به گزارش فولادبان و به نقل از lexology.com؛ در میان تلاشها برای گسترش فعالیتهای معدنی در برزیل، جائر بولسونارو، رئیسجمهور این کشور در فوریه سال 2020 لایحهای را برای اجازه استخراج تجاری معادن در اراضی بومی حفاظت شده ارائه داد و اخیراً از برنامه توسعه معدن طی سالهای 2020 تا 2023 رونمایی کرد.
در لایحه پیشنهادی که اکنون مورد بررسی کنگره ملی برزیل قرار دارد، شرایط خاصی برای تحقیق و اکتشاف منابع معدنی و هیدروکربنها، مانند نفت و گاز طبیعی و استفاده از پتانسیل انرژی برقآبی رودخانهها برای تولید نیروی الکتریکی مشخصشده است.
از طرف دیگر، برنامه توسعه معادن با در نظر گرفتن ضرورتهای اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی آن و تبدیل ظرفیت معدنی برزیل به ثروت برای توسعه پایدار کشور طراحی شده است. برای این منظور، این برنامه اقدامات مختلفی را شامل میشود، از جمله پردازش و انتشار دادهها در مورد استخراج در تمام مراحل زنجیره صنعت معدن و تشویق برای ایجاد شرکتهای معدنی جدید.
برزیل از نظر وسعت، پنجمین کشور بزرگ جهان است و خاک آن از نظر انواع مواد معدنی غنی است. برزیل یکی از اصلیترین صادرکنندگان مواد معدنی در جهان است و در حال حاضر صنایع معدنی تقریبا 7 درصد از تولید ناخالص داخلی برزیل را تشکیل میدهد.
اگرچه برزیل از منابع معدنی بسیار متنوعی برخوردار است، اما منبع اصلی آن سنگآهن است. سنگآهن تولیدشده در این کشور از بالاترین کیفیت برخوردار است و درنتیجه، برزیل به سومین تولیدکننده سنگآهن در سطح جهان تبدیل شده است.
در سال 2015، سنگآهن سهمی 60 درصدی از ارزش کل صنایع معدنی برزیل داشت. برزیل همچنین بزرگترین تولیدکننده نیوبیوم، دومین تولیدکننده منگنز، سومین تولیدکننده بوکسیت و یازدهمین تولیدکننده طلا در جهان است. مواد معدنی مهم دیگر شامل مس، نیکل، فسفات، زغالسنگ و پتاس هم در برزیل استخراج میشود.
طبق اعلام سازمان زمینشناسی برزیل، فقط 26 درصد از خاک این کشور برای اکتشاف معادن، نقشهبرداری شده است. این کشور اکنون 58000 منطقه آماده ارائه برای اکتشاف معادن دارد که البته هنوز تحقیقات زمینشناسی ندارند. بوروکراسی بیش از حد در روند صدور مجوز، مانع سرمایهگذاریهای جدید در معادن برزیل شده است.
دولت برزیل برای تحریک فعالیتهای اقتصادی در بخش معدن، مناطق تحت حفاظت قبلی را در اختیار سرمایهگذاران قرار میدهد. علاوه بر این، دولت در نظر دارد حق امتیاز منابع مختلف معدنی را افزایش دهد. این مطمئناً فرصتهایی را برای سرمایهگذاران خارجی ایجاد میکند که مایل به تجارت در برزیل هستند.
اقتصاد برزیل طی سالهای گذشته عمدتا به دلیل فساد اقتصادی، بیثباتی سیاسی و افت قیمت کالاها از رکود اقتصادی رنجبرده است. با این حال، به دلیل اصلاحات اقتصادی مداوم و افزایش قیمت کالاها، اقتصاد برزیل دوباره در حال بهبود است که باعث رشد سریع صنعت معدن میشود.
در حال حاضر، کشورهای اصلی سرمایهگذار در برزیل عبارت اند از هلند، ایالات متحده، آلمان، اسپانیا، باهاما، لوکزامبورگ، انگلستان، کانادا، فرانسه و شیلی. سرمایهگذاری این کشورها عمدتاً معطوف به استخراج نفت و گاز، صنعت خودرو، معدن، خدمات مالی، تجارت، برق، تولید کاغذ، ذخیرهسازی و حملونقل و صنایع غذایی است.
جذابیت برزیل برای سرمایهگذاری خارجی به چندین عامل مربوط میشود؛ یکی بازار داخلی نزدیک به 210 میلیون نفری، در دسترس بودن مواد اولیه به راحتی قابل بهرهبرداری، اقتصادی متنوع که در برابر بحرانهای بینالمللی آسیبپذیر نیست و موقعیت جغرافیایی استراتژیک که امکان دسترسی آسان به سایر کشورهای آمریکای جنوبی را فراهم میکند. با این حال سرمایهگذاری خارجی در برزیل به دلیل برخی عوامل منفی از جمله مالیات دست و پاگیر و پیچیده، تاخیرهای اداری و قانون کار سخت روند نزولی دارد.
به همین دلیل، دولت برزیل قصد دارد به تدریج اصلاحاتی را انجام دهد که باعث تغییر مثبت این وضعیت شود. به عنوان نمونه، دولت برزیل، گواهینامههای الکترونیکی مبدأ را معرفی کرده است که باعث کاهش زمان لازم برای انطباق اسناد وارداتی میشود. تعداد روزهای مورد نیاز برای ایجاد یک شرکت در برزیل اکنون از 79.5 روز به میانگین منطقهای 30 روز کاهش یافته است.
این کشور در حال حاضر در حال اجرای چندین پروژه زیربنایی است تا سیستم بزرگراه ملی، شبکه راهآهن و بنادر و فرودگاههای اصلی آن را مدرنیزه کند. برزیل همچنین یکی از تولیدکنندگان پیشرو فولاد در جهان است. صنعت فولاد برزیل از آخرین فناوری در تولید فولاد استفاده میکند. به دلیل دسترسی آسان به سنگآهن و هزینههای کم راهاندازی، بسیاری از شرکتها پایگاه خود را از کشورهای اروپایی به برزیل منتقل میکنند. تقریباً 43 درصد از فولاد تولیدشده در برزیل صادر میشود. بیشتر صادرات فولاد برزیل به چین انجام میشود.
عواملی که سرمایهگذاران در صنعت فولاد در برزیل را سودمند کرده عبارتند از:
1) فراوانی ماده اولیه مانند سنگآهن و انرژی تجدیدناپذیر مانند زغال چوب و کک که برای تولید فولاد مورد نیاز است.
2) دستمزد نیروی کار در برزیل در مقایسه با کشورهای OECD (سازمان همکاری اقتصادی و توسعه) ارزان است.
3) در دسترس بودن فناوری پیشرفته در تولید فولاد.
علاوه بر این، سیاستهای مالی منطقی اعمالشده توسط دولت برزیل نقش مهمی در جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در بخش معدن دارد.