علیرضا کاویان مهر در گفتگو با فولادبان در رابطه با جایگزینی گاز در صنعت فولاد برای کاهش تأثیر قطعی‌ها در تولید اظهار کرد: در کشور ما صنعت فولاد وابسته به برق و گاز است و این صنعت بر مبنای ذخایر ارزان گاز، سنگ‌آهن غنی و ارزان و نیروی کار ارزان شروع به توسعه کرد؛ اما در حال حاضر، این سه مزیت در صنعت فولاد کمرنگ شده و از سوی دیگر، با مشکل ناترازی شدید انرژی نیز مواجه هستیم.
وی ادامه داد: بنابراین اگر موضوع ناترازی انرژی یک مشکل ملی است، طبیعتاً باید رفع محدودیت‌های ناشی از آن را نیز در سطوح ملی دنبال کرد و کل کشور باید در راستای جبران آن سهیم باشند؛ به این معنا که نباید بار عمده محدودیت‌ها را صنعت فولاد به دوش بکشد و میزان تبعات ناترازی انرژی را به حداقل رساند.
این فعال فولادی با بیان اینکه اولویت قطع در زمان محدودیت انرژی، بخش تولید و بیشتر محل‌های تمرکز واحدهای صنعتی است، گفت: بر همین اساس، تولیدکنندگان با توجه به زیاد نشدن ظرفیت تولید گاز، این پیش‌بینی را دارند که با محدودیت تأمین انرژی مواجه شوند. البته در صورت تشدید سرمای هوا و مشکل تأمین گاز برای نیروگاه‌ها احتمال محدودیت تامین برق نیز به وجود می‌آید.
به گفته کاویان مهر، محدودیت انرژی برای بخش تولید پیامدهایی مانند افزایش قیمت تمام‌شده محصولات، عدم‌ایفای تعهدات فروش، خسارت‌های مربوط به مواد اولیه داخل خط تولید را در پی دارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: البته معمولاً راه جایگزین این است که از سوخت جایگزین، یعنی مازوت استفاده شود که در این صورت خط تولید باید تغییر کند و در بخشی از محصولات نیز به دلیل مسائل بهداشتی امکان استفاده از سوخت جایگزین وجود ندارد.
