لزوم حمایت دولت از تولیدکنندگان فولادی/ برخی فولادسازان ناچار به تهاتر محصول و مواد خام هستند

آیدین زینال زاده در گفتگو با فولادبان با اشاره به چالش تأمین سرمایه فولادی‌ها، اظهارداشت: واحدهای تولید شمش فولاد یا نورد برای تأمین نقدینگی خود همواره با مشکلاتی روبه‌‌‌رو هستند. این واحدها بسته به ظرفیت تولید خود بین 300 تا 500‌ میلیارد تومان به سرمایه در گردش نیاز دارند تا بتوانند مواد اولیه موردنیاز خود را خریداری کنند تا پس از تولید، درآمد لازم را برای ادامه چرخش تولید کسب کنند.

وی با بیان اینکه تامین مالی واحدهای فولادسازی یک فرآیند پیچیده به‌‌‌شمار می‌رود، گفت: فروش سلف، انتشار اوراق سلف استاندارد موازی، اوراق اجاره، تسهیلات بانکی و امثال آن از مهم‌ترین روش‌های تامین مالی محسوب می‌‌‌شوند که در این میان، تسهیلاتی که بانک‌ها ارائه می‌دهند، با نرخ بهره‌‌‌های بالا همراه هستند. بر همین اساس، بهره‌‌‌های بالای 25‌ درصد جذابیت چندانی برای واحدهای فولادسازی نیستند، چرا که حاشیه سود این واحدها به 25‌ درصد نمی‌رسد که دریافت آن به ‌‌‌صرفه نخواهد بود.

این کارشناس فولادی معتقد است که دولت‌‌ باید نگاه توسعه‌‌‌ای به کشور داشته باشند و به همین دلیل لازم است که ضمن حمایت، زیر بال و پر تولیدکنندگان را بگیرد و زمانی که تولیدکنندگان در بازار بزرگ و قدرتمند شدند، از آنها مالیات دریافت کند.

به گفته زینال زاده، ضروری است که دولت‌‌ با در نظر داشتن مکانیزم‌‌‌های پشتیبانی موثر درباره اخذ مالیات، ضمن حمایت از تولیدکنندگان موجبات توسعه پایدار را نیز فراهم کند.

وی در پایان با اشاره به اینکه واحدهای تولیدی به دلیل نداشتن نقدینگی کافی ناچار به انجام کار به ‌‌‌صورت تهاتر محصول با مواد خام مصرفی هستند، خاطرنشان کرد: به طور مثال، واحدهای فولادی به تهاتر آهن اسفنجی با میلگرد اقدام می‌کنند که به نوعی این روش، روش کارمزدی محسوب می‌شود. در این راستا، می‌توان گفت چنین روش‌هایی سود چندانی به همراه ندارند اما برخی واحدها برای بقای خود، ناچار به انجام چنین تهاتری هستند.