محسن مصطفی پور در گفتگو با فولادبان درباره افزایش قیمت سنگآهن در بازار داخلی فولاد افزود: چرخه ابتدا و انتهای زنجیره را باید با نگاه کارشناسانه مرور کرد و از گرانی یا افزایش قیمت یک محصول در زنجیره سخن گفت.
وی ادامه داد: سوالی که وجود دارد این است که چرا در برخی از بخشهای زنجیره بازار داخل را با بازارهای جهانی تطبیق میدهیم ولی در بخشهای دیگر زنجیره این تطابق صورت نمیگیرد و حتی بازار داخلی در برابر آن مقاومت میکند.
این فعال صنعتی گفت: در سالهای اخیر مشاهده شده توسعه متوازنی بین معادن، سنگآهن و توسعه فولاد کشور برقرار نبوده است، فرایند توسعه موجب رشد و سرعت زیاد کارخانههای فولادی در حوزه گندله، اسفنجی، شمش و دیگر کارخانههای پاییندستی شده اما توجه جدی به تأمین خوراک این کارخانهها نبوده است.
مدیرعامل مجتمع فولاد غدیر نیریز تصریح کرد: با توجه به قیمتگذاریهای دستوری این سالها، اتفاقی که برای ابتدای زنجیره افتاده این بوده که معدنکارانی که مواد اولیه را اکتشاف، استخراج و فراوری میکنند و یا حتی کسانی که تولیدکننده کنسانتره هستند ارزش افزوده قابل توجهی در ابتدای زنجیره به دست نمیآورند و همین عدم سودآوری در معادن سنگ و سنگآهن موجب عدم انگیزه برای سرمایهگذاری در معادن شده است.
مصطفی پور افزود: کاهش سرمایهگذاری در بخش معادن و فرآوری و ادامه همین رویکرد در آینده نزدیک، کارخانههای فولادی کشور را در تأمین خوراک و مواد اولیه تولیدات دچار مشکل خواهد کرد.
وی گفت: اگر امروز قیمتهای سنگ افزایش پیدا کرده در واکاوی قیمتها در دو سه سال قبل خواهید دید سنگآهن با قیمت بسیار ناچیز به بازارها عرضه میشد و طبیعتاً ایجاد انگیزه برای سرمایهگذاری به حداقل میرسید ولی در حال حاضر قیمتها با استانداردهای جهانی شانه به شانه میزند.
مدیرعامل مجتمع فولاد غدیر نیریز ادامه داد: نمودار سالهای اخیر نشان میدهد روند قیمت محصولات فولادی در کشورتقریبا متناسب با افزایش قیمت جهان بوده است و با هم جلو رفتهاند اما این اتفاق در حوزه سنگآهنیها نیفتاده است و فاصله قیمتی مواد اولیه با محصولات فولادی بسیار زیاد بوده است و شاید الآن فرصتی باشد تا سنگآهنیها خودشان را با قیمتهای جهانی تطبیق دهند.
مصطفی پور گفت: من البته بهعنوان یک مجموعه فولادی نباید این اتفاق راخوب و مثبت تلقی کنم اما واقعیت این است که اتفاق خوبی است زیرا اگر کل زنجیره بازار داخلی منطبق با استانداردهای جهانی باشد کیفیت اداره شرکتها و کیفیت امور مالی تولیدکنندگان هم مطابق با استانداردهای جهانی خواهد شد.
وی افزود: اگر سنگآهن بهعنوان خوراک اولیه تلقی شود که با سوبسید بالا هم تولید میشود و با توجه به کمبودی که وجود دارد، نه اینکه ذخایرمان کم باشد بلکه سنگآهن در دسترسمان کم است، فولادسازان یا مجبورند با ظرفیت پایین کار کنند و یا مجبورند خوراکشان را از خارج از کشور تأمین کنند که این به یکباره میزان قابل توجهی از منابع مالی شرکتها را جذب میکند و سوددهی سالیانه را به عددی پایین تبدیل میکند و تاثیر خود را در شرکتداری بورس کالا و امور مالی شرکتها میگذارد.