به گزارش فولادبان و به نقل از موسسه اعتبارسنجی فیچ؛ مهم‌ترین تأثیر شیوع مجدد اخیر کرونا در استان هبی چین، بسته شدن برخی از مسیرهای حمل‌ونقل بوده که می‌تواند تحویل مواد اولیه و محصول را در این استان به تأخیر بیندازد.
با این حال، به نظر می‌رسد تأثیر این مساله بر تولید فولاد چین در کوتاه‌مدت، حداقلی خواهد بود؛ زیرا محدودیت‌های موجود فقط در برخی از شهرهای استان هبی اعمال می‌شود. به علاوه، تقاضا برای محصولات فولادی در زمستان که فعالیت ساختمانی کمتری دارد، ضعیف‌تر است؛ بخصوص که در چند سال گذشته (به استثنای سال گذشته به علت شیوع کرونا)، نرخ رشد سرمایه‌گذاری جدید در دارایی‌های ثابت در چین در فصل زمستان پایین بوده است.
بیشتر کارخانجات تولید فولاد مواد اولیه کافی را برای بهره‌برداری در کوتاه‌مدت نگهداری می‌کنند و کارخانه‌های تولید فولاد معمولا در فصل زمستان برای عملیات‌های تعمیرات و نگهداری برنامه‌ریزی می‌کنند. تولید فولاد چین در زمستان (نوامبر تا فوریه) طی سه سال گذشته (به استثنای سال گذشته به علت شیوع کرونا) به طور متوسط حدود 90 درصد میزان تولید سایر ایام سال بوده است.
بسته شدن برخی مسیرهای حمل‌ونقل از 5 ژانویه 2021 آغاز شد و از آن زمان به بعد سطح موجودی محصولات فولادی چین حدود 6 درصد افزایش یافته است. این افزایش مطابق با همان زمان مشاهده‌شده در سال‌های گذشته است؛ بنابراین به نظر می‌رسد که افزایش موجودی انبارهای فولاد از زمان آخرین اقدامات برای مهار شیوع کرونا قابل توجه نباشد.
با این حال، محدودیت‌های طولانی‌مدت یا اجرای گسترده‌تر اقدامات می‌تواند تأثیر قابل توجهی در صنعت فولاد چین داشته باشد. محدودیت‌های طولانی بخش لجستیک می‌تواند به معنی ناکافی بودن مواد اولیه کارخانه‌های فولاد برای تولید و تأخیر در تحویل باشد که این مساله به افزایش موجودی منجر خواهد شد. ساخت‌وساز در اطراف مناطق دارای محدودیت نیز ممکن است کاهش یابد که تقاضا برای محصولات فولادی را کاهش می‌دهد.
