به گزارش فولادبان؛ تعیین ضرایب قیمتی محصولات صنایع بالادستی زنجیره فولاد، موضوعی است که در یک سال گذشته بارها میان فولادسازان، تولیدکنندگان سنگ آهن، فعالان حوزه معدن، وزارت صمت و سایر نهادهای خصوصی و دولتی ذی‌ربط مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفته است. در حال حاضر، نرخ فروش کنسانتره بر مبنای ضریب حداکثر ۱۶ درصد قیمت اعلامی شمش فولاد خوزستان در سامانه کدال تعیین می‌شود و ضریب نرخ فروش گندله نیز حداکثر ۲۳.۵ درصد و نرخ فروش آهن اسفنجی هم حداکثر ۵۰ درصد است. در این میان قیمت سنگ آهن عیار ۵۰ تا ۵۲ مورد استفاده تولیدکنندگان کنسانتره نیز بسته به دولتی یا خصوصی بودن معدن تولیدکننده آن بین ۵٫۵ تا ۸ درصد نرخ کدال شمش فخوز متغیر است.
نکته مهم اما اینجاست که فعالان حوزه معدن در بیش از یک سال اخیر اعتراضات متعددی را نسبت به این ضرایب قیمتی ابراز داشته‌اند و برهمین اساس وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز از تولیدکنندگان و فعالان زنجیره فولاد درخواست کرده است که با بررسی کارشناسی و هم‌فکری درباره این موضوع تصمیم‌گیری کنند. در آخرین مذاکرات هم نهایی کردن موضوع تعیین ضرایب قیمتی محصولات صنایع بالادستی زنجیره فولاد به ۴ تشکل بخش خصوصی یعنی کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران، خانه معدن، انجمن تولیدکنندگان فولاد و انجمن سنگ آهن ایران سپرده شده است.
در این میان اما احسان پیری، رئیس هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران در گفت‌وگو با خبرنگار فولادبان مناسب‌ترین روش قیمت‌گذاری محصولات فولادی را تعیین نرخ‌ها به صورت آزاد دانست و تاکید کرد: با توجه به تجربه سال‌های اخیر در قیمت‌گذاری فولاد در ایران، به نظر می‌رسد بهتر است تمام محصولات زنجیره فولاد از بالادست تا پایین‌دست به صورت آزاد و براساس قیمت‌های جهانی به ویژه نرخ‌های LME (بورس فلزات لندن) قیمت‌گذاری شود، زیرا تا زمانی که هر قسمت از زنجیره از جمله محصولات بالادستی به صورت دستوری قیمت‌گذاری می‌شود، رانت‌های مختلفی در طول زنجیره فولاد ایجاد خواهد شد.
وی افزود: زمانی که بخش‌هایی از ذی‌نفعان زنجیره فولاد نسبت به سایر فعالان این زنجیره از رانت برخوردار باشند و وابستگی قیمت تمام محصولات زنجیره به یک المان خاص باشد، خواه ناخواه این مساله به کل زنجیره فولاد آسیب می‌زند.
پیری با تاکید بر این که تا کنون قیمت‌گذاری محصولات فولادی عمدتا از سوی دولت و وزارت صمت انجام شده است، اظهار داشت: این ایرادی است که ما در تمام صنایع از جمله در حوزه فولاد با آن مواجهیم. در هر شرایطی هم اگر دولت بخواهد قیمت محصولات را به صورت دستوری تعیین کند تا شاید روزی فلان صنعت به مشکل نخورد، این روند، یک روش اشتباه است؛ چون ممکن است به طور مثال فعال حوزه سنگ آهن بگوید من نمی‌توانم محصولی را با این قیمت خریداری کنم و در کل مزیت رقابتی ما از سایر کشورها گرفته خواهد شد و موضوع صادرات هم منتفی خواهد بود و اصولا دستوری تعیین شدن قیمت‌ها هزار و یک مشکل ایجاد می‌کند.
رئیس هیات مدیره خانه صنعت، معدن جوانان ایران در پایان تاکید کرد: برای قیمت‌گذاری محصولات زنجیره فولادی، باید هارمونی مشخصی در طول زنجیره وجود داشته باشد، یعنی قیمت‌ها از ابتدا تا انتهای زنجیره یا باید به صورت دستوری تعیین شود یا قیمت‌گذاری در طول زنجیره باید به صورت آزاد باشد. البته در صورت قیمت‌گذاری دستوری، دیگر مزیت رقابتی با دیگر کشورها نخواهیم داشت و در واقع به نوعی محصولات فولادی یارانه‌ای می‌شود و بهره‌وری صنایع فولادی با توجه به نیروی انسانی و انرژی ارزان پایین خواهد آمد.
