انتقاد ایتالیا از تشدید محدودیت‌های واردات فولاد به اروپا

اتحادیه توزیع‌کننده فولاد ایتالیا در نامه‌ای به کمیسیون اروپا هشدار داد که پیشنهادات مطرح‌شده برای تغییر در محدودیت‌های فعلی اتحادیه اروپا در زمینه واردات کویل نورد گرم به این اتحادیه، می‌تواند به کاهش واردات و متعاقباً لطمه به توزیع‌کنندگانی شود که به فولاد وارداتی وابسته‌اند.

به گزارش فولادبان؛ اواخر ماه مه کمیسیون اروپا پیش‌نویس اقدامات حمایتی جدید اتحادیه اروپا درباره صنعت فولاد این اتحادیه را به سازمان تجارت جهانی ارائه کرد، اقداماتی که قرار است از 30 ژوئن اجرایی شود.

حال، اتحادیه توزیع‌کننده فولاد ایتالیا هشدار داده که اصلاحات مدنظر کمیسیون اروپا در مورد گروه کالایی کویل نورد گرم منجر به کاهش چشمگیر واردات محصولات فولادی تخت نوردی به اتحادیه اروپا خواهد شد که تأثیر وخیم اقتصادی بر مصرف‌کنندگان، واردکنندگان، توزیع‌کنندگان و مراکز خدماتی فولاد در این اتحادیه به جای خواهد گذاشت.

بر اساس تغییرات پیشنهادی کمیسیون اروپا، محدودیت‌های وارداتی فصلی برای واردات فولاد که هم‌اکنون در حال اجرا است به محدودیت‌های فصلی کشوری تبدیل خواهد شد که شامل کشورهایی می‌شود که میزان صادرات فولاد آن‌ها به اروپا از 5 درصد مجموع واردات فولاد اروپا در دوره مرجع 2015 تا 2017 فراتر رود. این محدودیت‌های جدید بدین معنا است که ترکیه، روسیه، صربستان، هندوستان و کره جنوبی سهمیه‌های وارداتی خاص خود را خواهند داشت و مابقی سهمیه وارداتی نصیب سایر صادرکنندگان فولاد به اروپا خواهد شد.

کمیسیون اروپا همچنین پیشنهاد کرده که سهمیه‌های کلی واردات فولاد به اروپا به طور فصلی کنترل شود و سقف 30 درصدی بر استفاده از سهمیه‌های باقی‌مانده در سه‌ماهه چهارم سال وضع شود.

اما اتحادیه توزیع‌کنندگان فولاد ایتالیا معتقد است این تغییرات به واردکنندگان مستقل فولاد در اروپا، ضربه سختی وارد خواهد کرد. در بیانیه این اتحادیه آمده است: تخصیص سهمیه خاص هر کشور بر اساس شاخص واردات در سال‌های 2015 تا 2017 نادرست است زیرا بیانگر رقم واقعی واردات و نقش صادرکنندگان عمده فعلی فولاد به اروپا نیست.

در سال‌های 2015 تا 2017 ایران، اوکراین، روسیه، برزیل و چین جزو بزرگ‌ترین صادرکنندگان کویل نورد گرم به اروپا بودند که مجموعاً سهم آن‌ها از کل واردات اروپا 60 درصد بود. بعد از آن که اروپا در سال 2017 مقررات ضد دامپینگ علیه واردات فولاد از این کشورها وضع کرد، سایر تولیدکنندگان همچون ترکیه، هندوستان و کره‌جنوبی توانستند جای آن‌ها را در بازار اروپا بگیرند و سهم خودشان را بیشتر کنند.

اتحادیه توزیع‌کنندگان فولاد ایتالیا بر مبنای این ماجرا معتقد است که تغییرات مدنظر کمیسیون اروپا در محدودیت‌های وارداتی به خوبی نمی‌تواند سهم کشورها در تأمین فولاد موردنیاز واردکنندگان مستقل در اروپا را تعیین کند. درواقع اگر میانگین واردات فولاد در سال‌های 2018 و 2019 مورد محاسبه قرار گیرد، تعیین سهمیه ویژه وارداتی برای کشورهایی همچون ترکیه و صربستان تقریباً معادل نیمی از کل سهمیه وارداتی است.

کویل نورد گرم به عنوان خوراک کارخانجات فولادی اروپا برای تولید محصولاتی همچون کویل نورد سرد و گالوانیزه داغ و لوله‌های فولادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کمیسیون اروپا در ابتدا تصمیم گرفت که یک محدودیت کلی برای واردات کویل نورد گرم به اروپا وضع کند. در آن زمان 60 درصد واردات کویل نورد گرم مشمول مقررات ضد دامپینگ اروپا شد. از آن زمان تاکنون این مقررات تغییر نکرده بود و محدودیت‌های ضد دامپینگ علیه کشورهای چین، ایران، برزیل، روسیه و اوکراین همچنان در حال اجرا است.

اروپا همچنین در حال بررسی وضع محدودیت‌های ضد دامپینگ علیه کویل نورد گرم وارداتی از ترکیه هم هست و احتمالاً علیه روسیه نیز چنین مقرراتی وضع کند.

در نتیجه می‌توان گفت که تقریباً بیش از 80 درصد واردات کویل نورد گرم اروپا مشمول مقررات محدودساز قرار خواهند گرفت؛ بنابراین قطعاً اروپا با کمبود کویل نورد گرم مواجه خواهد شد.

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *