به گزارش خبرنگار فولادبان، براساس جدیدترین شماره نشریه متال بولتن، یک توزیع‌کننده در بازار گفت: کارخانه‌های غرب میانه آمریکا نسبت به کارخانه‌های جنوب، بیشتر توسط قرارداد با صنایع خودروسازی اداره می‌شوند که دلیلی برای این کارخانه‌ها به حساب می‌رود تا رقابت کمتری در بازار اسپات داشته باشند.
شرکت‌های خودروسازی بزرگترین خریداران مقاطع تخت فولادی به شمار می‌روند و به قراردادها نسبت به بازار اسپات وابسته‌تر هستند.
این توزیع‌کننده توضیح داد: تولیدکنندگان در جنوب – جایی که تولیدات خودروسازی و قراردادهای مربوطه به طور معمول رایج نیستند – ممکن است انگیزه بیشتری نسبت به رقابت در بازار اسپات داشته باشند. علاوه بر این، بخش نفت و گاز بازار هدف اصلی بازار جنوب هستند و اغلب قیمت این مقاطع فولادی برای این بخش کمتر است.
وی سپسافزود: احتمال اینکه شما از فروش فولاد به بخش خودروسازی سود بیشتری نسبت به فروش محصولات پایین‌دست زنجیره در جنوب – به عنوان مثال تگزاس – که بزرگترین صنعت، نفت و گاز می باشد و بازاری رقابتی است، بسیار بالاست. محصولات فولادی صنعت خودروسازی نسبت به نفت و گاز خاص‌تر هستند که منجر به کاهش قیمت‌ها در جنوب می‌شود.
کارخانه‌های به‌روز بیشتر در غرب میانه
تحلیل‌گر فست‌مارکتز در ادامه عنوان کرد: کارخانه‌های جنوب، ساختار هزینه متفاوتی نسبت به کارخانه‌های غرب میانه آمریکا دارند. کارخانه‌های غرب میانه مجهز به ترکیبی از کوره‌های قوس الکتریکی و کوره بلند هستند. درحالی که جنوب تنها مجهز به کوره‌های قوس الکتریکی است که جدیدتر هستند و اخیرا ساخته شده‌اند. همین مساله می‌تواند ساختار هزینه شامل انرژی و حمل و نقل متفاوتی را در پی داشته باشد که منجر به تفاوت‌های قیمتی می‌شود.
به گفته مدیر انجن فولادسازان، در حقیقت، فرایند تولید با روش کوره قوس الکتریکی با استفاده از قراضه، منعطف، کم‌مصرف است و هزینه کمتری برای نیروی کار نیاز است.
وی تصریح کرد: آنها کنترل بیشتری بر مواد خام دارند، زیرا بسیاری از تولیدکنندگان مجهز به کوره قوس الکتریکی، صاحب شرکت‌های قراضه هستند.
در همین راستا، هزینه تبدیل قراضه تمیز No1 به کویل ورق گرم با استفاده از کوره قوس الکتریکی، حدود 170 تا 180 دلار به ازای هر تن است درحالی که با استفاده از کوره بلند، این هزینه به 250 تا 280 دلار به ازای هر تن نیز می‌رسد.
