روایت جالب دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد از رانت 20 درصدی بازار ارز/ جای صنایع فولادی کجاست؟

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد از رانت 20 درصدی بازار ارز از محل تفاوت بین نرخ ارز نیمایی با بازار متشکل ارزی سخن گفت و تاکید کرد: صنایع فولادی و شرکت‌های این صنعت در آینده راهی ندارند جز اینکه در جنوب کشور و در نزدیکی منابع آبی ایجاد شوند تا بتوانیم با بهره گیری از منابع انرژی، برای این صنعت جرخه‌های انرژی را ایجاد کنیم.

رسول خلیفه سلطانی در گفتگو با فولادبان در خصوص چالش‌های زیر ساختی صنعت فولاد گفت: زنجیره فولاد شامل چندین حلقه و هماهنگی این زنجیره با یکدیگر، سخت است، ضمن اینکه افزایش هزینه تولید، کمبود برق و آب، کمبود مواد اولیه معدنی و حمل و نقل را می‌توانیم از عمده چالش‌های صنعت فولاد نام ببریم.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد گفت: سطح تولید و نیاز در این صنعت تقریبا با هم برایر است اما در تولید برخی از محصولات فولادی، تولید۲ برابر نیاز بازار است و بر این اساس، باید نیمی از مازاد تولید را صادر کنیم.

وی  با اشاره به اینکه صنعت فولاد در داخل کشور تحت تاثیر سیاست‌های تنظیم بازار است، خاطرنشان کرد: دولت در تلاش است تا از این طریق قیمت فولاد نسبت به بازار جهانی متفاوت نباشد اما مهمترین مشکل و چالشی که در این بخش با آن مواجه هستیم، به تفاوت بین نرخ سنجش «نرخ نیمایی» و بازار متشکل ارزی برمی‌گردد که حداقل ۲۰ درصد شده است. البته باید توجه داشت که در صادرات با توجه به شرایط تحریم‌ها و این مورد که تولیدکنندگان در صادرات باید در فروش، تخفیفات بسیار ویژه را برای خریداران خارجی در نظر بگیرند، تولیدکنندگان از فروش، سودی نمی‌برند و در چنین وضعیتی است که به مروز بسیاری از تولیدکنندگان از چرخه تولید خارج می‌شوند.

خلیفه سلطانی با بیان اینکه کیفیت تولیدات صنعت فولاد ایران در مقایسه با سایر کشورها در سطح بین المللی از جایگاه خوبی برخوردار است، عنوان کرد: در این راستا، ایران رتبه دهم تولید فولاد در جهان را به خود اختصاص داده است. به همین دلیل، محصولات فولادی قابلیت صادرات دارند.

این کارشناس صنعت فولاد با اشاره به کمبود سنگ آهن به عنوان خوراک اصلی صنعت فولاد، تصریح کرد: در این بخش نیاز به سرمایه گذاری برای اکتشاف داریم، ضمن اینکه اگر سرمایه گذاری‌ها برای اکتشاف درست و به موقع انجام و تامین شود، می‌توانیم امیدوار باشیم که در آینده هم سنگ آهن به عنوان خوراک این صنعت، مورد استفاده قرار گیرد.

این فعال صنعت فولاد، عمده ترین مشکل معدن‌کاران را نبود سرمایه عنوان کرد و گفت: اساسا اکتشاف فرآیندی زمان بر است که بخش خصوصی هم توان برعهده گرفتن پرداخت این هزینه‌ها را ندارد، به همین دلیل، باید پروژه‌های اکتشافی را میان مدت و در بازه زمانی ۴ تا ۵ سال برنامه ریزی کرد.

به گفته وی، تولیدکنندگان باید به سمت تولید محصولات آلیاژی پیش بروند که ارزش افزوده بیشتری به همراه خواهد داشت.

سلطانی در پایان در خصوص جانمایی صنایع فولاد کشور بیان کرد: صنایع فولادی و شرکت‌های این صنعت در آینده راهی ندارند جز اینکه در جنوب کشور و در نزدیکی منابع آبی ایجاد شوند تا بتوانیم با بهره گیری از منابع انرژی، برای این صنعت جرخه‌های انرژی را ایجاد کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *