سعید عسگرزاده در گفتگو با فولادبان در مورد چالشهای بخش صادرات در جهان اظهارداشت: چالش فعلی بخش صادرات ناشی از جنگ اوکراین و روسیه، موضوعات مرتبط با برنامه چین برای کاهش بخش مسکن و مباحثی مرتبط با کاهش قیمت جهانی کل محصولات زنجیره است.
وی افزود: یکسری موانع هم وجود دارد که اختصاصا مربوط به کشور ایران است. این موانع، کار را سختر می کند. برهمین اساس، اگر بخواهیم انتظار داشته باشیم که صادرکنندگان بتوانند در یک فضای کاملا رقابتی محصولات مازاد و ارزآور کشور را صادر کنند، راه آن حل و فصل این چالشهاست.
دبیر انجمن سنگ آهن با بیان اینکه مهمترین چالشهای صادراتی که مبنای داخلی به طور مستقیم ندارد، تحریمهاست ،عنوان کرد: تحریمها باعث میشود هزینههای حمل دریایی کشور به شدت نسبت به سایر کشورها بالا برود حتی هزینه های بلیط کشتی در بندر عباس به نسبت بندر سقار که در نزدیکی کشور ایران قرار دارد به شکل قابل ملاحظه ای بیشتر است و یا هزینه های انتقال ارز که بالاخره بانک بین المللی در کشور وجود ندارد و همین باعث می شود که هزینه های سنگینی به صادر کننده تحمیل شود تا ارز خود رابتواند برگرداند.
عسگرزاده ادامه داد: علاوه بر این، شاید مسائل سیاسی هم به صورت غیر مستقیم تاثیر داشته باشند. البته مسائل سیاسی ارتباط مستقیمی با بخش وزارت صنعت، معدن و تجارت یا سازمان توسعه تجارت ندارد و اینها اگر بخواهند هم نمیتوانند این مشکل را حل کنند.علاوه براین موانعی وجود دارد که مرتبط با همین مجموعه ها هستند که با حداقل انتظار صادرکنندگان برطرف میشوند.
وی با بیان اینکه یکی از وظایف اصلی سازمان توسعه تجارت و فلسفه وجودی این سازمان تحریک تقاضای خارجی است، خاطرنشان کرد: سازمان توسعه تجارت قاعدتا به عنوان سازمانی است که باید از طریق رایزنهای اقتصادی که در کشورهای مختلف دارد، بازارسازی کند و تحریک تقاضا برای محصولات داخلی داشته باشد. این اتفاق تا الان نیفتاده است؛ هر آنچه که محصول صادراتی ایران بوده، در نتیجه فعالیت شخصی شرکتها، بنگاهها و افراد مختلفی است که در حوزه بازرگانی فعالیت می کردند.
دبیر انجمن سنگ آهن تصریح کرد: موضوع مهم دیگر تصمیمات مرتبط در وزارتخانههای مختلف خصوصا وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت امور اقتصادی و دارایی و وزارتخانههای مرتبط است که بعضی وقتها موانعی ایجاد می کنند؛ حتی بانک مرکزی که به سختی کار صادرات افزوده میکند.
به گفته وی، شاید انتظار بخش عمده صادرکنندگان کشور این باشد که حداقل موانع و مشکلات داخلی نه تنها رفع شود بلکه به شکلی تسهیل شود که بتواند کشور را در مقابل سایر کشورهای صادرکننده رقابت پذیر و دارای وضعیت بهتری کند.
