مصطفی علینقیان در گفتگو با فولادبان افزود: واردات قراضه با توجه به وجود مواد اولیه در کشور و تامین آن برای واحدهای تولیدکننده القایی غیرکارشناسی و غیرعقلانی است.
وی ادامه داد: وقتی در کشور ما آهن اسفنجی به میزان کافی وجود دارد نیازی به واردات قراضه برای تولیدکنندگان واحدهای القایی نیست اما مافیای آهن اسفنجی مانع از کاهش قیمت آن شده‌اند و به همین علت پیشنهاد واردات قراضه شنیده می‌شود.
این فعال صنعتی تصریح کرد: قیمت واردات قراضه از قیمت شمش برای تولیدکنندگان بیشتر است و به سود تولیدکنندگان نخواهد بود. به نظر می‌رسد راه حل جلوگیری از ورشکستگی یا توقف فعالیت واحدهای القایی اصلاح قیمت آهن اسفنجی و یا افزایش قیمت شمش است.
علینقیان راه نجات القایی‌ها از تعطیلی را درست کردن قیمت مواد اولیه دانست و گفت: در هر دو بخش زنجیره یعنی آهن اسفنجی و شمش متاسفانه مافیای عجیب و غریبی وجود دارد و افرادی که در این دو حوزه فعالیت دارند، از رانت‌ها و سودهای بی ضابطه‌ای برخوردارند که همین افراد مانع از هرگونه سیاست گذاری صحیح برای این دو بخش از زنجیره می‌شوند.
وی افزود: حتی اگر سیاستگذاران بخش صنعت فولاد بخواهند قیمت شمش را افزایش دهند مافیای مرتبط با آن مانع افزایش قیمت خواهند شد و اگر بخواهند شمش هم وراد کنند بازهم شمش وارداتی از شمش تولید داخل گرانتر خواهد بود.
این فعال صنعتی تصریح کرد: موضوع دیگری که مانع از واردات قراضه است سیاست های الزام‌آور زیست محیطی است که موضوع واردات قراضه را در ابهام قرار داده است.
علینقیان ادامه داد: احتمال آلودگی قراضه های وارداتی به اورانیوم و مواد هسته‌ای، واردکنندگان این محصول را دچار تردید کرده که با واردات قراضه، مسایل زیست محیطی مانع از فروش آنها شود؛ لذا بنظر می رسد تنها راه مساعدت دولت به القایی‌ها اتخاذ سیاست متقن وصحیح وزارت صمت و بورس کالا برای کاهش قیمت اسفنجی است.
