به گزارش فولادبان؛ پیش از آن که روی کار بیاید، انتقادها به او زیاد بود، برخی افراد از رفت‌وآمدهای خود و خانواده‌اش به کانادا و احتمال دوتابعیتی بودن آنها می‌گفتند و برخی هم نسبت به قراردادهایی که در دوران استانداری در کرمان یا خراسان رضوی یا دیگر مسئولیت‌هایش بسته بود، شائبه‌هایی وارد می‌کردند؛ اکنون البته برخی دیگر تصاویر او با شهید سلیمانی را منتشر می‌کنند و او را مردی از جنس مردم و علمدار میدان مبارزه با رانت و مافیا می‌دانند.
شائبه‌های اولیه که در زمان بررسی صلاحیتش مطرح شد، مانع از تایید صلاحیتش در مجلس یازدهم نشد، اکنون هم که برخی دیگر او و معاونش را عامل توزیع رانت در پایین‌دست زنجیره و مخالف منافع سهامداران 40 میلیونی معرفی می‌کنند، نمی‌دانیم که کدام سمت این ماجرا راست می‌گوید و کدام سو دروغ؛ اما این را می‌فهمیم که هر کس از ظن خود یار یا دشمن مرد کرمانی شده است.
وقتی حرف‌های دو سوی ماجرا را در کنار هم قرار می‌دهیم، نمی‌توانیم بگوییم رزم او، حسینی است یا خیر، ولی آن‌قدر می‌فهمیم که دستور 70 درصدی ابترمانده‌اش حداقل می‌توانست به ایجاد تعادل در بازار داخلی آهن کمک کند و شمشی که قیمت تمام‌شده‌اش براساس کدال 4 هزار و 200 تومان است و برخی حداکثر نرخ آن را 4 هزار و 700 تومان اعلام می‌کنند، حقش نیست که با قیمت 13 هزار و 430 تومان (با مالیات) به بورس بیاید و بعد هم میلگرد در بورس و بازار آزاد به 15 هزار تومان برسد.
به قول یک ظریف، صلاح مملکت خویش خسروان دانند؛ پس اگر منافع صادراتی و بورسی اقتصاد ایران، این روزها برای نفر اول و دوم دستگاه اجرایی مهمتر است و حاضرند حرف وزیر خود را این چنین به زمین بزنند، ما نیز گله‌ای به گرانی شیوه‌نامه‌ای فولاد نداریم؛ اما سوال اصلی اینجاست که چه کسی می‌تواند تضمین کند که رانت 12 هزار میلیارد تومانی یا 60 هزار میلیارد تومانی را که پورابراهیمی و رزم‌حسینی از آن سخن گفته‌اند، از زنجیره فولاد حذف خواهد کرد و منافع فرآوری آهن را که جزو انفال است در قالب سهام عدالت و … صرفا به مردم مستضعف خواهد رساند؟
همچنین این سوال وجود دارد در شرایطی که فردا قرار است شمش بلوم با قیمت پایه‌ای حدود 100 تومان گران‌تر متوسط نرخ میلگرد 14 آجدار (با در نظر گرفتن رشد بیش از 250 تومانی امروز میانگین قیمت میلگرد) به بورس کالا بیاید و همچنین امروز میانگین قیمت پایانی موزون ورق گرم مبارکه در بورس کالا به 19 هزار و 359 تومان (با مالیات) رسید و اکنون نرخ پروفیل با ضخامت 2 تولیدی از ورق مبارکه به حدود 23.6 تا 23.8 هزار تومان رسیده است؛ آیا با 15 هزار تومانی شدن میلگرد و حداقل 25 هزار تومانی شدن نرخ پروفیل کسی پاسخگوی رکود شدیدی که قرار است بر بازار آهن حاکم شود یا تشدید احتمال استفاده از مقاطع بی‌کیفت در ساختمان‌های در حال ساخت خواهد بود یا خیر؟
این سوالات را که کنار بگذاریم، آنچه در این روزها در بازار آهن مشاهده می‌شود، این است که نوردکاران از طرفی ناچارند که با توجه به رشد شدید قیمت پایه مواد اولیه در بورس کالا، نرخ اجناس خود را افزایش دهند و از طرف دیگر، با توجه به نبود مشتری در بازار فولاد نمی‌توانند اقدام به افزایش شدید قیمت محصولاتشان کنند؛ اگرچه هنوز ماهی‌گیری برخی شرکت‌های خصوصی حوزه نورد در روزهایی که آب بازار به شدت گل‌آلود می‌شد، از یادمان نرفته است.
البته لازم به ذکر است که این گروه عمدتا هنوز مشغول مصرف شمش‌های ارزان‌تر خریداری‌شده در ماه‌های گذشته هستند و در ماه‌های آتی که شمش‌های گران‌تر به دست آنها برسد، آنها نیز ناچار خواهند شد که قیمت محصولاتشان را تا حد ممکن بالا بکشند؛ پس با این وضعیت دیر یا زود باید منتظر میلگرد 15 هزار تومانی باشیم.
از سوی دیگر، بازاریان آهن نیز که توزیع‌کنندگان اصلی محصولات فولادی هستند، نبود مشتری در بازار را کاملا حس می‌کنند و مانند روزهای آشفتگی دلار نمی‌توانند به این زودی‌ها دست به افزایش قیمت بزنند و بعضا همچنان جنس‌های خود را با قیمت‌هایی پایین‌تر از نرخ‌های کف بازار عرضه می‌کنند؛ در این میان البته هستند گروهی که به دنبال تامین نقدینگی با ارائه تخفیف‌های جذاب هستند تا هرچه سریع‌تر انبارهای خود را پر کنند و در ماه‌های آتی از نمد احتمال گرانی شدید محصولات فولادی برای خود کلاهی بدوزند.
در هر صورت، هم‌اکنون (14:30 دوشنبه 22 دی) در میان قیمت‌های اعلام‌شده درب کارخانه نوردکاران فولادی، شاهد رشد 100 تا 300 و بعضا تا 600 تومانی قیمت انواع میلگرد آجدار در بازار آزاد هستیم و البته بخش زیادی از تولیدکنندگان این حوزه از اعلام قیمت روز محصولاتشان خودداری کرده‌اند؛ محدوده قیمتی میلگرد 14 آجدار در بازار آزاد نیز به 13 تا 13.8 هزار تومان رسیده است.
امروز اما بیشتر تولیدکنندگان محصولات حوزه نبشی و ناودانی نرخ محصولاتشان را نسبت به روز گذشته ثابت نگه داشته‌اند و بعضا افزایش 50 تومانی نیز در نرخ محصولات این حوزه مشاهده می‌شود. همچنین شنیده‌های ما از بنگاه‌های تهران از کاهش 20 تا ثبات نسبی و افزایش 10 هزار تومانی قیمت هر شاخه از سایزهای پرمصرف تیرآهن ذوبی حکایت دارد.
در روز جاری اما سایر تولیدکنندگان تیرآهن نیز در هر سه مسیر کاهش، افزایش یا ثبات قیمت اجناس خود گام برداشته‌اند، به نحوی که فولاد ظفر بناب قیمت تیرآهن‌های خود را 200 تومان گران‌تر کرده است، اما ماهکار فلز نرخ محصولاتش را 400 تومان ارزان‌تر کرده و پروفیل صنعت ماهان و نورد آریان فولاد قیمت تیرآهن‌هایشان را ثابت نگه داشته‌اند.
امروز همچنین تولیدکنندگان محصولات حوزه لوله و پروفیل نیز بلاتکلیف از اوضاع کنونی بعضا با کاهش و بعضا با افزایش قیمت در بازار آزاد ظاهر شده‌اند؛ به نحوی که بررسی‌های ما هم از کاهش 100 تا 200، هم از ثبات نسبی و هم از افزایش 100 تا 200 تومانی قیمت محصولات این حوزه حکایت دارد؛ محدوده قیمتی پروفیل با ضخامت 2 نیز بسته به ورق استفاده‌شده و شرکت تولیدکننده بین 22 هزار و 600 تا 23 هزار و 800 تومان قرار گرفته است.
