عضو اتاق بازرگانی کشور در این باره در مصاحبه با فولادبان، تصریح کرد: وقتی سازوکار بورس کالا به گونهای است که قیمت محصولات فولادی با ضرایب قیمتهای جهانی و قیمت ارز به دست میآید، باید نوسانات روزانه قیمت محصولات عرضه شده در بورس کالا از جمله شمش، ورق یا میلگرد و نحوه معامله کالا به روش حراج یا مزایده را بپذیریم.
امیرحسین کاوه افزود: متأسفانه، در حال حاضر، این روش قیمتگذاری توسط فروشندگان و خریداران پذیرفته شده است و وقتی چنین سازوکاری مورد قبول واقع میشود، دیگر کسی به اعتراضات توجه نمیکند؛ بنابراین، اگر میخواهیم نحوه قیمتگذاریها از قیمت دلار و نرخ جهانی تأثیر نپذیرد، باید نحوه قیمت گذاری در بورس کالا تغییر کند.
کاوه با اشاره به اینکه خروج محصولات از بورس توسط عرضهکنندگان محکوم و مضموم شمرده میشود، گفت: عرضه خارج از بورس، از طرف مصرفکنندگان هم همیشه با سکوت مواجه شده است اما همواره مسئولان دولتی و حتی مصرفکنندگان از تنشهای قیمتی و نوسان نرخها نگران و معترض بودهاند و این مسائل با هم همخوانی ندارند. وقتی هم کسی در دریا سوار قایق است، نمیتواند از بالا و پایین شدن موج شکایت کند.
این فعال صنعت فولاد درباره نحوه قیمتگذاری محصولات در بورس کالا، تصریح کرد: اگر عرضه محصولات قرار است در بورس کالا اتفاق بیفتد، قمیتگذاری هم نباید ارتباط مستقیم با دلار داشته باشد و بهتر است نرخ ارز را به صورت نقطهچین در قیمت محصولات تأثیر داد یعنی قیمت تمام شده را ملاکی برای قیمتگذاری قرار دهیم.
وی افزود: در حال حاضر، سیستم قیمتگذاری اجناس در بورس کالا بر اساس حراج و مزایده است یعنی هرکسی قیمت بالاتری پیشنهاد دهد، کالا برای اوست و به همین دلیل عدهای توانایی خرید ندارند و برخی هم از خرید زیاد خود خوشحالند؛ بنابراین، نبودن تنش قیمتی در سیستم قیمتگذاری مزایدهای، توقع بیجایی است.
کاوه با اشاره به تغییر شیوه قیمتگذاری، گفت: ملاک قیمتگذاری میتواند به دستورالعمل کالای ساخت داخلی که 8 سال پیش ابلاغ شده بود، تغییر کند؛ بر این اساس، قیمت تمام شده محصولات میتواند با حاصل جمع قیمت مواد اولیه، 20 درصد هزینه تولید، 12 درصد هزینه مالی بر اساس منطقه، هزینه حمل و نقل و ارزش افزوده به دست آید که این قیمت میتواند ملاک مناسبی برای تمام کالاها از جمله محصولات فولادی باشد.
این عضو اتاق بازرگانی ادامه داد: تمام مؤلفههای تولیدی تولیدکنندگان زنجیره فولاد و هزینه آنها به طور کامل مشخص است و مجموع قیمت تمام شده و سود محصول میتواند بازار را کنترل کند و ما را از قیمتگذاری بر حسب دلار دور کند.
وی در پایان با اشاره به اینکه امروزه، قیمتهای محصولات داخلی بالاتر از قیمتهای جهانی است، گفت: وقتی در بورس کالا، اجناس به صورت رقابتی خریداری میشوند، حتی سقف قیمتی محصولات به هم میریزد؛ بنابراین، مسئولان باید توجه کنند که قیمت جهانی را به عنوان سقف قیمت محصولات داخلی در نظر بگیرند، نه المانی برای محاسبه قیمت پایه یعنی اگر سقف قیمت میزانی مشخص باشد، به طور طبیعی، قیمت پایه پایینتر از آن خواهد بود.