حسن طاهری در گفتگو با فولادبان با اشاره به اینکه صنعت فولاد کشور که تنها دوسال با چشم‌انداز ۱۴۰۴ فاصله دارد، اظهار داشت:  امروز با چالش‌هایی مواجه است.

وی افزود: میزان ذخایر سنگ‌آهن کشور در کنار منابع گازی و همچنین نیروی انسانی در اختیار باعث شد تا چشم‌انداز تولید ۵۵ میلیون تن فولاد برای سال ۱۴۰۴ هدف‌گذاری شود؛ هدفی که تا تحقق آن تنها دوسال زمان باقی مانده است اما در سال‌های اخیر، صنعت فولاد کشور با چالش‌هایی همراه شد که توانست تردیدها برای تحقق این هدف را افزایش دهد.

این کارشناس صنعت فولاد بیان کرد: یکی از موضوعاتی که به دغدغه اصلی تولیدکنندگان فولاد تبدیل شده، بحث تامین مواد اولیه است. هرچند وجود ذخایر بسیاری از سنگ‌آهن باعث شد تا چشم‌انداز ۱۴۰۴ در دستور کار قرار بگیرد اما عدم‌ توسعه بخش معدن به‌موازات توسعه‌ای که در صنعت فولاد در سال‌های اخیر رخ داد، باعث شد تا این بخش امروز در بحث تامین مواد اولیه با چالش جدی مواجه شود.

به گفته وی، حوزه سنگ‌آهن نیازمند توسعه بیشتر در بخش اکتشافات است تا بتواند این بحران را پشت سر بگذارد. درواقع، باید سیاستگذاری‌ها در حوزه اکتشافات به سمتی برود که فعالان معدنی با توسعه فعالیت‌های خود مواد اولیه موردنیاز فولادی‌ها را تامین کنند.

طاهری در بخشی دیگر به معضل بازار صنعت فولاد اشاره کرد و گفت: از دیگر چالش‌هایی که صنعت فولاد، به‌ویژه در سال‌های پس از تحقق چشم‌انداز می‌تواند با آن مواجه شود، عدم‌توازن عرضه و تقاضای فولاد است. عدم‌تحریک تقاضا می‌‌‌تواند تولیدکنندگان را با مشکلات بسیاری در بحث فروش درآمدزایی مواجه کند. از سوی دیگر، برخی سیاستگذاری‌ها باعث شده است تا صادرات با چالش‌های زیادی همراه شود، در حالی که صنعت فولاد می‌تواند از نقش‌آفرینان اصلی در ارز‌آوری غیرنفتی برای کشور باشد.

این فعال بازار فولاد خاطرنشان کرد: هرچند تولیدکنندگان فولاد با تاکید بر سیاست استفاده از ساخت داخل توانستند بخش عمده‌ای از تجهیزات و قطعات را بومی‌سازی کنند اما نمی‌توان گفت که به ارتباطات بین‌المللی نیازی نیست. دستیابی به دانش روز دنیا می‌‌‌تواند قیمت تمام‌شده را کاهش دهد و سوددهی را بالا ببرد. از سوی دیگر، این تعاملات، بازار صادراتی ایران را توسعه می‌دهد.

وی در پایان با تاکید بر اینکه تامین زیرساخت‌های انرژی از جمله برق و گاز از جدی‌ترین چالش‌های فولادی‌ها در سال‌های اخیر محسوب می‌شود، اظهارداشت: متاسفانه کمبود برق در تابستان و کمبود گاز در زمستان تولید را سخت کرده و همین موضوع به طور مستقیم بر میزان صادرات هم اثر‌گذار بوده است. کمبود گاز باعث شد تا برنامه‌ریزی برای تولید با تردید همراه شود و میزان صادرات را کاهش دهد، این در حالی است که پیش‌بینی‌ها نشان‌‌‌ می‌دهد چالش گاز در سال‌های پیش‌رو جدی‌تر خواهد شد و این موضوع می‌تواند حضور مداوم ایران در بازارهای صادراتی را تحت‌الشعاع قرار دهد.