حسین بختیاری در گفتگو با فولادبان با اشاره به وضعیت هزینه دموراژ کشتی‌ها در زمان عوارض صادراتی فولادی‌ها بیان کرد: هزینه‌های دموراژ بسته به نوع و ظرفیت کشتی‌ها متفاوت است و برای فولادسازان این هزینه، از حدود ۱۰ هزار دلار آغاز و افزایش می‌یابد. در واقع این هزینه‌ها بسته به نوع قرارداد بین مالک کشتی و شخصی که آن را اجاره می‌کند، می‌تواند از زمانی که کشتی وارد لنگرگاه می‌شود و منتظر پهلوگیری در اسکله می‌ماند، شروع شود.
وی در ادامه اضافه کرد: زمان توقف کشتی در لنگرگاه بسته به ترافیک بندر و آماده بودن بار، جهت بارگیری است که هردو عامل می‌توانند زمان توقف در لنگرگاه را افزایش دهند. معمولاً فولادسازانی که محصولات خود را به صورت FOB می‌فروشند، خسارتی بابت توقف کشتی در لنگرگاه نمی‌پردازند.
فعال صنعت فولاد اظهار داشت: بر همین اساس، تنها زمانی که توقف در لنگرگاه به دلیل عدم آماده بودن بار در اسکله باشد، باید این خسارت را بپردازند و یا اینکه کشتی توسط تولید کننده اجاره می‌شود و بار به صورت تحویل در بندر مقصد یا CFR به فروش می‌رسد؛ اما در هر حال زمانی که کشتی در اسکله پهلو می‌گیرد، اگر عملیات بارگیری به کندی انجام شود و این کندی به دلیل شرایط غیر طبیعی و به اصطلاح فورس ماژور نباشد، هزینه دموراژ کشتی به عهده فروشنده خواهد بود.
بختیاری در پایان خاطرنشان کرد: بر همین اساس، طبق قانون اگر صادرکننده مجوز را از نهادی گرفته باشد و آن نهاد، مسئول تاخیر در بارگیری یا عدم صدور مجوز در مهلت مقرر شود، باید از عهده خسارت آن بربیاید؛ اما بخشنامه‌های متعدد وزارت صمت و سایر نهادها در خصوص وضع تعرفه و عوارض صادراتی باعث توقف بیشتر کشتی و افزایش هزینه دموراژ می‌شوند که باید راهکار مناسبی برای بهبود این وضعیت پیدا کرد.
