مصطفی عبداللهی در گفتگو با فولادبان در خصوص عرضه محصولات فولادی در خارج از بورس کالا اظهار کرد: با توجه به شرایط، بنده با خروج شمش و اسلب از بورس موافق نیستم و در صورتی که قیمت آنها در بورس کنترل شود، می‌تواند بحث عرضه در پایین دست افزایش یابد؛ اما درباره محصولات نهایی این‌گونه نیست.
وی در ادامه اضافه کرد: در زنجیره، فولاد یا شمش به صورت B2B هستند، یعنی این محصولات، مواد سایر کارخانجات است؛ اما در خصوص محصول نهایی کهB2C هستند، تولیدکننده محصول نهایی را مستقیماً به مصرف کننده ارائه می‌دهد.
عضو انجمن نوردکاران فولادی ایران افزود: بر همین اساس، می‌توان گفت خروج محصولات نورد از بورس کالا به نفع فولادسازان است؛ چرا که تمام تولیدکنندگان نوردی توانایی ارائه ضمانت نامه در بورس کالا و فروش محصولات را ندارند.
عبداللهی تصریح کرد: در واقع محصولات نوردی به صورت مویرگی هستند و یک تولیدکننده امکان دارد در حد ۵۰ تن بار را به مکان‌های مختلفی به صورت تهاتر و کارمزدی ارائه دهد؛ اما برای شمش اینطور نیست. این کالا به صورت عمده به فروش می‌رسد و مواد اولیه کارخانه بعدی محسوب می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: کلمه فولاد را در کشور اکثرا یکسان می‌دانند و این درحالیست که فولاد از سنگ آهن تا محصول نهایی را در بر می‌گیرد که ۵ مرحله تولید دارد. بنابراین می‌توان گفت عرضه زنجیره تا شمش در بورس کالا و خروج محصولات نهایی از بورس، به نفع زنجیره فولاد خواهد بود.
