بهرام شکوری در گفتگو با فولادبان در رابطه با وضعیت تولید فولاد کشور در سال 1400 گفت: در طول سال 1400، برخی از مسئولان بودند که ادعا میکردند اگر ما کاری نمیکردیم، این تولید محقق نمیشد، اما ما بر این عقیدهایم که اگر مسئولان به وظیفه خود درست عمل میکردند، تولید فراتر از این میزان هم میرسید و در این میان، قطعی برق و گاز تأثیر بسزایی در کاهش تولید داشته است.
وی در ادامه تصریح کرد: اگر شرایط به وجود آمده در سال 1400 نبود، تولیدکنندگان فولاد میتوانستند فعالیت گستردهتری نسبت به قبل داشته باشند، ولی موانع ایجاد شده در کشور سبب شد تولید فولاد حتی به میزان سال گذشته برسد. تولیدکنندگان همیشه دغدغه تولید را دارند و سود و منافعشان در این است که شرایط تولید را ساماندهی کنند و قطع به یقین، همه از وضعیت گله میکنند و سعی میکنند با این فضاسازی به این مسئله کمک کنند که برق کارخانهها قطع نشود.
عضو اتاق بازرگانی ایران اضافه کرد: اعتقاد ما بر این است که همه تولیدکنندگان از جمله زنجیره فولاد، اشتغال بسیاری از افراد جامعه را فراهم کردهاند. اگر قرار است برق در کشور قطع شود، بهتر است برق تولیدکنندگان قطع نشود چون هزاران نفر از این سفره ارتزاق میکنند بنابراین، باید حمایت کافی از تولیدکنندگان صورت گیرد تا در ایجاد اشتغال هیچ مشکلی به وجود نیاید چراکه اشتغال یکی از دغدغههای اصلی حاکمیت است.
شکوری درباره وضعیت کارخانههای تولیدکننده فولاد در نیمه دوم سال گفت: بخش خصوصی مجبور است تا مسیر مربوط به فعالیت خود را پیدا کند. تولیدکننده را نمیتوان با یک بازرگان مقایسه کرد زیرا بازرگان در تغییر کالای وارداتی یا صادراتی انعطافپذیر است، اما یک تولیدکننده نمیتواند محصول تولیدی خود را تغییر دهد و به همین دلیل، آسیبپذیرتر است و تولیدکنندگان باید مورد حمایت واقع شود چراکه آسیب زیادی میبینند و نمیتوانند تغییری در وضعیت خود ایجاد کند.