تقاضای شمش به شدت کاهش یافت و این تقاضا برای بخش آهن اسفنجی رشد پیدا کرد و آن عده ای که تقاضا را مدیریت می کنند روی این بخش تمرکز کردند و اگر همین اتفاقی که برای شمش افتاد برای آهن اسفنجی نیز رخ دهد و تولید کنندگام خصوصی به سمت تولید آهن اسفنجی هم بروند،مهندسان قیمت و تقاضا یک بخش به عقب در زنجیره رفته و همین مسائل را برای آن بخش طراحی می کنند.
به نوعی می توان گفت تاریخ انقضای مهندسی قیمت شمش و مقاطع تمام شده و امروز نوبت آهن اسفنجی است و همین امر باعث شده تا تولیدکنندگان القایی آرام آرام به سمت تعطیلی سوق پیدا کنند چرا که آنها با ضررهای شدیدی رو به رو شدند.
تولیدکنندگان شمش القایی به دلیل گران تمام شدن قیمت آهن اسفنجی دیگر قادر نیستند در بازار محصول خود را به فروش برسانند و این مشکل اساسی است چرا که بازار کشش افزایش قیمت شمش را ندارد و این یک تهدید برای تولیدکنندگان شمش القایی است.
یکی از راه حل های این مشکل، آزادسازی واردات آهن قراضه و سنگ آهن است تا دیگر تعین قیمت و تقاضا مهندسی نشود و اگر چنین اتفاقی رخ ندهد قطعا تولد شمش القایی ضربه خواهد خورد.
کاهش حاشیه سودی که از سال 98 برای تولیدکنندگان نوردی رخ داده و الان حاد تر شده است، از چند هفته پیش نیز برای تولیدکنندگان شمش القایی رخ داده است و شرایط برای آنها بیش از پیش سخت کرده است.
