به گزارش پایگاه خبری فولادبان، آنطور که آژانس گزارش قیمت کالاها Argus اعلام کرده در روز چهارشنبه قیمت سنگ‌آهن با عیار 62 درصد به 108.60 دلار در هر تن رسید در حالی که در 18 نوامبر 87 دلار بود که پایین‌ترین رقم از ماه می سال گذشته بود.
سنگ‌آهن هنوز بسیار پایین‌تر از رکورد ۲۳۵.۵۵ دلار در تن است که در ۱۲ می سال جاری ثبت شد، اما افزایش اخیر نشان می‌دهد که بازار معتقد است بدترین شرایط برای این ماده اولیه به پایان رسیده است.
چین حدود 70 درصد سنگ‌آهن تجارت جهانی را خریداری می‌کند و طبق معمول، این چین است که رشد قیمت فعلی را هدایت می‌کند؛ اما جای سؤال دارد که آیا افزایش قیمت‌ها بیشتر بر اساس امید است تا واقعیت.
یکی از عوامل افزایش قیمت، انتشار اطلاعات گمرکی در 7 دسامبر بود که واردات سنگ‌آهن چین در ماه نوامبر را 104.96 میلیون تن گزارش کرد که 14.6 درصد نسبت به اکتبر افزایش یافته و بیشترین حجم واردات از ماه جولای 2020 محسوب می‌شود.
در ظاهر، رشد اخیر قیمت‌ها حاکی از افزایش تقاضا برای سنگ‌آهن است. با این حال، برخی از عوامل وجود دارد که باعث می‌شود واردات ماه نوامبر تا حدودی تعدیل شود.
این جهش شدید ممکن است نتیجه زمان‌بندی باشد که گمرک چین محموله‌ها را ترخیص می‌کند و بنابراین آنها را به عنوان واردات رسمی ارزیابی می‌کند.
داده‌های رسمی بسیار بالاتر از واردات ردیابی شده توسط موسسه Kpler بود که واردات ماه نوامبر را 97.01 میلیون تن تخمین زد که تقریباً 8 میلیون تن کمتر از رقم رسمی بود.
با این حال، Kpler واردات ماه اکتبر را 109.14 میلیون تن اعلام کرد که 17.5 میلیون بیشتر از رقم گمرک یعنی 91.61 میلیون بود.
در ماه سپتامبر، Kpler واردات چین را 96.46 میلیون تن در مقایسه با 97.49 میلیون برای داده‌های گمرکی داشت.
طی سه ماه گذشته، Kpler واردات سنگ‌آهن چین را 302.6 میلیون تن برآورد کرده است، در حالی که این رقم رسمی 292.2 میلیون تن است.
این یک شکاف بزرگ نیست، اما تفاوت در زمان ورود محموله‌ها می‌تواند تصویر واقعی بازار را مخدوش کند.
عامل دیگری که باید در مورد واردات در نظر گرفت این است که آیا تقاضا از جانب کارخانه‌های فولادی در حال افزایش است یا تاجران تقاضای بالاتری را در سال آینده پیش‌بینی می‌کنند یا اینکه معامله‌گران صرفاً با بهره‌گیری از سقوط قیمت‌ها پس از رکورد بالا در ماه می، در حال تقویت موجودی انبارهای خود هستند.
مطمئناً به نظر نمی‌رسد افزایش تقاضا از سوی کارخانه‌های فولادی وجود داشته باشد، زیرا برخی از آنها همچنان تولید را برای رسیدن به اهداف آلودگی و انرژی کاهش می‌دهند.
به گفته موسسه SteelHome، موجودی انبارهای بندری در چین نیز در هفته‌های اخیر به طور پیوسته افزایش یافته است و به 154.4 میلیون تن در هفته منتهی به 3 دسامبر رسیده است.
این نسبت از پایین‌ترین سطح سال 2021 یعنی 123.95 میلیون در اواخر ژوئن بسیار بیشتر است و در حالی که موجودی انبارها از الگوی فصلی ساخت‌وساز قبل از زمستان پیروی می‌کند، شایان ذکر است که سطح فعلی بالاترین سطح برای این زمان است.
به نظر می‌رسد که بازار در نیمه اول سال 2022 به دنبال افزایش تقاضای فولاد است که بر اساس این انتظار است که پکن بار دیگر راه‌های محرک را برای تقویت رشد اقتصادی باز کند.
شواهدی مبنی بر وقوع این اتفاق وجود دارد، به طوری که مقامات چین در 6 دسامبر برای دومین بار در سال جاری مقدار پول نقدی را که بانک‌ها باید در ذخیره نگه دارند کاهش دادند، حرکتی که 1.2 تریلیون یوان (188 میلیارد دلار) نقدینگی را در بلندمدت آزاد می‌کند.
