سیدعلی‌محمد ابویی در گفتگو با فولادبان در رابطه با قیمت‌گذاری شمش و مقاطع طویل در بورس کالا گفت: کالاهایی که در بازار جهانی است، معمولا مازاد تولید کشورهای تولیدکننده است که به جهت افزایش تولید در آن کشور به وجود آمده است. معمولا کشورهایی هم که کالایی را صادر می‌کنند، به کالاهای خام ضرایب منفی می‌دهند و برای کالاهای تکمیلی جایزه صادراتی در نظر می‌گیرند.
وی در ادامه تصریح کرد: متأسفانه، از لحظه برخورد معاون اول رئیس جمهور، آقای جهانگیری با آقای اسماعیلی داشت، قیمت‌های بازار داخلی تکمیلی و دستوری شد و این قیمت‌های دستوری نشأت گرفته از سه آیتم متغیر عرضه مدیریت شده، نحوه عرضه و پرداخت مدیریت شده و نرخ‌های جهانی و ارز است.
این فعال صنعت فولاد با اشاره به اینکه قیمت‌ها در انتهای زنجیره بر اساس درصد فروشی از بورس تعیین می‌شود، گفت: محصولات انتهایی زنجیره با قیمت‌های خریداری شده از بورس کالا به سفره مردم تزریق می‌شود و این قیمت‌ها همان قیمت‌هایی است که با نرخ ارز محاسبه می‌شوند، اما تنها جایی که می‌تواند برای گرانفروشی مجوز بدهد، بورس کالاست.
ابویی تأکید کرد: بورس سازمانی خصوصی است که در جهت منافع خود و سهامدارانش قدم برمی‌دارد، اما سوء مدیریت دولت اینجاست که باید برای بورس یا رقیبی در نظر می‌گرفت و یا قوانین را تنظیم می‌کرد.
وی با تأکید بر اینکه تولیدکنندگان لوله و پروفیل در حال حاضر با زیان به فعالیت خود می‌پردازند، گفت: دولت و بورس کالا هر روز دستورالعمل فروش ترکیبی برای عرضه در نظر می‌گیرند که این مسائل باعث می‌شود تولیدکنندگان لوله و پروفیل سبدهایی را که نیاز ندارند، خریداری کنند، در صورتی که به تولیدکنندگان ورق اجازه صادرات محصولات کمیاب در بازار داده می‌شود.
این فعال صنعت فولاد تصریح کرد: صادرات در نظر گرفته شده برای تولیدکنندگان ورق نیاز کشور را تأمین نمی‌کند و در عوض، گرانی به مردم تزریق می‌کند چراکه با افزایش قیمت ارز و همچنین افزایش نرخ‌های جهانی قیمت مواد اولیه داخل کشور بالاتر می‌رود.
ابویی در پایان گفت: اعتقاد من این است که تولید ما در برخی از نهادهای دیگر نشأت گرفته از رانت‌های بسته‌های انرژی و سودهایی است که تولیدکنندگان حلقه‌های بالاتر زنجیره در اختیار خود گرفته‌اند.
