مهرداد اکبریان در گفتگو با فولادبان با اشاره به اینکه در کشور حدود 28 میلیون تن آهن اسفنجی تولید می‌شود، بیان کرد: امروزه اکثریت تولید این محصول یعنی حدود 97 درصد، توسط بازارهای داخلی مصرف شده و تنها دو کارخانه که 3.5 درصد تولید کشور را دارند، صادرات داشتند. در واقع تمام این آشوب در عوارض صادراتی آهن اسفنجی فقط برای 700 هزار تن است که در صورت صادر نشدن، در داخل کشور نیز به مصرف می‌رسد.
وی تصریح کرد: به صورت کلی می‌توان گفت استفاده از ابزاری مانند عوارض صادراتی برای کنترل بازار آهن و فولاد، اشتباه است؛ چرا که در نهایت، باعث بهم ریختن ارتباط واحدهای تولیدی خواهد شد. بنابراین تا زمانی که توازن به زنجیره فولاد بازنگشته، صحبت کردن از اعداد نجومی برای تنظیم بازار در عوارض صادراتی اشتباه است.
رئیس انجمن سنگ آهن ایران در ادامه اضافه کرد: در حال حاضر، محصول آهن اسفنجی برای داخل کشور به شدت مورد نیاز است و دلیلی برای صادرات آن وجود ندارد؛ اما شرایط فعلی، موقت است. در واقع حدود 18 تا 24 ماه دیگر که واحدهای جدید آغاز به کار کنند، حتی امکان دارد این محصول در کشور مازاد شود.
اکبریان با بیان اینکه تمام تولیدکنندگان فولاد در زنجیره باید با یکدیگر به تفاهم برسند، گفت: از سوی دیگر، در خصوص تقسیم برق و گاز، بسیاری از فولادسازان تصمیم گرفتند اولویت تقسیم برق و گاز به تولیدکنندگان آهن اسفنجی برسد؛ چرا که اگر در تولید این محصول مشکلی پیش بیاید، مصرف گندله، کنسانتره و سنگ آهن در کشور از بین خواهد رفت.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین صادرات آهن اسفنجی و صحبت کردن از عوارض صادراتی در شرایط فعلی، معنا‌دار نیست. بر همین اساس، این سوال مطرح می‌شود که چه ضرورتی دارد درباره عوارض صاداتی محصولی صحبت کنیم که تنها حدود 3 درصد آن صادر می‌شود؟
