حسن طاهری در گفتگو با فولادبان با اشاره به اینکه واحدهای فولادی در سال جاری به دنبال قطعی برق با مشکلات عدیده ای روبرو خواهند شد، اظهار داشت:  از یک‌سو کاهش تولید سبب کاهش مازاد محصولات فولادی در بازار کشور خواهد شد و از سوی دیگر، سبب می‌شود تولیدکنندگان به اهداف تعیین‌شده خود طی سال‌جاری نرسند.

وی گفت: گاها برخی تولیدکنندگان صادرات با پیش‌پرداخت داشته‌اند که قادر به میزان تولید براساس آن پیش‌پرداخت نخواهند شد که در این صورت هم تولیدکننده و هم مصرف‌کننده متضرر می‌شوند.

این فعال بازار فولاد افزود: این در حالی است که مصرف برق فولادسازان زیر ۵ درصد کل مصرف کشور است اما وقتی این صنعت را مجبور به رعایت اعمال محدودیت‌های مصرف برق می‌کنند، گویی که نصف میزان برق مصرفی کشور را این واحدها به خود اختصاص می‌دهند.

طاهری همچنین با محاسبه مصرف برق فولادسازان در کشور عنوان کرد:‌ برای تولید هر تن فولاد در مرحله پایانی ۶۰۰ کیلووات برق مصرف می‌شود که اگر کل زنجیره فولاد از ابتدا یعنی استخراج تا محصول نهایی را در نظر بگیریم، میزان مصرف برق آن به یک مگاوات برای هر تن فولاد می‌رسد؛ از سوی دیگر، اگر در کشور سالانه ۳۰میلیون تن فولاد تولید شود، میزان برق مصرف در صنعت فولاد به ۳۰میلیون مگاوات می‌رسد. ۷۰هزار مگاوات در ساعت در کشور برق تولید می‌شود که اگر ۳۰میلیون سهم فولاد را محاسبه کنیم، سهم فولادسازان به حدود نیم درصد نیز نخواهد رسید.

وی با تاکید بر این موضوع که در میزان مصرف برق فولادسازان در کشور بزرگنمایی شده است، خاطرنشان کرد: صنعت فولاد جزو صنایعی در کشور است که هم در زمینه مصرف برق و هم آب، در حق آن بزرگنمایی شده است در حالی که سهم برق کشور برای فولاد حدود نیم درصد و سهم آب نیز در قیاس با کشاورزی به حدود ۳ تا ۴درصد نمی‌رسد.

طاهری تصریج کرد: نکته قابل توجه اینکه دست‌اندرکاران امر قصد دارند نارسایی‌هایی را که در سیستم برق کشور وجود دارد به گردن صنعتی همچون فولاد بیندازد، به جای اینکه سیستم نیروگاهی را بهینه کنند یا نیروگاه‌های جدید بسازند، دست به توجیه می‌زنند.

این کارشناس فولاد همچنین یادآور شد: این در حالی است که برخی واحدهای فولادسازی خود تولید برق دارند، بخشی از برق خود را تامین می‌کند.

تلگرامی

نکته قابل توجه اینکه دست‌اندرکاران امر قصد دارند نارسایی‌هایی را که در سیستم برق کشور وجود دارد به گردن صنعتی همچون فولاد بیندازد، به جای اینکه سیستم نیروگاهی را بهینه کنند یا نیروگاه‌های جدید بسازند، دست به توجیه می‌زنند.

مصرف برق فولادسازان زیر ۵ درصد کل مصرف کشور است اما وقتی این صنعت را مجبور به رعایت اعمال محدودیت‌های مصرف برق می‌کنند، گویی که نصف میزان برق مصرفی کشور را این واحدها به خود اختصاص می‌دهند.