سیاری از شاخص‌ها نشان می‌دهد که در حال حاضر، ایران جزو کشورهای دارای «تنش آبی» محسوب می‌شود و اغراق نیست اگر بگوییم به سمت «بحران آبی» پیش می‌رود.
در برنامه “سازگاری با کم‌آبی” که اردیبهشت پارسال «مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری» تهیه کرده در بخش مربوط به کاهش مصرف آب وصرفه‌جویی در صنایع و در استان اصفهان، طی سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۴هیچ برنامه‌ای برای کاهش مصرف آب و صرفه‌جویی صنایع در این استان درنظر گرفته نشده ومیزان صرفه‌جویی برابر با صفر درصد است. این آماربه این معنی است که صنایع استان اصفهان ظرف ۵ سال و با مجوز رسمی از سوی دولت وقت، و به هر میزان که بخواهند می‌توانند از روان‌آب‌ها و منابع آب زیرزمینی استفاده کنند.
براساس آمار”انجمن فولاد ایران» تعداد شرکت‌ها و صنایع فولاد و ذوب آهن در ایران در 23 سال اخیر (از سال ۱۹۹۹ تاکنون) از ۱۵ کارخانه به ۲۱۲ رسیده که اغلب آن‌ها در استان‌های خشک (یزد و اصفهان، کرمان و تحت عنوان ایجاد اشتغال درمناطق محروم فلات مرکزی ایران و بخش‌های شرقی کشور احداث شده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که به ازای هراستان ۳.۵ کارخانه و شرکت مرتبط با تولید فولاد و ذوب آهن ایجاد شده است و این آمار در قیاس با تعداد جمعیت کشور به این معنا است که به ازای تقریبا هر ۳۷۷ هزار نفر در کشور، یک کارخانه تولیدی فولاد و ذوب آهن وجود دارد.
طبق پژوهش «مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری» استان یزد هم یا باید از منابع آب زیرزمینی استفاده کند یا کسری آب خود را (حدود ۷۶ میلیون متر مکعب فقط برای فولاد) از استان‌های همجوار مانند اصفهان یا حتی دورتر مانند چهار محال و بختیاری تامین کند.
بگفته مدیرعامل آب منطقه‌ای یزد کل آب مصرف شده در استان یزد (منابع انتقالی و زیرزمین) جمعا ۹۵۹ میلیون مترمکعب است. در حالی‌که با توجه به میزان تولید ۴.۵ میلیون تن فولاد در استان یزد بیش از یک میلیارد و ۳۵ میلیون مترمکعب آب نیاز است که نشان از یک فاجعه زیست‌محیطی برای این استان و حتی استان‌های همجوار است.
آمار اعلام شده فقط در رابطه با صنعت فولاد در استان یزد است و میزان مصرف آب کشاورزی، شرب و سایرصنایع (شیشه‌سازی، کاشی‌سازی، قطعه‌سازی و …) در نظر گرفته نشده است.
