تعارض منافع تولیدکنندگان با اصلاح عوارض صادراتی

اعمال عوارض 8درصدی بر میلگرد، 5 درصدی بر ناودانی، 17 درصد بر شمش و 11 درصد بر آهن اسفنجی غیر عادلانه ترین وغیر کارشناسی ترین وضع عوارض است اگر دولت قصد اعمال عوارض دارد باید حمایت ها و مشوقهای صادراتی  را بر تولید محصولات نهایی بگذارد و بجای خام فروشی تولید و فروش محصولات نهایی را تشویق کند.

عضوهیات مدیره انجمن نوردکاران فولادی ایران گفت:اصلاح عوارض خود نوعی تعارض منافع را بین تولیدکنندگان ایجاد کرده است زیرا محصول نهایی میلگرد با نبشی تفاوت زیادی ندارد که عوارض نبشی و ناودانی که فقط چند درصد تولید می شود و تناژ محدودی دارد به صفر برسد اما میلگرد که بیشترین حجم تولید محصولات نهایی را دارد 5 درصد عوارض گذاشته شود.

احمد رضوی نیک در گفت‌وگو با فولادبان درباره اخذ عوارض صادراتی از محصولات فولادی افزود: اخذ عوارض صادراتی از محصولات فولادی همزمان با بحران اوکراین به تصویب رسید و ستاد تنظیم بازار تصمیم به اعمال آن گرفت.

وی ادامه داد:ایران به علت دسترسی به منابع سنگ آهن می توانست جایگزین خوبی برای بازارصادراتی اوکراین و کشورهای آسیای میانه باشد اما متاسفانه با ورود افرادی به صنعت فولاد و طرح اعمال عوارض ناخواسته و بدون کار کارشناسی ، بازار محصولات فولادی ایران را دو دستی به  دیگر کشورها بویژه ترکیه تحویل داده شد.

رضوی نیک گفت: ظرفیت تولید محصولات نهایی ایران 37 میلیون تن است و به همین میزان و حتی بیشتر نیز تولید مواد اولیه دارد ومنطقی است عوارض از مواد اولیه و خام همچون اسلب ، شمش و بیلت باید اخذ شود نه محصولات نهایی.

وی افزود: اعمال عوارض 8درصدی بر میلگرد، 5 درصدی بر ناودانی، 17 درصد بر شمش و 11 درصد بر آهن اسفنجی غیر عادلانه ترین وغیر کارشناسی ترین وضع عوارض است اگر دولت قصد اعمال عوارض دارد باید حمایت ها و مشوقهای صادراتی  را بر تولید محصولات نهایی بگذارد و بجای خام فروشی تولید و فروش محصولات نهایی را تشویق کند.

عضوهیات مدیره انجمن نوردکاران فولادی ایران ادامه داد: دولت و وزارت صمت در دور جدید مشورتی با تشکل ها پس از هفت ماه نداشته است این معضل با اعتراض بخش بزرگی از اتاق بازرگانی مواجه شد که موجب تعدیل عوارض صادراتی و اصلاح آن شد و عوارض نبشی و ناودانی صفر وعوارض میلگرد به 5 درصد رسید.

رضوی نیک تصریح کرد: اصلاح عوارض خود نوعی تعارض منافع را بین تولیدکنندگان ایجاد کرده است زیرا محصول نهایی میلگرد با نبشی تفاوتی زیادی ندارد که عوارض نبشی و ناودانی که فقط چند درصد تولید می شود و تناژ محدودی دارد به صفر برسد اما روی میلگرد که بیشترین حجم تولید محصولات نهایی را دارد 5 درصد عوارض می گذارد.

وی گفت: عوارض 5 درصدی بر محصولی چون میلگرد رقمی معادل 1800 تومان درهرکیلو است که با اضافه شدن  9 درصد مالیات بر ارزش افزوده این میزان افزایش بیشتری خواهد یافت و تعرفه 95 درصدی واردات برخی کشورهای هدف صادراتی از جمله عراق بر محصولات فولادی ، حدود 50 دلار برقیمت میلگرد تولید ایران افزوده شود که به هیچ عنوان توان و قابلیت صادراتی نخواهد داشت یعنی عملا بازار محصولات صادراتی ایران تقدیم کشورهای همسایه شده است.

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *