آلایندگی واحدهای فولادسازی برای محیط زیست مستند نیست/فولاد مبارکه از بندرعباس چگونه از اصفهان سر درآورد؟

مشکل اصلی فولادسازان مصرف زیاد آب است و طبق گزارش سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) بهترین شرایط برای احداث واحدهای فولادساز، استقرار بنای واحدهای تولیدکننده فولادی در کنار آبهای خلیج فارس و دریای عمان است اما مشاهده می‌شود برخی از فولادسازن در کویر و در کنار معادن فعالیت خود را توسعه داده‌اند که این اقدام به منابع آب زیر‌زمینی صدمه می‌زند.

معاون فروش فولاد خراسان با رد آلایندگی واحدهای فولادسازی برای محیط زیست گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد آلودگی ناشی از صنعت فولاد موضوعی ثابت نشده است اما برخی معتقدند این واحدها دارای آلایندگی هستند که در الین باره باید مدارمک معتبر و مستندات خود را ارائه کنند.

حسین بختیاری درگفتگوبا فولادبان با اشاره به انتقاد فعالان زیست محیطی از آلایندگی تولیدکنندگان صنعت فولاد افزود: در مجتمع فولادسازی خراسان، حسگرهای سازمان محیط زیست در دودکش های خروجی نصب شده که سازمان محیط زیست این حسگرها را تعبیه کرده است و مرتبا گازهای خروجی از دود کش‌ها بررسی می‌شود.

این فعال صنعتی تصریح کرد: اگر گازهای  خروجی CO،  CO2 یا بیو اکسید گوگرد از دودکش‌ها، بیش از حد مجاز که حد استاندارد جهانی است باشد بلافاصله اعلام و فعالیت خطوط تولید متوقف می‌شود. بنابراین آلایندگی محیط زیست واحدهای تولیدکننده فولادی از جهت نظارت کامل سازمان محیط زیست منتفی است و نمی‌تواند مستندی مبنی بر آلاینده بودن فولادسازان باشد.

معاون فروش فولاد خراسان گفت: مشکل اصلی فولادسازان مصرف زیاد آب است و طبق گزارش سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) بهترین شرایط برای احداث واحدهای فولادساز، استقرار بنای واحدهای تولیدکننده فولادی در کنار آبهای خلیج فارس و دریای عمان است اما مشاهده می‌شود برخی از فولادسازن در کویر و در کنار معادن فعالیت خود را توسعه داده‌اند که این اقدام به منابع آب زیر‌زمینی صدمه می‌زند.

وی با اشاره به مشارکت فولادسازان برای رساندن آب از خلیج فارس به کویر مرکزی ایران ادامه داد: اگر به آمایش سرزمین توجه می‌شد واحدهای تولیدکننده فولاد اجازه نداشتند در کنار معادن مستقر شوند؛ مصرف آب هم کاهش چشمگیری داشت.

بختیاری تصریح کرد: محل استقرار اولیه شرکت فولاد مبارکه در بندرعباس بود اما دراوایل انقلاب به اصفهان منتقل شد و پس از آن مسایل مربوط به قطعی آب در زاینده رود و سهم آب پیش آمد.

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *