کامران وکیل در گفت‌وگو با پایگاه خبری فولادبان بیان کرد: بخش خصوصی ده سال پیش به نعمت زاده وزیر صنعت وقت یادآور شد ایران هیچ‌گاه نمی‌تواند به ظرفیت 55 میلیون تن فولاد در سال برسد چون زیرساخت تولید این میزان فولاد در کشور وجود ندارد.
وی ادامه داد: در ایران سوخت، انرژی، برق، گاز و سنگ‌آهن ارزان وجود دارد ولی افزایش تولید فولاد تا میزان 55 میلیون تن نیاز به صنعت حمل‌ونقل به‌روز، جاده، بندر، آب، فنّاوری برق و حتی خریدار و بازار دارد. در آن موقع حتی بحث برداشتن تحریم‌ها هم در مجامع بین‌المللی بسیار مطرح بود.
دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران تصریح کرد: بعد از ده سال میلیاردها میلیارد تومان از حساب صندوق توسعه ملی برداشت شد و منابع مالی کشور برای کارخانه‌های فولاد در مناطق خشک و مرکزی و به‌صورت پراکنده هزینه شد و هفت طرح استانی بی‌کاربرد و کم‌ظرفیت که نه بازار دارند و نه آب و برق و جاده و گاز به بهره‌برداری رسید.
وکیل گفت: افتتاح طرح‌های بی‌ثمر، بالا بردن عوارض صادرات محصولات معدنی و جلوگیری از فروش محصولات معدنی تحت عنوان خام‌فروشی موجب به حداقل رسیدن اکتشافات معدنی و کاهش تولید مواد اولیه معدنی ازجمله سنگ‌آهن شد و در حال حاضر بحث کمبود سنگ‌آهن برای کشور بسیار جدی است.
وی در پایان افزود: اگر دولتمردان ده سال پیش به صحبت‌های بخش خصوصی گوش می‌کردند وضع مملکت امروز بهتر بود و اگر امروز گوش کنند مسلماً وضع مملکت ده سال آینده بهتر خواهد شد و شرایط از شرایط امروز بهتر خواهد بود.
