به گزارش پایگاه خبری فولادبان به نقل از The Diplomat، در حاشیه نشست گروه 20 در رم، ایالات متحده و اتحادیه اروپا توافقی را در مورد تعرفه‌هایی که دولت ترامپ بر واردات فولاد و آلومینیوم آمریکا وضع کرده بود، اعلام کردند، در حالی که ایالات متحده از ادامه مذاکرات در مورد تعرفه فولاد و آلومینیوم با بریتانیا و ژاپن خبر داد.
حذف کره جنوبی از این مذاکرات تعجب‌آور نیست، برخلاف اتحادیه اروپا، بریتانیا و ژاپن، سئول با دولت ترامپ بر سر سهمیه‌ای به توافق رسید که صادرات فولاد خود به ایالات متحده را به 70 درصد از حجم متوسط بین سال‌های 2015 تا 2017 محدود می‌کند که حدود 2.68 میلیون تن در سال می‌شود. سهمیه صادرات فولاد کره جنوبی به این کشور اجازه داد تا از تعرفه 25 درصدی که اکثر صادرکنندگان فولاد در فرآیند تصمیم ترامپ با آن مواجه بودند، مصون بماند.
با وجود داشتن یک سهمیه، کره جنوبی احتمالاً به دنبال مذاکره برای توافق جدید با ایالات متحده است. سهمیه کره جنوبی یک سقف سخت برای صادرات آن است و نمی‌تواند تعیین کند که چگونه این سهمیه را پر کند. سهمیه و نرخ تعرفه جدید برای اتحادیه اروپا این امکان را به آن می‌دهد تا قبل از مواجهه با تعرفه بر صادرات بالاتر از این سطوح، در سطح گذشته به ایالات متحده صادرات داشته باشد. احتمالاً بریتانیا و ژاپن به توافقات مشابهی دست خواهند یافت و تولیدکنندگان فولاد کره جنوبی را در مضیقه سایر متحدان ایالات متحده قرار خواهند داد.
با این حال، شاید مهمتر از توافق اتحادیه اروپا و ایالات متحده درباره حذف تعرفه‌های دوران ترامپ و جایگزینی آنها با سهمیه نرخ تعرفه، این است که دو طرف اعلام کردند که مذاکرات بیشتری را برای رسیدگی به ظرفیت مازاد فولاد و توسعه اقداماتی برای تجارت با در نظر گرفتن شدت کربن فولاد و آلومینیوم انجام خواهند داد. به عنوان بخشی از این مذاکرات، ایالات متحده و اتحادیه اروپا تمایل خود را برای دعوت از کشورهای همفکر برای پیوستن به این مذاکرات ابراز کردند.
در حالی که کره جنوبی یک بازیگر اصلی در تولید آلومینیوم نیست، به عنوان یکی از تولیدکنندگان پیشرو فولاد و قدرت‌های صنعتی جهان، شرکت آن در هر گونه مذاکرات مربوط به کاهش شدت کربن فولاد بسیار مهم است.
طبق گزارش انجمن جهانی فولاد، کره جنوبی ششمین تولیدکننده بزرگ فولاد در جهان است و با صنایع مصرف‌کننده فولاد سنگین مانند کشتی‌سازی و خودروسازی، بالاترین سرانه مصرف ظاهری فولاد را در جهان دارد.
در حالی که تعرفه‌های فولاد ایالات متحده به طیف گسترده‌ای از کشورها ضربه زد، اما این ظرفیت مازاد چین بود که منافع آمریکا را مورد خدشه قرار داد و این یک چالش باقی می‌ماند زیرا چین تقریباً 10 برابر بیشتر از هند، دومین تولیدکننده بزرگ جهان، فولاد تولید می‌کند.
فولاد چین اغلب کربن شدیدتری دارد و 60 درصد از انتشار صنعت فولاد جهانی را به خود اختصاص می‌دهد، چیزی که جو بایدن و سایر مقامات دولت آمریکا هنگام توصیف مذاکرات جدید به عنوان تلاشی برای مهار فولاد کثیف چین به آن اشاره کرده‌اند.
برای رسیدگی به شدت کربن فولاد، ایالات متحده و اتحادیه اروپا امیدوارند توافقی را انجام دهند که استانداردهایی را برای شدت کربن در فولاد تعیین کند. اتخاذ سیاست‌هایی برای کاهش شدت کربن در تولید؛ از اقدامات غیر بازاری که ممکن است شدت کربن را افزایش دهد خودداری می‌کند و دسترسی به بازار را برای شرکت‌هایی که استانداردهای تعیین‌شده برای شدت کربن در فولاد را رعایت نمی‌کنند، محدود می‌کند.
تعیین نحوه اجرای این محدودیت‌ها کلید موفقیت این توافق است، اما می‌توان به سادگی محدودیت‌های فعلی را برای واردات فولاد از کشورهای ثالث اعمال کرد. علاوه بر تعرفه‌های بخش 232 ایالات متحده، اتحادیه اروپا به دلیل نگرانی از اینکه تعرفه‌های ایالات متحده می‌تواند فولاد را به سمت بازارهای اروپایی هدایت کند، اقدامات حفاظتی را برای واردات فولاد اعمال کرد، چیزی که اتحادیه اروپا به دنبال گسترش آن در برابر کره جنوبی است. در حالی که این ممکن است یک راه‌حل اولیه باشد، اگر این توافق گسترش یابد و سایر کشورها را نیز شامل شود، ممکن است اقدامات متفاوتی برای محدود کردن واردات از تولیدکنندگان شدید کربن موردنیاز باشد.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا نشان داده‌اند که امیدوارند به این اهداف در چارچوب‌های بین‌المللی موجود دست یابند، اما به نظر می‌رسد که هر دو ممکن است در حال توسعه نسخه اولیه مکانیسم تنظیم مرز کربن برای فولاد باشند، حتی اگر نامش در میان نباشد. اگر چنین باشد، یک استاندارد مشترک بین کشورها برخی از نگرانی‌های سیاسی پیرامون فشار اولیه اتحادیه اروپا برای اقدام مشابه را کاهش می‌دهد.
کره جنوبی به عنوان تولیدکننده و مصرف‌کننده پیشرو فولاد، منافع قابل توجهی درنتیجه اقدامات جدید مرتبط دارد.
محصولات فولادی تمام‌شده و ناتمام جزو 10 کالای صادراتی اصلی کره جنوبی به ایالات متحده است. در حالی که صادرات فولاد به اتحادیه اروپا اهمیت کمتری دارد، صادرات محصولات فولادی مانند وسایل نقلیه برای روابط تجاری کره جنوبی با ایالات متحده و اتحادیه اروپا مهم است. چگونگی تکامل این فرآیند و اینکه آیا ایالات متحده و اتحادیه اروپا با گذشت زمان آن را به محصولات حاوی فولاد گسترش می‌دهند، پیامدهای قابل توجهی برای تجارت کره جنوبی خواهد داشت.
