به گزارش فولادبان،شاخص سنگآهن آرگوس هفته گذشته با 39 درصد کاهش نسبت به رکورد 235 دلاری ماه مه به 143 دلار در تن cfr کینگدائو رسید. برخی از فعالان بازار میگویند قیمتهای دورقمی برای سال 2021 از جدول خارج نمیشود، در حالی که برخی دیگر میگویند قیمتهای فعلی حداکثر تا 150 دلار پایدار است.
یک منبع فروش گفت که قیمت 220 دلار برای سنگآهن غیرقابل توجیه است. وی انتظار دارد که چین در مورد کاهش تولید فولاد در اواخر سال جاری با ملایمت عمل کند.
وی گفت: ما فکر نمیکنیم چین محدودیت تولید فولاد را تا المپیک زمستانی در فوریه سال آینده ادامه دهد.
برخی دیگر از فعالان بازار به سیاستهای چین برای محدود کردن تولید فولاد، از جمله اقدامات ضد مشوق برای صادرات فولاد اشاره کرده و آن را عامل مهار قیمت سنگآهن میدانند.
نهادهای نظارتی چین، در ماه مه با هدف ثبات قیمت کالاها، سیاستهای جدیدی را در این بخشها از جمله فولاد، اتخاذ کردند.
یک تحلیلگر مستقر در سنگاپور گفت که تمرکز دولت چین بر کنترل تورم، تولید فولاد را تثبیت میکند. هدف اساسی کاهش هزینه سنگآهن و جلوگیری از تورم وارداتی است.
یک معاملهگر مستقر در سنگاپور فراتر رفت و خاطرنشان کرد: اهداف کنترل کربن چین باعث کاهش تولید فولاد تا فوریه سال آینده میشود.
به کارخانههای فولاد چین گفته شده که میزان تولید فولادشان در سال 2021 را در سطح سال 2020 حفظ کند. با توجه به افزایش 8 درصدی تولید در ماههای ژانویه تا جولای در مقایسه با سال قبل و رسیدن آن به 649 میلیون تن مشخص است که اجرای این سیاست نیازمند کاهش زیادی در نیمه دوم سال است. پکن همچنین مالیات بر صادرات فولاد را افزایش داد تا عرضه داخلی را تقویت کند.
قیمت فولاد در چین با ضعف فصلی تقاضا کاهش یافته است، اما کاهش تولید مانع از سقوط بیشتر قیمت شده است. قوت قیمت فولاد در گذشته با فراهم آوردن فضای حاشیه سود، از قیمت سنگآهن پشتیبانی میکرد، زیرا کارخانهها با حاشیههای مناسب سود به دنبال بهرهوری بودند. دور فعلی قوت نسبی قیمت فولاد، حمایت محدودی از سنگآهن ارائه داده است و بر کاهش واقعی تقاضا با افت تولیدات پاییندست تأکید میکند.
یک معاملهگر مستقر در سنگاپور در این باره گفت: قیمت فولاد و سنگآهن کاهش یافته است.
محدودیتهای تولید فولاد همچنین به تولیدکنندگان چینی آزادی عمل میدهد تا رکورد افزایش قیمت زغالسنگ متالورژی (به علت کاهش عرضه از سوی استرالیا) را تحمل کنند. سنگآهن تاکنون از عواقب سیاسی تنش بین چین و استرالیا مصون مانده، اگرچه عرضه استرالیا به چین در ماههای ژانویه تا جولای به دلیل محدودیتهای لجستیکی 23 درصد نسبت به سال قبل کاهش یافته است.
یک معاملهگر مستقر در پکن عنوان کرد: گرانی کک و ارزانی سنگآهن اخیراً در تجارت رایج بوده است. ممکن است تقاضای فولاد در هفتههای آینده با پایان فصل افت تقاضا، افزایش یابد، اما بازار بر سر حمایت از سنگآهن دچار اختلاف شده است. یک معاملهگر مستقر در چین هم گفت: تقاضای فولاد باید در ماههای سپتامبر و اکتبر افزایش یابد، همانطور که در سالهای گذشته شاهد بودیم.
یک تولیدکننده فولاد چینی هم بیان کرد: تقاضای فولاد ساختمانی در حال افزایش است و ما انتظار داریم قیمت فولاد در سپتامبر بیشتر از ماه آگوست باشد. کاهش تولید در زمستان شدیدتر خواهد بود.
در صورت کم شدن تقاضا، چین ممکن است از سیاستهای اقتصادی محرک استفاده کند، مانند سال گذشته که این سیاستها را برای مقابله با تأثیر کرونا به کار گرفت. دادههای ضعیف صنعتی در ماه جولای انتظارات از حمایت پولی یا مالی را با اقدامات متقابل چرخهای برانگیخته است به این معنی که اقدامات زودتر انجام میشود و البته دیدگاه بلندمدتی هم وجود دارد.
مصرف موجودی انبارهای فولاد هم ممکن است اثرات کاهش شدید تولید را جبران کند بدون اینکه مانع توانایی تولیدکنندگان فولاد در پاسخگویی به تقاضا در زمان بازگشت شود. همچنین احتمال کاهش تولید تا پایان سال به تعویق میافتد زیرا کارخانههای فولاد به دنبال استفاده از حاشیههای سود مثبت فعلی هستند که حدود 500 تا 600 یوان در تن (77 تا 92 دلار در تن) برای تولیدکنندگان میلگرد و حدود 800 یوان در تن برای محصولات کویل نورد گرم است.
بازار سال به سال در مورد افزایش تولید و تقاضای فولاد چین صحبت کرده است. یک فشار ملموس به سوی این امر میتواند سرانجام در حال تحقق باشد، البته با پیامدهای قابل توجهی برای مواد اولیه اصلی تولید فولاد.
