مدیر فروش شرکت معدنی و صنعتی چادرملو ضمن مخالفت با عرضه تمام محصولات صنایع بالادستی زنجیره فولاد در بورس کالا تاکید کرد: عرضه همه محصولات صنایع بالادستی در بورس کالا میتواند برای خریداران این کالاها رانت ایجاد کند و نیاز شرکتهای بزرگ به این محصولات را نیز معطل خواهد گذاشت، مگر این که دولت تبصره بگذارد که فقط خریداران خاصی میتوانند این محصولات را از بورس کالا خریداری کنند.
به گزارش فولادبان؛ در یک سال گذشته بحثهای متعدد فولادیها و معدنیها برای تعیین ضرایب قیمتی محصولات بالادستی زنجیره فولاد به نتیجه نرسیده و در شیوهنامه فولادی جدید دولت که روز ۲۸ آبان از سوی معاون اقتصادی رئیسجمهور ابلاغ شد نیز به صراحت آمده است که وزارت صمت باید برای عرضه مواد اولیه تولید فولاد خام در بورس کالا برنامهریزی کند .
با توجه به این شرایط، شرکت مهندسی فکور صنعت تهران هفته گذشته 25 هزار تن کنسانتره سنگ آهن در بورس کالا عرضه کرد و این عرضه بدون خریدار باقی ماند و این هفته هم این شرکت 30 هزار تن کنسانتره به بورس کالا آورده است. البته با توجه به مجوزهایی که فکور صنعت از وزارت صمت دریافت کرده است، به نظر میرسد در صورت تداوم مقاومت فولادسازان نسبت به خرید کنسانترههای تولیدشده این شرکت از طریق بورس، راه برای صادرات محصولات بالادستی زنجیره فولاد هموارتر خواهد شد.
در این میان اما تمام تولیدکنندگان محصولات بالادستی زنجیره فولاد با لزوم عرضه تمام این محصولات به بورس کالا موافق نیستند و این اتفاق را راهی برای باز شدن گره کور تغییر ضرایب قیمتی مواد اولیه تولید فولاد خام نمیدانند. حامد عراقی، مدیر فروش شرکت معدنی و صنعتی چادرملو که از جمله همین افراد است، در اینباره به فولادبان گفت: شرکتهایی مثل ما که سالانه ده میلیون تن کنسانتره تولید میکند، اگر به یک باره تمام محصولات خود را در بورس کالا به چند خریدار مشخص بفروشد، شرکتهای بزرگی مثل فولاد مبارکه اصفهان، فولاد خوزستان و دیگر شرکتهایی که در صنعت فولاد حرفی برای گفتن دارند، معطل خواهند ماند؛ زیرا مزایده و بورسی شدن محصولات کنسانتره چادرملو برای آنها مشکلساز خواهد شد.
وی در ادامه تاکید کرد: البته شرکتی مثل فکور صنعت تهران چون یک شرکت خصوصی است، میتواند محصولات خود را به بورس عرضه کند و قوانین دستوپاگیر دولتی ما را ندارد، اما برای شرکت چادرملو که قیمتگذاری و سهمیهبندی آن دولتی است، اگر قرار باشد فروش محصولات تولیدی از این حالت خارج شود و به شکل مزایدهای درآید، ما دچار مشکل خواهیم شد.
عراقی درباره این موضوع که طبق شیوهنامه فولادی اخیر دولت تمام محصولات زنجیره فولاد از جمله مواد اولیه باید در بورس کالا عرضه شوند، اظهار داشت: من موافق عرضه تمام محصولات در بورس کالا نیستم، چون ساز و کار و زیرساخت درستی برای این کار تعریف نشده است. سوالی که من دارم این است که اگر من بازرگان، ده میلیون تن کنسانتره چادرملو را که قیمت روزش 1500 تومان است، 1700 تومان بخرم و به فولاد مبارکه و خوزستان این بار نرسد، فولاد مبارکه چون به این محصول نیاز دارد، اگر قرار باشد مواد مورد نیازش را به قیمت صادراتی وارد کند، برای هر کیلو باید حدود 4000 تومان هزینه کند و در این صورت، بازرگانی که کنسانتره را از بورس خریده است، میتواند این محصول را مثلا با کیلویی 3000 تومان به فولاد مبارکه بفروشد، پس عرضه محصولات صنایع بالادستی در بورس کالا میتواند برای خریداران این کالاها رانت ایجاد کند، مگر این که دولت تبصره بگذارد که فقط خریداران خاصی میتوانند این محصولات را از بورس کالا خریداری کنند.
مدیر فروش شرکت معدنی و صنعتی چادرملو با اشاره به عدم استقبال از کنسانترههای عرضهشده در هفته گذشته به بورس کالا عنوان کرد: هفته پیش کسانی که به کنسانتره نیاز دارند، از خرید کنسانتره از بورس خودداری کردهاند و با وجود عرضه هفته گذشته از بورس هیچ خریدی از بورس صورت نگرفته که من فکر میکنم نداشتن آمادگی برای خرید از بورس علت آن بوده است و باید اجازه داد این عرضهها ادامه داشته باشد تا موضوع عرضه محصولات بالادستی زنجیره فولاد برای خریداران جا بیفتد.
وی افزود: در حال حاضر بازار ما بازار آزاد و جهانی است و در تجارت جهانی فرآیند عرضه و تقاضا زاده است حاکم است، مذاکرات معاملاتی شرکت ما و شرکت گلگهر نیز در حال حاضر بیشتر با فولاد مبارکه و فولاد خوزستان است، وقتی به ما تکلیف می شود که به منظور قطع واسطهها، محصولاتمان را در بورس عرضه کنیم و فقط تولیدکنند گان مجاز به خرید از بورس هستند، به این صورت دولت دوباره وارد فرآیند معاملات میشود و اقتصاد ما دولتی خواهد شد و به همین دلیل، من با این روش موافق نیستم.
مدیر فروش شرکت چادرملو در پایان درباره بازار صادراتی کنسانتره سنگ آهن نیز توضیح داد: من با صادرات مواد معدنی کاملا موافقم، به شرط این که پیش از صادرات، نیاز داخل تامین شود، صادرات هم به نفع تولید کننده است و هم باعث سرمایهگذاری میشود و ارزآوری باعث تاثیر روی قیمتها، افزایش ارزش پول کشور، تشویق سرمایهگذار و نهایتا افزایش اشتغال میشود.