رویترز گزارش تحلیلی خود از وضعیت موازنه تولید و مصرف فولاد در چین را منتشر کرد.
رویترز در تحلیلی به وضعیت موازنه تولید و مصرف فولاد در چین پرداخته و نوشته است: چین در ماه آگوست هم رشد بالایی در واردات سنگآهن ثبت کرد تا شاهد ادامه رشد قیمت این ماده معدنی باشیم.
نکته مورد توجه کارشناسان این است که سنگآهن وارد شده توسط چین و فولادی که با آن تولید میکند، کجا مصرف میشود؟
بر اساس گزارش مؤسسه Refinitiv، چین در ماه آگوست 92.9 میلیون تن سنگآهن وارد کرده است. این رقم کمتر از رکورد 112.65 میلیون تن واردات در ماه جولای است. در هفت ماه نخست 2020، چین به طور متوسط 94.23 میلیون تن سنگآهن وارد کرده است.
واردات سنگآهن به چین در هفت ماه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل 11.8 درصد بیشتر شده است که یکی از نشانههای رونق اقتصادی چین، پس از رکود ناشی از بحران کرونا محسوب میشود و از سوی دیگر تولید فولاد چین هم رشد مطلوبی داشته و به رکورد 93.36 میلیون تن در ماه جولای رسید.
مؤسسه Argus هم گزارش کرد که قیمت سنگآهن دانهبندیشده 62 درصد در شمال چین از 79.6 دلار در تن در 23 مارس به 128.6 دلار در هفتههای اخیر رسیده است که 62 درصد رشد نشان میدهد. قیمت روزهای اخیر سنگآهن در چین بالاترین سطح آن در 5 سال اخیر محسوب میشود.
قیمت محصولات فولادی هم در چین رشد قابل توجهی داشته اما نه به اندازه رشد قیمت سنگآهن. به عنوان مثال، قیمت میلگرد نسبت به اوایل فوریه فقط 22 درصد رشد کرده است.
بالاتر رفتن افزایش قیمت سنگآهن نسبت به فولاد، سبب کاهش سود تولید فولاد در چین شده به طوری که مثلا سود شرکت فولادسازی Baoshan Iron and Steel در نیمه اول سال جاری حدود 37 درصد کمتر شده است. این موضوع سبب کاهش تولید فولاد در برخی کارخانهها شده در حالی که موجودی انبارها هم در حال افزایش است.
برآورد موسسه SteelHome نشان میدهد موجودی انبارهای میلگرد در هفته منتهی به 28 آگوست به 7.49 میلیون تن افزایش یافته است. این در حالی است که در مدت مشابه سال 2019، موجودی انبارهای میلگرد 5.81 میلیون تن بود. در مدت مشابه سال 2018 هم این رقم 4.15 میلیون تن و در سال 2017 بالغ بر 3.88 میلیون تن بود. این آمار بیانگر آن است که موجودی انبارهای میلگرد در سال جاری به شدت بالا رفته است.
با این وجود، بخشی از محصولات فولادی در چین در انبارهای به اصطلاح غیررسمی قرار دارند که در آمار فوق محاسبه نشدهاند. هدف از انبار کردن محصولات فولادی در این انبارها، فروش آنها در زمان گرانی است.
این مسئله سبب شده تا برآورد میزان واقعی مصرف فولاد چین دشوار باشد، هرچند انجمنهای صنعتی چین میزان مصرف فولاد این کشور در سال 2020 را 890 میلیون تن برآورد کردهاند.
از آنجا که تولید فولاد چین در سال جاری میلادی از یک میلیارد تن عبور خواهد کرد، فاصله بین تولید و مصرف فولاد در این کشور به رقم بیش از 100 میلیون تن میرسد.
انتظار نمیرود که صادرات فولاد بتواند این فاصله را پر کند زیرا در هفت ماه نخست امسال، صادرات فولاد چین با 17.6 درصد کاهش به 32.9 میلیون تن رسید.
به نظر میرسد علت رشد واردات سنگآهن و افزایش تولید فولاد در چین بر مبنای این پیشفرض بوده که سیاستهای محرک اقتصادی پکن برای بازگشت رونق به این کشور پس از رکود ناشی از کرونا، تقاضا برای فولاد خصوصا در بخش عمرانی و ساختوساز دوچندان خواهد شد.
برخی شواهد هم این فرضیه را تأیید میکند به طوری که سرمایهگذاری در بازار املاک چین در فاصله ژانویه تا جولای، 3.4 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد کرده است. شاید این رشد، بالا نباشد اما از آنجا که در فاصله ژانویه تا مارس سرمایهگذاری در املاک 7.7 درصد کاهش یافت، رشد 3.4 درصدی بیانگر روند مطلوب در ماههای اخیر است.
با این حال، سرمایهگذاری در داراییهای ثابت در چین در هفت ماه نخست سال جاری میلادی 1.6 درصد کمتر شده؛ هرچند در بخشهای مصرفکننده فولاد همچون ریل، شاهد رشد 5.7 درصدی هستیم.
اما سوال اصلی این است که چین چگونه میتواند همه فولاد تولیدی خود را مصرف کند؟