یک کارشناس ارشد بازارهای جهانی اظهار کرد: پروژههای موردنظر به خصوص مکران، زمانی توسعه پیدا میکند که برای احیای معادن داخل کشور به ویژه معادن مگنتی که در استان سیستان و بلوچستان وجود دارد، برنامه ریزی درستی صورت بگیرد.
کیوان جعفری طهرانی در گفتگو با فولادبان با اشاره به وضعیت توسعه ساخت و ساز در سواحل مکران اظهار کرد: قرار بود در مکران پروژه بزرگ فولادی به نام فولاد سترک توسعه پیدا کند؛ اما به نظر میرسد هنوز برنامهای برای پروژههای مناطق ساحلی ایران از جمله سواحل هرمزگان طرح ریزی نشده است. در واقع طرح ستاره سیمین در منطقه ویژه هرمزگان و سایر طرحها در منطقه چابهار و مکران وجود دارد که طبق اعلامهای قبلی، تأمین خوراک آنها از منابع خارجی صورت خواهد گرفت؛ اما واقعیت این است که رقابت در منطقه به گونهای شدید شده که امکان واردات سنگ آهن برای این کشورها مقدور نیست.
وی ادامه داد: چرا که در تمام کشورهای منطقه شاهد تقاضای بالا برای سنگ آهن هستیم و از طرفی، بسیاری از کشورها قراردادهای قابل توجه و بلندمدتی را با تولیدکنندگان بزرگ سنگ آهن دنیا مانند واله برزیل که در عمان قرار گرفته و انگلو امریکن برزیل که خوراک گندله سازی بحرین استیل را بر عهده دارد، وضع کردهاند.
کارشناس ارشد بازارهای جهانی با بیان اینکه عملاً امکان تأمین خوراک از برزیل نداریم، گفت: از سوی دیگر، واردات سنگ آهن از استرالیا نیز بارها مطرح شده؛ اما به دلیل محدودیتهای حمل و نقل دریایی امکان تأمین خوراک از این کشور وجود ندارد.
جعفری طهرانی افزود: پروژههای موردنظر به خصوص مکران، زمانی توسعه پیدا میکند که برای احیای معادن داخل کشور به ویژه معادن مگنتی که در استان سیستان و بلوچستان وجود دارد، برنامه ریزی درستی صورت بگیرد. در واقع میتوان برای استفاده مستقیم از تیتانومگنتیت برای تولید آهن اسفنجی و استفاده از تیتانیوم برای رتیل اقدام کرد.
به گفته وی، رتیل به عنوان یک محصول میانی، برای تولید شمش تیتانیوم، بسیار با ارزش است؛ به گونهای که عربستان حدود 15 سال است که نسبت به فرآوری تیتانیوم تمرکز دارد.
کارشناس ارشد بازارهای جهانی در پایان با تأکید بر اینکه طرحهای توسعه مناطق ویژه باید وابسته به تامین خوراک داخلی باشند، خاطرنشان کرد: همچنین واردات سنگ آهن از افغانستان برای تأمین خوراک طرحها، بارها مطرح شده؛ اما با وضعیت موجود امکان آن مقدور نیست. از طرفی، احیای ذخایر هماتیت کشور و فرآوری آن کمک شایانی به تأمین خوراک فولادسازان از جمله فولادسازی منطقه مکران خواهد داشت.