بازسازی افغانستان به طور شگفت انگیزی در حال پیشرفت است وشرکت های ایرانی با مشارکت افغانستان در توسعه این کشور باید مشارکت داشته باشند تا از این بازار بزرگ رقابتی محروم نشوند.
محمود سیادت، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان در گفت و گو اختصاصی با خبرگزاری فولادبان در رابطه با وضعیت بازسازی کشور افغانستان گفت: طالبان امروزه افغانستان را به طور شگفت انگیزی به یک کارگاه ساخت و ساز کرده است یعنی از شمال تا جنوب و شرق و غرب در حال ساخت و ساز بر روی زیرساخت های این کشور هستند به عنوان مثال کارهایی مانند ایجاد خطوط راه آهن از کشور ازبکستان و در مسیرافغانستان به کشور پاکستان در حال انجام است و این سه کشور به هم متصل خواهند شد و یا گذرگاه اتصال چین به افغانستان در حال انجام است که اگر این گذرگاه افتتاح شود ارتباط چین از افغانستان به کشورهای ایران و عربی تسهیل خواهد شد و یا بحث لوله گذاری 700 کیلومتری برای انتقال گاز ترکمنستان به پاکستان مطرح است و بسیاری از اتفاقات دیگر مانند انتقال آب آمودریا،که در شمال این کشور به طول 170 کیلومتر کانال کشی انجام شده است و 100 کیلومتر دیگر نیز در دست اقدام می باشد و با این طرح 2 میلیون هکتار زمین زراعی این کشورآماده کشت خواهد شد
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان گفت: طالبان اگر بتواند در زمینه های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی بعضی از سخت گیری ها و اشتباهات را مرتفع کنند و فضای مناسبی را ایجاد کنند پیش بینی می شود در چند سال آینده یک کشورمتفاوتی خواهد بود. برای این بازسازی، کشور افغانستان نیازمند معدن و فولاد که شامل اتصالات و لوله و …. خواهد بود و با سرمایه گذاری مناسب از این بازار می توانیم بهره کامل ببریم و واحد های فولادی به این نقطعه اطمینان بایند برسند و هر نوع سرمایه گذاری در این کشور با مشارکت طرف افغانستانی باید صورت بگیرد تا دوام و بقای لازم را داشته باشد.
سیادت در پایان خاطر نشان کرد: در بازسازی افغانستان بیشتر شرکت های داخلی افغانستانی فعالیت دارند و در بحث ایجاد جاده ها و تونل ها فعال هستند و تخصص لازم را تا حدودی دارند و در حوزه ساختمان سازی کشورترکیه و سپس چین حضور دارند و سرمایه گذاری در این بخش توسط ترک ها در حال انجام است و حضور ایران در بازسازی این کشور به صورت محدود می باشد و بیشترین عمده فعالیت ایران در بخش صادرات کالای مصرفی است و ادامه این روند، کشور افغانستان با تکنولوژِی پایین می تواند این محصولات را در آینده در داخل کشور تولید کند و شرکت های ایرانی باید به سمت صنایع مهم پیش بروند و با مشارکت خود افغانستانی ها به این سرمایه گذاری دوام ماندگار بدهند.