زیان ۱۵۰ میلیون دلاری یک شرکت فولادی/ واردات کُک و زغالسنگ در انحصار یک شخص!

رئیس هیئت تحقیق و تفحص مجلس از شستا افزود: شرکت ذوب آهن، شرکت رایتل، شرکت کشتیرانی، شرکت ایران‌سازه، شرکت رسادارو، پتروشیمی غدیر، پتروشیمی فن‌آوران، شرکت نفت پاسارگاد، شرکت نفت ایرانول، گروه صنعتی بارز، شرکت ذغال‌سنگ طبس، شرکت سابیر و شرکت گازلوله از جمله شرکت‌هایی هستند که گزارش بخشی از تخلفات آنها در صحن علنی قرائت خواهد شد.

واردات کُک و زغالسنگ در انحصار یک شخص!

وی با اشاره به برخی تخلفات احصاء شده در شرکت ذوب آهن اصفهان در دوره مورد بررسی گفت: حسب آمارهای ارایه شده توسط شرکت ذوب آهن، بیشترین سهم نقدینگی مورد نیاز شرکت ذوب آهن به خرید مواد اولیه اختصاص دارد که با توجه به افزایش حدود ۳۰۰ درصدی قیمت جهانی کُک و زغال از سال ۱۳۹۹، بیش از ۸۰ درصد نقدینگی مورد نیاز به کک و زغال سنگ وارداتی اختصاص یافته.

خضریان ادامه داد: اشکالات مدیریتی که احتمالا ناشی از عدم بکارگیری افراد متخصص در این حوزه است بخش دیگری از مشکلات شرکت ذوب آهن است: کسری زغال‌سنگ  مورد نیاز صنعت فولاد سازی از نظر کمّی و کیفی در ایران ، به دلایل مختلف از جمله عدم برنامه‌ریزی توسعه‌ای در زغال سنگ کشور متناسب با نیاز صنعت فولاد سازی کشور ،سوءاستفاده از تحریم‌های بین‌المللی ظالمانه ایران در زغال‌سنگ و کک، طی دوره مورد بررسی به روش‌های مختلف (اختلاط انواع تاپ شارژ و ساید شارژ، عدم بازرسی در مبدا، خرید از واسطه‌های متعدد به جای خرید از کارخانه اصلی و … ونبودن خط‌کش مناسب برای تعیین نوع و تناژ واقعی مورد نیاز زغال‌سنگ و کک وارداتی از جمله مواردی است که هیئت تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی از شستا، در جریان بررسی پرونده شرکت ذوب‌آهن آنها را احصاء کرد.

وی با بیان این مطلب که در بررسی‌های ۱۰ ساله اخیر به این مهم می‌رسیم که واردات کُک با ترفندهای مختلف ( ایجاد شرکتها و هلدینگ های مختلف و با اسامی گوناکون و نزدیک به شرکتهای اصلی تولید کننده کک ) تنها در انحصار یک شخص بوده است، یادآور شد: در تأیید امکان سو استفاده از تحریم به این نکته اشاره می‌شود که از مجموع یک میلیون و ۴۶۰ هزار تن کُک از سال ۱۳۹۷ تا پایان سال ۱۳۹۹، مقدار ۲۹۰ هزار تن توسط یک شرکت زیرمجموعه ذوب آهن) و ۱ میلیون و ۱۷۰ هزار تن توسط شرکت‌های متعدد  متعلق به شخص مورد نظر وارد شده است! واردات زغال‌سنگ نیز به صورت کاملا” انحصاری توسط شرکتی خاص انجام می‌شود که هیچ کدام از دو شرکت مورد اشاره، تأمین‌کننده اصلی نبوده و در خصوص کک نیز حتی نام کارخانه سازنده برای ذوب آهن مشخص نیست.

رئیس هیئت تحقیق و تفحص مجلس از شستا در توضیح بیشتر گفت: در فرآیند برگزاری مناقصات کک، الزام به معرفی و ارایه گواهی تولید از کارخانه به دلیل اهمیت تکنولوژیکی و قیمتی در اسناد مناقصه وجود دارد، اما هیچ کنترلی در تنظیم قرارداد بازرسی برای چک کردن این مورد و مراحل بازرسی از کارخانه سازنده و تعهد به اخذ گواهی تولید کارخانه تولید کک فقط برای یک تامین‌کننده خاص وجود نداشت و به عبارتی در قرار داد  مزیت قیمت رقابتی و کیفیت مورد نیاز لحاظ نشده بود.

خضریان با بیان اینکه طی دوره مورد بررسی انتخاب و تأیید کیفیت کک و زغال‌سنگ وارداتی با سفارش معاونت بهره‌برداری وقت و تأمین و خرید با معاونت خرید وقت بوده است گفت: با توجه به متغییر بودن دامنه کیفی قابل استفاده و تغییرات بسیار زیاد قیمت جهانی در بازه  های موردنظر، لازم است  تعداد دفعات بازنگری فنی – اقتصادی زغال‌سنگ و کک کیفی مورد نیاز، حداقل به تعداد مقاطع خرید باشد. اما متاسفانه فقدان تعمدی محاسبات حسابداری صنعتی به دلیل عدم توجه دو بخش بهره برداری و خرید به این موضوع ، در این فرایند کاملاً مشهود است.

وی ادامه داد: مصرف مواد اولیه نا مناسب و بر اساس تکنولوژی مورد نیاز را از سال ۱۳۹۷ در ذوب آهن که مطالعات فنی آن در شرح تحقیق و تفحص موجود است یکی از بزرگترین دلایل افزایش بهای تمام شده در ذوب آهن اصفهان و زیان ده شدن این شرکت بوده است.  قیمت دوبرابری گندله نسبت به سنگ آهن درشت دانه و ریزدانه و حتی کنسانتره به راحتی می‌تواند نشان دهنده نفع دلالان بر نفع ذوب آهن و گزارشات کارشناسی ارجحیت داشته است و تا جایی پیش رفته است که حتی چشم معاونت تولید و خرید وقت را به بدیهی ترین موضوعات فنی و اقتصادی بسته است!

زیان ۱۵۰ میلیون دلاری ذوب آهن!

وی در توضیحات تکمیلی بیان کرد: خرید گندله به بهانه کمبود  مواد آهندار  ، یکی از انحرافات بسیار بزرگ در شرکت ذوب آهن است که هیچ توجیه اقتصادی و فنی نداشته مگر در زمان‌های محدودی که به دلایل مختلف قیمت کنسانتره و گندله تقریبا برابر می‌شود. این انحراف در خرید و بهره‌برداری برای سرپوش گذاشتن موارد متعددی از جمله کاهش راندمان کوره بلند ناشی از  تبعات کاهش کیفیت زغال‌سنگ و کک وارداتی و همچنین افت عیار آگلومره و سنگ آهن خریداری شده  رقم خورده است. و آزمایشگاه ذوب آهن به عنوان یکی از مهم‌ترین ارکان کنترلی نیز وظیفه خود را به درستی انجام نداده و طی سالیان اخیر کوچکترین عکس‌العملی نسبت به تغییرات منفی کیفی هیچ کدام از مواد اولیه ورودی به کارخانه ، نداشته است. عجییب ‌تر اینکه بخش تولید که یکی دیگر از بخشهای اصلی در تشخیص تفاوت کیفیت مواد اولیه درخواستی با مواد خریداری شده است ،  بر این وضعیت نابسامان متغییر  مواد اولیه بی‌کیفیت با عدم اعتراض ، سرپوش گذاشته است.

عضو هیئت رئیسه کمیسیون اصل نود مجلس تاکید کرد: محاسبه زیان ناشی از این اشکالات فنی وسکوت معنا دارد بحش های کمنترل کیفیت و آزمیشگاه در برابر آن در سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ تقریبا در حدود هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود.

خضریان گفت: زیان ناشی از افزایش واردات زغال‌سنگ و کک بین سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ به نسبت سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ (افزایش تحمیل شده نسبت به دوره مشابه با یکسان بودن میزان تولید و سایر پارامترها  لحاظ شده و صرفا به دلیل جبران کیفیت کمتر مواد آهن دار و کاهش کیفیت و زغالسنگ وارداتی نسبت به نیاز واقعی بوده است )به طور متوسط و بدون محاسبه هزینه‌های حمل و تعرفه واردات و… در حدود ۱۴٫۵ هزار میلیارد تومان است. به غیراز افزایش واردات تحمیل شده، تأمین زغال‌سنگ و کک متفاوت از نقطه بهینه کیفی مورد نیاز واقعی ، به طور متوسط سالیانه حداقل ۱۵۰ میلیون دلار برای ذوب آهن زیان به دنبال داشته است!

داستان شرکت رمکو!

رئیس هیئت تحقیق و تفحص مجلس از شستا با این توضیح که یک شرکت خصوصی خارجی به نام «رمکو» در خرید تجهیزات وارداتی در ذوب آهن و حتی سایر شرکتهای زیر مجموعه زغالسنگی در هلدینگ صدر تامین ، نقش بسیار تأثیرگذاری دارد تصریح کرد: مدیر عامل این شرکت، در سنوات قبل معاون فروش ذوب آهن بوده است. وی چندین سال است که مهاجرت کرده و در کشور آلمان زندگی و شرکت خصوصی خود را مدیریت می‌کند. در عین حال و به صورت هم‌زمان به واسطه تابعیت دوگانه و داشتن پاسپورت کشور عمان، مؤسس و رییس هیئت مدیره شرکت بازرگانی خارجی ذوب آهن (دوآرت) نیز هست . تضاد منافع و آسیب‌پذیر بودن ماهیت شرکت دوآرت به واسطه قوانین ثبت شرکت در عمان به واسطه مؤسس بودن ایشان از ریسک‌های بسیار مهم است. در گزارشات، کارشناسان ذوب آهن از شرکت رمکو به غلط و تعمدی به عنوان شرکت تراستی ذوب آهن یاد می‌شود!