رشد قارچ گونه فولاد چین در بازارهای جهانی

مهدی سرلک در گفتگو با فولادبان در رابطه با افزایش صادرات فولاد چینی در نیمه ابتدایی سال میلادی بیان کرد: کشور چین حدود ۱٫۲ ميليارد تن ظرفیت تولید فولاد دارد که میزان بهره برداری و تولید از این ظرفیت به سوددهی تولید وابسته است و بنابر شرایط بازار بین ۹۵۰ میلیون تا ۱٫۱ میلیارد تن تولید سالانه را عملیاتی می‌نمایند.

وی ادامه داد: بیشتر شرکت‌های چینی حجم بالایی از تولید را دارند و کمتر شرکتی زیر ۱۰ میلیون تن در سال تولید می‌نماید. مثلا برخی کارخانجات آنها با ۱۶ کوره بلند که حجم تولید هر یک از کوره‌ها بیش از ۲ هزار متر مکعب است و می‌توانند سالانه ۲ تا ۳ میلیون تن فولاد تولید کنند، در صنعت فولاد حاضرند، که این توانایی بسیار بالایی در تولید است.

کارشناس بازارهای جهانی و داخلی تصریح کرد: بر همین اساس، تولید در حجم بالا که صرفه اقتصادی بهتری دارد، به چینی‌ها در مدیریت قیمت مواد اولیه، هزینه انرژی و کارگر کمک می‌کند. از سوی دیگر دولت تنها یک حامی است و تا زمانی که فولادسازان نیاز داخلی را به طور کامل و قیمت منطقی برطرف کنند، محدودیتی برای صادرات وضع نمی‌کنند.

سرلک افزود: در واقع می‌توان گفت سیاست چینی‌ها این است که محصولات باید در هر صورت حتی با یک سنت سود، صادر شود؛ چرا که در کنار ایجاد بازار کار در داخل چین، سایر کشورها را به محصولات خود عادت داده و در طی زمان قیمت ها به سوی سود دهی بهتر هدایت می‌کنند.

به گفته وی، کشور چین بخشی از زغال سنگ، سنگ آهن و انرژی خود را از سایر کشورها وارد می‌کند و محصولات به دست آمده را با ارزش افزوده بیشتری به بازارهای صادراتی عرضه می‌نماید.

کارشناس بازارهای جهانی و داخلی اظهار کرد: تا دو سال گذشته کرایه حمل و نقل یک کشتی فله بر ۴۰ هزار تنی از چین به امارات کمتر از ۲۰ دلار برای هر تن بود که در حال حاضر به شدت افزایش یافته و چندین برابر شده و تأثیرگذاری بیشتری برای سهم حمل و نقل دارد. در این راستا، هرچند طی چند سال اخیر صنعت فولاد چین به صادرکننده بزرگی تبدیل شده؛ اما حدود ۲۰ سال پیش برای تامین نیاز داخلی محصولاتی از جمله میلگرد را وارد می‌کرد و شرکت ایرانی ذوب آهن اصفهان جزو صادرکنندگان به چین بود.

سرلک در پایان خاطرنشان کرد: همچنان پتانسیل بالایی برای صنعت فولاد ایران وجود دارد؛ اما هدف و برنامه واقع گرایانه، حمایت دولت و بانک‌ها و شرایط سیاسی از جمله ناهمواری‌های اصلی در این راه است.