به گزارش فولادبان، دلار امروز دوباره از 54 هزار تومان عبور کرد و این در حالی بود که ابتدای معاملات 53 هزار و 500 تومان قیمت داشت. بانک مرکزی صریحا اعلام کرده ارزپاشی نمیکند و با ابزارهای دیگر قصد دارد نرخ را در بازار غیر رسمی کاهش دهد. این نکته هم قابل توجه است که اغلب تقاضای موجود در کشور با حداکثر قیمت 42 هزار تومان در مرکز مبادله ارز و طلای ایران پوشش داده میشود اما اثر روانی بازارغیر رسمی زیاد است و به نظر میرسد بازارساز در این زمینه باید اقدام جدی انجام دهد.
نوسانات نرخ ارز در بازارهای دیگر مانند فولاد نیز اثر گذاشته و این موضوع نیز معاملات در این بخش را تحت الشعاع قرار داده است.
البته بازار جهانی فولاد نیز تعریفی ندارد. اخیرا اعلام شده برخی از شرکتهای تولید فولاد انگلیس نیز رو به تعطیلی میرود. این موضوع باعث نگرانی کارگران کارخانهها شده است. برخی معتقدند این اقدام در راستای تولید فولاد سبز انجام میشود و قرار است در این زمینه پوست اندازی شود اما برخی دیگر معتقدند بازار آشفته فولاد باعث افزایش هزینهها شده و این موضوع کارخانهها را به تعطیلی کشانده است. اگرچه کورههای بلند در بندر تالبوت تعطیل میشوند، این شرکت قصد دارد کورههای قوس الکتریکی بسازد که فولاد را از ضایعات بازیافتی میسازد. دولت انگیس نیز وعده داده است که تا سقف 500 میلیون پوند (634 میلیون دلار) برای کمک به این برنامه انتقال سبز کمک خواهد کرد.
نگاهی به تولید فولاد ترکیه نیز نشان میدهد مشکلات در این زمینه ادامه دارد. ترکیه، چین و هند قبلا بخشی از سهمیه واردات محصولات فولادی خود را برای دوره سهمیه بندی از اول ژانویه تا ۳۱ مارس ۲۰۲۴ به پایان رسانده اند. باید توجه داشت که سهمیه هایی برای برخی اقلام نیز قبلاً توسط چین و هند انتخاب شده است.
ترکیه قبلاً سهمیه هایی را برای لوله های بزرگ جوش داده شده (۲۵B) به میزان ۱۴.۷ هزار تن، سهمیه مواد راه آهن به میزان ۹۳.۷۵ درصد و برای مقاطع توخالی تقریباً ۹۰ درصد (۹۷.۱۴ هزار تن) انتخاب کرده است. در عین حال باید توجه داشت که سهمیه کویل نورد گرم فولادی از این کشور حدود ۴۳۴.۷ هزار تن بوده که برابر ۶.۳۳ درصد سهمیه واردات محصولات فولادی را به خود اختصاص داده است.
وضعیت تولید فولاد در کشور بزرگترین تولید کننده فولاد نیز بیانگر نامطلوبی است. بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ مصرف ظاهری فولاد در چین از ۱۷۰ میلیون تن به ۶۲۷ میلیون تن رسید و آن را به بزرگترین مصرف کننده فولاد دنیا تبدیل کرد ولی بین سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ روند نزولی گرفت که به دلیل افت تقاضا و اصلاحات اقتصادی بود ولی سال ۲۰۱۷ با اینکه روند رشد آرام شد ولی صعودی بود. از سال ۲۰۲۰ تاکنون مصرف بیشتر تحت تاثیر بهبود تولیدات صنعتی، محرک های مالی عظیم، ساخت و سازهای زیربنایی و انتقال به سمت کاهش آلاینده های کربنی بوده است. جمعیت چین رو به کاهش است. پیش بینی می شود که از سطح ۱.۴۱ میلیارد نفر در سال ۲۰۲۰، به ۱.۳۹ میلیارد نفر تا سال ۲۰۳۰ کاهش یابد و طی چند دهه آینده به تدریج کاهش یابد. جمعیت چین در طول برنامه پنج ساله چهاردهم رشد صفر و منفی را تجربه خواهد کرد و در میان مدت تا بلندمدت تا سال ۲۰۳۵ حدود ۱.۴ میلیارد نفر باقی خواهد ماند. تا سال ۲۰۴۰، سطح جمعیت بیشتر کاهش خواهد یافت.
علاوه بر این، طبق سرشماری هفتم چین، گروه سنی بیش از ۶۰ سال به طور پیوسته در ساختار جمعیتی در حال افزایش است. از سهم ۱۸.۷ درصدی در سال ۲۰۲۰، این سهم به ۲۰.۸۷ درصد در سال ۲۰۲۳ رسیده و تا سال ۲۰۲۶ به ۲۳.۶۶ درصد خواهد رسید و در آینده گسترش بیشتری خواهد یافت. رشد سریع اقتصادی در چهار دهه گذشته تا حد زیادی از سود جمعیتی منتفع شده است . با این حال، تغییر در ساختار جمعیتی تقاضای داخلی فولاد را در میان مدت تا بلندمدت سرکوب کرده و منجر به کاهش مصرف سرانه فولاد خواهد شد. انتظار می رود عرضه و تقاضای فولاد خام چین هر دو همچنان در حال کاهش باشند، زیرا بازار مسکن در سال های آینده تضعیف خواهد شد و به نحوه عملکرد سایر بخش های مصرف کننده فولاد در آینده بستگی دارد.