سعید عسکرزاده در گفتگو با فولادبان با اشاره به دپوی شمش فولادی‌ها در زمستان توسط کارخانجات اظهار کرد: امروزه کارخانجاتی که به بحث انبارکردن شمش روی می‌آورند، بایستی دو مزیت داشته باشند. بحث اول نقدینگی بالاست که بتوانند آن را انبار کنند و از طرفی، باید زنجیره را از آهن اسفنجی تا نورد به صورت کامل داشته باشند؛ در غیر اینصورت مزیت خاصی برای فولادی‌ها محسوب نمی‌شود.
وی افزود: در زمستان به دلیل کمبود گاز، در فرآیند تولید زنجیره فولاد بیشترین تاثیر را در بخش آهن اسفنجی شاهد خواهیم بود. بر همین اساس، با توجه به اینکه نگهداری و انبارکردن آهن اسفنجی به شرایط خاصی نیاز دارد، احتمالاً بسیاری از تولیدکنندگان این بخش با تمهیداتی که خطرات آتش گرفتن نداشته باشد، سعی می‌کنند تولیدات خود را در بحث شمش افزایش دهند و آنها را انبار کنند.
دبیر انجمن سنگ آهن با بیان اینکه ظرفیت‌ها در این زمینه متوازن نیست و تولیدکنندگان می‌توانند برای جلوگیری از خطرات ذخیره آهن اسفنجی، شمش را در انبارها دپو کنند، گفت: از طرفی، برخی مجموعه‌ها علاوه بر تولید آهن اسفنجی، خطوط تولید فولاد نیز دارند و بدون نیاز به دپو، می‌توانند آهن اسفنجی خود را به شمش و در انتها به نورد تبدیل کنند.
به گفته عسکرزاده، زمان تقریبی آغاز دپوی شمش در کارخانجات، از اوایل مهرماه است.
وی با اشاره به اینکه چنین عملکردی می‌تواند باعث تداوم تولید بخش نورد و افزایش سودآوری شود، تأکید کرد: البته شرط اصلی این کار، شرایط خوب نقدینگی شرکت‌ها است. ناگفته نماند زمانی که نقدینگی به دست آمده از دپو وارد این فرآیند می‌شود، به لحاظ سایر بازارهایی که جریان نقد را جذب می‌کنند، جذابیت زیادی ندارد.
