مهاجرت سرمایه فولادسازان ایرانی به کشورهای منطقه/ دولت نظارتی بر کارت‌های بازرگانی ندارد

مصطفی علینقیان در گفتگو با فولادبان در رابطه با تقویت فولاد کشورهای منطقه اظهار کرد: امروزه موضوع ماده اولیه و محدودیت‌های برق و گاز در کشور مهم‌ترین موانع موجود برای تولید فولاد هستند. در این راستا، بسیاری از شرکت‌های خصوصی ایرانی کارخانه را تعطیل کردند و سرمایه خود را به سایر کشورها از جمله عمان، قطر، امارات و حتی عراق ببرند و بر همین اساس، در حال احداث کارخانه در برخی کشورهای منطقه هستند.

به گفته وی، برخی از فولادسازان خصوصی به دلیل عدم حمایت دولت، کمبود مواد اولیه و برق در حال مهاجرت از کشور هستند.

فعال فولادی با اشاره به بحث صادرات و عوارض مالیاتی در این صنعت بیان کرد: طبق قوانین سایر کشورها، در صورتی که شرکت‌های تولیدکننده موفق به صادرات شوند، برای آنها مشوق‌هایی در نظر گرفته می‌شود و این درحالیست که در ایران برای صادرات، 2 درصد مالیات و عوارض صادراتی وضع می‌کنند.

علینقیان تصریح کرد: در ایران 10 میلیون تن شمش تولید می‌شود که 4 میلیون تن آن مصرف داخلی دارد و 6 میلیون تن باقی مانده باید با صادرات برای کشور ارزآوری کند؛ اما به دلیل وضع عوارض، شرایط به گونه‌ای شده که سال گذشته یکی از شرکت‌های فولادی توانست تنها 50 درصد محصولات صادراتی خود را صادر کند.

وی با بیان اینکه برخی شرکت‌ها میلگرد یا شمش خود را به اشخاص حقیقی می‌فروشند و این اشخاص، با کارت بازرگانی محصولات مورد نظر را صادر می‌کنند که متاسفانه دولت نمی‌تواند نظارتی روی آن داشته باشد، گفت: در واقع تولیدکنندگان فولادی با دلار نیمایی 42 هزار تومانی، محصولات خود را صادر می‌کنند؛ اما هیچ نظارتی بر اینکه دلار اشخاص دارای کارت بازرگانی چگونه به فروش می‌رود، نیست.

این فعال فولادی در پایان خاطرنشان کرد: بر همین اساس، بسیاری از تولیدکنندگان به دولت نامه‌ای برای جلوگیری استفاده از کارت‌های بازرگانی نوشتند؛ چرا که این کارت‌ها به نوعی رقیب شرکت‌های تولیدکننده محسوب می‌شوند. ناگفته نماند در صورتی که همچنان در صادرات فولاد موانع برطرف نشود، به احتمال زیاد تولید و تعداد کارگران را کاهش می‌دهیم و تنها به میزان تولید مورد نیاز داخل کشور اکتفا می‌کنیم.