یک کارشناس صنعت فولاد گفت: چشم انداز صنعت فولاد تا سال 1404، از رسیدن به تولید 55 میلیون تنی فولاد در سال و صادرات 19 میلیون تنی آن خبر میدهد.
امیرعلی اعلم در گفتگو با فولادبان با اشاره به اینکه نیاز کشورهای همسایه مانند عراق و افغانستان به ساخت و ساز و توسعه زیرساختها از پتانسیلهای صادرات فولاد در بازار منطقه است، اظهار داشت: با این وجود، کمبود انرژی، عدم نوسازی تکنولوژی فولادسازان، رکود در بازار مصرف داخلی، اختلال در زنجیره تامین و دسترسی سخت به مواد اولیه رسیدن به این چشم انداز را در شرایط کنونی به نظر ناممکن میسازد.
وی گفت: حتی رسیدن به این هدف به توسعه فناوری و تکنولوژی روز، توجه به انرژی سبز، افزایش بهرهوری و کاهش هزینه تولید، حفظ محیطزیست و پیشرفت در اکتشاف و بهرهبرداری درست از منابع معدنی بستگی داشته و بدون این موارد توجیهناپذیر و حفظ آن ناممکن خواهد بود.
این فعال بازار فولاد با تاکید بر تمامی مشکلات سد راه فولادسازان، خاطرنشان کرد: ایران به عنوان یکی از کشورهای برتر در حوزه تولید فولاد در دنیا مطرح است و میتوان گفت که فولاد جزو انگشتشمار صنایعی بوده که واقعاً بومیسازی شده و روی پاهای خود ایستاده است.
وی گفت: شتاب توسعه صنعت فولاد در سایر کشورها با توجه به رقابت فولادسازان بزرگ دنیا برای افزایش بهرهوری و کاهش هزینههای تولید باعث خواهد شد که سهم 2 درصدی ایران از بازارهای جهانی و صادرات فولاد کم و کمتر شود. یکی از اصلیترین دلایل این امر عقبماندن کارخانهها از بهروز کردن فناوری و توسعه پایدار است.
به گفته اعلم، حفظ بازار جهانی به تولید با کیفیت استاندارد ولی قیمت رقابتی پایینتر بستگی دارد.
این فعال بازار فولاد اظهارداشت: ناتوانی دولت در بازارسازی، تحریمها، عدم امکان نوسازی خط تولید و اخلال در زنجیره تأمین، چالشهای انتقال مالی، تغییرات کوتاهمدت قوانین تجارت مانند عوارض صادراتی، نوسانات شدید نرخ ارز، ظهور رقیبهای منطقهای جدید مانند روسیه، رکود در بازارهای داخلی و خارجی، امکانات حمل و نقل غیربهینه، مشکلات بخش تولید مانند قطع برق و گاز و تأمین مواد اولیه، عدم توجه تولیدکنندگان به مسائل زیستمحیطی و بهینهسازی مصرف انرژی، تعیین قیمت پایه صادراتی، کمبود تجهیزات گمرکی، عدم امکان تولید محصولات سفارشی برای مشتریان خارجی، عدم وجود مشوقهای صادراتی، از چالشهای پروسه صادرات فولاد در ایران است.