یک کارشناس صنعت فولاد گفت: برای حفظ بازارهای صادراتی بهتر است برای هر محصول بازارسازی شود و فولادسازان ایرانی به جای رقابت با یکدیگر در معدود بازارهایی که دارند، به فکر کشف بازارهای جدید و حرکت به سمت محصولاتی متنوع باشند تا به این ترتیب با تولیدکنندگان خارجی رقابت کنند.
رامین راد در گفتگو به فولادبان، در تشریح بهبود بازارهای صادراتی صنعت فولاد در سال 1402 اظهارداشت: طبق استانداردهای جهانی، 25 درصد از کل تولید میتواند به صادرات اختصاص داده شود.
وی افزود: با این شرایط، در سال 1404 پیشبینی شده که از ظرفیت تولید 55 میلیون تنی نزدیک به 13 تا 15 میلیون تن نیز به عنوان سهم صادراتی شرکتهای تولیدکننده فولاد در نظر گرفته شود.
راد تصریح کرد: این میزان صادرات شاید زمانی که بازارهای داخلی در رکود هستند، به دست بیاید اما به نظر میرسد با به حرکت درآمدن بازارهای داخلی، این میزان صادرات نیز از دست برود؛ اتفاقی که جبران آن بسیار دشوار خواهد بود، زیرا ورود به بازاری که رها شده است، بسیار دشوار خواهد بود.
به گفته وی، روند فعلی صادرات که با توجه به رکود تقاضا با رشد همراه بوده است، میتواند با نگاهی بلندمدت و مدیریت صادرات ادامه پیدا کند.
این فعال بازار فولاد در ادامه بیان کرد: حال با تمام این تفاسیر و با توجه به اینکه برای ادامه داشتن پویایی صنعتی مانند فولاد، حضور در بازارهای جهانی لازم و ضروری است، تعریف یک استراتژی جدید برای حفظ بازارهای فعلی و حضور در بازارهای جدید نیز ضروری است.
وی تصریح کرد: به این ترتیب میتوان امیدوار بود که صنعت فولاد با حضور مداوم در بازارهای جهانی، بر اساس استانداردهای روز دنیا پیش رفته و از قیمتها و همچنین کیفیت و تکنولوژی جهانی برای تولید بهرهمند شود.
رامین راد در پایان با بیان اینکه صادرات خاکریز اول مقابله با رقبای فولادی است، تاکید کرد: در صورت از دست دادن بازار صادراتی، رقبای فولادی در این مقام متوقف نمیشوند و در بدست آوردن بازار داخلی طمع و تا تعطیلی کامل تولید داخل اقدام خواهند کرد ولی در صورتی که با حفظ هزینه ثابت تولید و در نقطه حداقلی متوسط هزینه متغیر در بازارهای صادراتی با رقبا بین المللی متوقف میشود و حتی در عدم موفقیت آنها به فکر تصاحب بازارهای داخلی کشور نخواهند افتاد.