آینده مبهم معدن‌کاری در اروپا

فعالان معدنی اروپا نمی‌‌‌‌‌‌‌دانند چه بر سر آنها خواهد آمد. صاحبان کسب‌وکارهای معدنی قاره‌سبز معتقدند اهداف اتحادیه اروپا در حوزه معدن متناقض است.

به گزارش فولادبان، فعالان معدنی اروپا نمی‌‌‌‌‌‌‌دانند چه بر سر آنها خواهد آمد. در این راستا، صاحبان کسب‌وکارهای معدنی قاره‌سبز معتقدند اهداف اتحادیه اروپا در حوزه معدن متناقض است.

براساس گزارشات منتشرشده، از سویی مساله سبز‌شدن اقتصاد ضرورتی انکارناپذیر دارد و باید با کاهش تولید کربن به‌ ویژه از ناحیه فعالیت‌های معدنی اجرایی شود. از سوی دیگر، بحران درگیری روسیه و اوکراین، ضرورت تقویت بخش معدن در این قاره را به یک فوریت تبدیل کرده‌ است. در واقع، با آنکه جنگ روسیه و اوکراین، اروپا را وادار کرده‌ است که از سلطه روسیه در صنعت معدن خود دوری کنند اما این موضوع احتمالا در صورت حل‌شدن، معضل آلایندگی را به این قاره باز‌خواهد گرداند.

در این راستا، توافق گسترده‌ای وجود دارد که اگر اروپا بخواهد شانسی برای دستیابی به اهداف انرژی پاک خود داشته باشد، انرژی‌های تجدیدپذیر یک پیش‌نیاز آشکار است، با این حال، تحقق این این به فلزاتی مانند لیتیوم نیاز دارد؛ فلزی که در آن اروپا از خودکفایی فاصله دارد.

با درک این فوریت، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، در سخنرانی اخیر خود، قانون جدید مواد خام حیاتی اروپا را اعلام کرد. او بیان کرد: «این مجلس هرگز در مورد وضعیت اتحادیه ما با جنگ در خاک اروپا بحث نکرده‌است. لیتیوم و خاک‌‌‌‌‌‌‌های کمیاب به‌زودی مهم‌تر از نفت و گاز خواهند بود. تقاضای ما برای خاک‌های کمیاب به تنهایی تا سال‌۲۰۳۰ پنج‌ برابر خواهد شد. ما باید از وابستگی مجدد خودداری کنیم، همانطور که در مورد نفت و گاز انجام دادیم.»

این قانون ۳۰ ماده‌ خام را که اتحادیه اروپا قبلا به‌ عنوان حیاتی طبقه‌بندی کرده‌ است، به‌روز می‌کند و می‌تواند چارچوبی برای تعادل قدرت جدید در استخراج معادن اروپا فراهم کند، در صورتی‌ که این قاره بتواند بر چالش‌های توسعه تولید مواد معدنی داخلی خود غلبه کند.

تعیین اهداف برای فلزات اروپایی

در همین حال، تیری برتون، کمیسر اروپا برای بازار داخلی، در توضیح این خبر گفت: قانون مواد خام حیاتی اتحادیه اروپا با تمرکز بر کاربردهای استراتژیک از جمله تعیین معیارهایی برای شناسایی مواد خام مرتبط با نیازهای انتقال کمک خواهد کرد. ایجاد یک شبکه اروپایی واقعی از آژانس‌های مواد خام برای پیش بینی خطرات و ایجاد و تقویت یک زنجیره تامین انعطاف‌پذیرتر ضروری است.

برتون افزود: به عنوان مثال، می‌توان هدفی تعیین کرد که حداقل 30 درصد از تقاضای اتحادیه اروپا برای لیتیوم تصفیه‌شده تا سال 2030 از اتحادیه اروپا منشا گرفته شود یا حداقل 20 درصد از عناصر کمیاب خاکی موجود در جریان‌های زباله مربوطه تا سال 2030 بازیابی شود.

بر همین اساس، تقاضا برای تمام مواد باتری به طور سرسام آوری افزایش می‌یابد و پیش بینی می‌شود تقاضا برای گرافیت و خاک‌های کمیاب به ترتیب 14 و 5 برابر تا سال 2030 افزایش یابد. در واقع، وضعیت بد مواد خام اروپا آنقدر وخیم است که برند شافر، مدیر عاملEIT Raw Materials  به رسانه اوراکتیو گفت: با بحران اخیر انرژی، اولویت‌بندی آن دشوار شده است، چرا که تمام مواد خام حیاتی در حال حاضر فوق العاده بحرانی می‌شوند.

البته ناظران هشدار می‌دهند که موانع جدی بر سر راه اتحادیه اروپا برای دستیابی به سطح مناسبی از خودکفایی مواد خام وجود دارد. در اتاق فکری که سال گذشته توسط دانشگاه گنت برگزار شد، پروفسور جاناتان هولسلاگ، مدرس سیاست بین‌الملل در دانشگاه آزاد بروکسل، هشدار داد که شکاف بزرگی بین ملی‌گرایی اقتصادی چین و عزم برای کنترل زنجیره تامین جهانی مواد خام و نگرش اتحادیه اروپا به حمایت از صنعت مواد خام خود وجود دارد.

هولسلاگ گفت: چین صنایع اساسی خود را عقب مانده نمی داند. در واقع، علی رغم سیاست‌های 16 ساله اتحادیه اروپا در زمینه معدن و زنجیره تامین مواد معدنی، حجم تولید در اروپا کاهش یافته است و در حال حاضر معدن در اتحادیه اروپا تقریباً مواد معدنی وجود ندارد. در سپتامبر یک مقاله مشترک فرانسه و آلمان با حمایت دانمارک، ایرلند، لهستان، یونان، پرتغال، فنلاند، بلژیک و رومانی خواستار تامین مالی بیشتر برای تولید مواد خام در داخل بلوک شد.

نقش بازیافت

به گفته جولی کلینگر، زمین شناس، یکی از جنبه‌های طرح مواد خام حیاتی کمیسیون که ممکن است نوید بیشتری داشته باشد، بازیافت است.

وی در مصاحبه‌ای اظهار کرد: در حالی که اتحادیه اروپا ممکن است نیاز به افتتاح معادن جدید داشته باشد، بازفرآوری زباله و بازیافت آن باید تنها گزینه باشد. در اوایل سال جاری، پارلمان اروپا به اعمال اهداف اجباری محتوای بازیافتی برای لیتیوم، کبالت، نیکل و سرب در باتری‌های لیتیوم یون رأی داد.

همچنین تعدادی از سرمایه گذاری‌های بازیافت در حال حاضر در حال انجام است. پروژه Susmagpro با بودجه اتحادیه اروپا که تا نوامبر 2023 ادامه دارد، به دنبال شروع بازیافت آهنرباهای کمیاب است. این آهنرباها در الکترونیک، توربین‌های بادی، موتورهای خودروهای الکتریکی و غیره کاربرد دارند.

در این راستا، کمیسیون اروپا گفت: هدف این پروژه توسعه زنجیره تامین بازیافت برای آهنرباهای خاکی کمیاب در اتحادیه اروپا و نشان دادن این مواد جدید در مقیاس آزمایشی در طیف وسیعی از بخش‌های کاربردی است. ناگفته نماند اتحادیه اروپا آهنرباهای نئودیمیم-آهن-بور بسیار بیشتری نسبت به تولید خود وارد می‌کند.

با توجه به اینکه اتحادیه اروپا سالانه کمتر از 1000 تن آهن ربا وارد می‌کند و تا 3 برابر این حجم در حال حاضر برای بازیافت در دسترس است، استفاده مجدد از این باتری‌ها فرصت قابل توجهی را ارائه می دهد.

پذیرش در مقابل بی تفاوتی

در حالی که دولت‌های اتحادیه اروپا تا حد زیادی نیاز به خودکفایی بیشتر مواد خام را می‌پذیرد، در کل جمعیت اروپا نسبت به صنعت منابع فلزی، بی‌تفاوتی قابل توجهی وجود دارد. صربستان، جمهوری چک، اسپانیا و پرتغال میزبان ذخایر لیتیوم در کلاس جهانی هستند اما مخالفت‌های قابل توجهی با توسعه آنها وجود دارد.

در اسپانیا، ساکنان محلی در حال مبارزه برای شکست دادن معدن لیتیوم پیشنهادی در دره Valdeflores  هستند. آنها با تبلیغات زیر پرچم گروه شهروندی “کوه را نجات دهید” در برابر برنامه‌های شرکت مقاومت کرده و Infinity را به دادگاه کشانده اند.

از سوی دیگر، مخالفت فعالان محلی با پروژه‌های معدنی معضلی را برای هدف اتحادیه اروپا برای افزایش خودکفایی مواد خام ایجاد می‌کند که معضل مشابهی در صنعت انرژی با آن مواجه است. درسی که به سختی باید توسط آن صنعت آموخته شود، این است که معمولاً بین نیاز به انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر و مخالفت در سطح محلی با ساخت مزارع بادی و خورشیدی جدید، «قطع ارتباط» وجود دارد.

اینکه چگونه بخش معدن فلزات این نوع دایره را مربع می کند نامشخص است اما اگر صنعت اروپا بخواهد خود را از فلزات روسیه و چین دور کند، باید به سرعت راه حلی مناسب پیدا کند.

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *