محمد کشانی درگفتگو با فولادبان افزود: دو موضوع عوارض صادراتی و تحدید صادرات محصولات فولادی و سیاست های انقباضی وزارت صمت درباره صادرات دو تهدید اصلی و مهمئ در صنعت فولاد و زنجیره فولاد به حساب می آید.
وی با اشاره به پیش بینی برنامه پنجم توسعه برای تولید ۵۵ میلیون تن محصولات فولادی تا سال ۱۴۰۴ ادامه داد: حلقه های زنجیره برای تولید۵۵ میلیون تن محصولات فولادی تا افق ۱۴۰۴ یعنی سه سال آینده به درستی پیش رفته است وزنجیره فولاد درحال حاضر تقریبا در توازن قرار دارد.
این فعال صنعتی تصریح کرد: در بالا دست زنجیره فولاد یعنی بخش معدن و صنایع معدنی خصوصا بخش اکتشاف و استخراج نتوانسته ایم متناسب با توسعه صنعت فولاد برای تولید ۵۵ میلیون تن محصولات فولادی گام برداریم و علت ان این است که دولت برای اکتشاف معادن و توسعه بخش معدن با بخش خصوصی همراهی نکرد و این شرایط قابل پیش بینی بود.
مدیرعامل مجتمع فولاد صنعت بناب گفت:صنعت فولاد و این زنجیره صنعتی در حال حاضر به شدت نگران بحث تامین سنگ آهن و اکتشاف معادن جدید است تا مواد اولیه مورد نیاز واحدهای تولید فولاد تامین شود.
کشانی افزود:بسیاری از شرکت های فولادی و واحد های تولید محصولات فولادی در این صنعت رشد قابل ملاحظه ای داشته اند اما هنوز زیر ساخت های صنایع فولادی ، معدنی وحتی دیگر صنایع تجهیز نشده و در واقع نه فقط فولاد بلکه تمام صنایع از زیرساخت موثر بهره مند نیستند.
وی ادامه داد: سهمیه بندی برق در تابستان و قطعی گاز در زمستان ، نبود جاده های مناسب و حمل و نقل از جمله زیرساخت هایی است که کمبود و نبود آن در صنایع بشدت احساس می شود.
عضوهیئت مدیره مجتمع فولاد صنعت بناب تصریح کرد:نبود زیرساخت از جمله جاده و خطوط ریلی مناسب کشش و پتانسیل تولید و تامین مواد اولیه از جمله کنسانتره و گندله و ۵۵ میلیون تن محصولات فولادی را تا سه سال آینده دشوار کرده است.
کشانی گفت: دردو دهه اخیر تولیدکنندگان در تلاش برای توسعه صنعت فولاد و رشد زنجیره فولاد بودند ودولت نیز باید همزمان به توسعه زیرساخت ها می پرداخت و با تولیدکنندگان همراهی می کرد اما عدم همراهی دولت با بخش خصوصی موجب شد در شرایط فعلی اغلب تولیدکنندگان با کمبود آب برق و گاز مواجه شوند و از آنجا که دولت هم درحال حاضربودجه لازم را برای توسعه زیرساخت ها ندارد این هزینه ها به صنایع تحمیل می شود.
وی افزود: طرحی به تولیدکنندگان و صنایع ارائه شده که بر اساس ان آب مورد نیازشان را از خلیج فارس و انرژی برق واحدهای تولیدی خود را از نیروگاه های اختصاصی تامین کنند که احتمال اجرای این طرح وجود دارد اما مسلما اجرای آن سرمایه گذاری در طرح های صنعتی را از درجه سوداوری خواهد انداخت و انگیزه سرمایه گذاری جدید در این صنعت را کاهش خواهد داد.
