صادرات سنگ آهن ممنوع شود/ اخذ عوارض از پایین دست زنجیره فولاد اشتباه است

با توجه به کمبود ذخایر سنگ آهن در ایران و ظرفیت ایجاد شده در کارخانه های فولادسازی برای گندله، کنسانتره‌سازی بنظر می‌رسد بهترین سیاست این است که صادرات سنگ آهن بطور کامل ممنوع شود.

مدیرعامل فولاد سنگان گفت: با توجه به کمبود ذخایر سنگ آهن در معادن کشور، صادرات سنگ آهن با هر عیاری کاملا اشتباه است و صادرات سنگ آهن ممنوع اعلام شود.

علی امرایی در گفتگو با فولادبان با اشاره به عوارض محصولات فولادی بر ابتدای زنجیره افزود: فولاد سنگان در حال حاضر صادراتی ندارد و برای ما مشخص نیست ۱۱ درصد عوارضی که بر سنگ آهن وضع شده با احتساب تعرفه قبلی است یا اینکه کل عوارض ۱۱ درصد تعیین شده است.

وی ادامه داد: با توجه به کمبود ذخایر سنگ آهن در ایران و ظرفیت ایجاد شده در کارخانه های فولادسازی برای گندله، کنسانتره‌سازی بنظر می‌رسد بهترین سیاست این است که صادرات سنگ آهن بطور کامل ممنوع شود.

این فعال صنعتی تصریح کرد: ذخایر سنگ آهن کشور افغانستان بیشتر از ایران است؛ با این حال سالهاست افغانستان صادرات سنگ آهن و مواد اولیه ندارد و بنظر می‌رسد اخذ عوارض بر سنگ آهن اشتباه است و کلا باید صادرات سنگ آهن ممنوع شود.

امرایی در پاسخ به سوال فولادبان مبنی بر وجود انواع معادن سنگ آهن با عیار پایین و نبود فناوری برای فرآوری و پردازش آن گفت: در حال حاضر سنگ آهن هماتیت ۱۰ تا ۱۵ درصد در کشور قابل فرآوری است و دولت نیز همانند واحدهای تولیدی درصدد  است با حمایت و پشتیبانی از شرکت های بزرگ معدنی و صنعتی مثل چادرملو و گل گهر، به فناوری‌های روز برای فرآوری سنگ آهن های عیار پایین دست یابد.

وی افزود: سنگ آهن‌های بی کیفیت نه تنها قابل استفاده نیستند بلکه ارزش صادراتی هم ندارند و اصولا هیچ شرکت یا شخصی با عیار ۱۰درصد سنگ آهن استخراجی خود را صادر نمی‌کند یعنی اگر شرکتی ۱۰۰ هزار تن سنگ آهن صادر کند از این میزان سنگ آهن مقدار اندکی آهن استحصال می شود و به همین علت سنگ های عیار بالا ارزش صادرات دارد.

امرایی درباره تولید محصولاتی چون  کنسانتره ، گندله و آهن اسفنجی ادامه داد:این محصولات اکنون مازاد بر تقاضای بازار تولید می شود و طبق اطلاعات موجود گندله تولیدی کشور حدود ۱۰ میلیون تن مازاد است که با توجه به این اطلاعات بنظر می رسد صادرات گندله قابل پذیرش است.

وی افزود: بهترین سیاست صادرات باید بر صادرات محصولات نهایی نه صادرات مواد اولیه و صنایع معدنی متمرکز باشد و از مجموع محصولات پایین دست و بالادست زنجیره فولاد باید محصولات نهایی به بازارهای صادراتی با عوارض حداقلی عرضه شود و صنایع معدنی فولاد مانند گندله و کنسانتره باید در داخل کشور فراوری و با ایجاد ارزش افزوده صادر شود.

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *