- فولادبان
- اخبار
- لیست قیمت
- تحلیل
- عینک فولادی
- مجله فولادبان
- گفتگو
- نشریات
- تبلیغات
رئیس انجمن سنگ‌آهن کشور با اشاره به اینکه برنامه جامع فولاد با برنامه‌ریزی درست برای بخش معدن به نتیجه می‌رسد، گفت: دولت باید در برنامه جامع فولاد بازنگری کند و از طرفی سرمایه‌گذاری را از بخش شمش به بخش‌هایی منتقل کند که ارزش افزوده بیشتری برای کشور دارند.
مهرداد اکبریان در گفتگو با فولادبان در رابطه با وضعیت سنگ‌آهن و فولاد کشور گفت: تولید فولاد کشور در حال حاضر سالانه حدود 30 میلیون تن است و اگر قرار باشد ظرف مدت دو الی سه سال این ظرفیت به 45 تا 50 میلیون تن برسد، قطعاً تولید سنگ‌آهن در داخل کشور کفاف این مسئله را نخواهد داد زیرا همه سنگ‌آهن کشور مصرف فولادی ندارد و در زنجیره تأمین فولاد مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.
وی با اشاره به اینکه برخی از سنگ‌آهن‌های داخل کشور خارج از چرخه تولید فولاد هستند، تصریح کرد: تولید سنگ‌آهن پیش‌نیازهایی مانند سرمایه‌گذاری در بخش اکتشاف و استخراج و همچنین ماشین‌آلات دارد و تا زمانی که این اتفاق نیفتد، نباید انتظار رشد 80 درصدی را در بخش معدن را داشت و این مسئله مربوط به کلیه معادن کشور می‌شود.
رئیس انجمن سنگ‌آهن کشور افزود: ما برای رساندن ظرفیت تولید فولاد کشور به 50 میلیون تن، چندین دغدغه داریم که یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها تأمین مواد اولیه مورد نیاز است و در بخش تأمین مواد اولیه، پیش‌نیازهای کلان زیادی داریم. وقتی دولت به عنوان کسی که طراح این برنامه است و قرار است آن را هدایت کند، واردات ماشین‌آلات را محدود می‌کند، صنایع در تأمین سنگ‌آهن خود دچار مشکل خواهند شد.
اکبریان گفت: اگر یک اقدام کلان از سوی دولت صورت بگیرد؛ به نحوی که طرح جامع فولاد مورد بازنگری قرار گیرد و مدت‌زمان رسیدن به اهداف بیشتر شود، برخی از پروژه‌ها منتقل شوند و به آب‌های جنوبی کشور منتقل شوند و سرمایه‌گذاری‌های لازم در بخش معدن انجام بگیرد، می‌توان گفت در میان‌مدت مواد خام بخش فولاد کشورمان در داخل کشور تأمین شود.
وی ادامه داد: اگر چنین اقدامی از سوی دولت انجام نشود، قطعاً به مشکل برخواهیم خورد و بخش معدن برای تأمین مواد اولیه و تولید حدود 80 میلیون تن سنگ‌آهن به مشکل بر خواهد خورد.
رئیس انجمن سنگ‌آهن کشور درباره تولید شمش و مقاطع فولادی در کشور تصریح کرد: یکی از ایراداتی که می‌توان برای برنامه توسعه در نظر گرفت، این است که چرا ما توسعه را یک توسعه کمی در نظر گرفته‌ایم و چرا علاقه‌مندیم که ارزان‌ترین محصول صنعت فولاد را گسترده‌تر کنیم.
اکبریان تأکید کرد: همه برنامه‌ها و تلاش‌ها برای بالا بردن میزان تولید شمش فولادی است. ما در حال حاضر دو برابر مصرف داخلی کشور شمش تولید می‌کنیم و قرار بر آن است که این میزان تولید چندین برابر افزایش پیدا کند. اگر ما بخواهیم 50 میلیون تن شمش تولید کنیم؛ با توجه به اینکه مصرف شمش ما در کشور حدود 15 میلیون تن است، هنوز هم درگیر بازارهای صادراتی خود هستیم.
وی افزود: در شرایط فعلی، هم تحریم‌ها بر بازار صادراتی کشور سایه انداخته است و از طرفی، ما محصولی را صادر می‌کنیم که ارزش افزوده زیادی ندارد. بنابراین، شاید صنعت فولاد باید به فکر تولید فولادهای آلیاژی باشد و یا مقاطع فولادی با تکنولوژی بالاتر تولید کند و سرمایه‌گذاری‌ها در بخش دیگری از صنعت باشند.
اکبریان در پایان گفت: علامت بزرگ سؤال اینجاست که چرا وقتی نشست‌ها و کمیسیون‌های متفاوتی برای برنامه جامع فولاد گذاشته می‌شود، چرا دولت همچنان به فکر جلو بردن برنامه‌ای است که از پیش تعیین شده است و تنها برخی از افراد با این برنامه به اهداف خود نزدیک‌تر می‌شوند؟
جست و جو بیشتر ...