فولادسازان پاکستان خواهان محدود کردن واردات آهن از چین شدند

به گزارش فولادبان, آسیاتایمز نوشته استفاده از فولاد چینی در پروژه‌های کمربند و جاده با بودجه پکن در پاکستان، تولیدکنندگان پاکستانی را دچار مشکل کرده است.

در این ماه، انجمن تولیدکنندگان بزرگ فولاد پاکستان (PALSP) درخواستی شکایت‌آمیز به عمران خان نخست‌وزیر فرستاد و خواستار ممنوعیت واردات فولاد چینی بدون عوارض گمرکی شد، زیرا از نظر کیفیت یا مشخصات دیگر از فولاد تولید داخلی بهتر نیست.

فولاد وارداتی در پروژه‌های کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) استفاده می‌شود، ابتکار 60 میلیارد دلاری که بخش عمده‌ای از توسعه زیرساخت‌های پاکستان از جمله در بنادر، جاده‌ها و نیروگاه‌ها را هدایت می‌کند.

در نامه PALSP آمده است: زمان آن فرا رسیده است که تصمیم‌گیرندگان ما متوجه وضعیت و ارتقای صنعت داخلی که ستون فقرات اقتصاد کشور است، شوند. اگر به واردات ادامه دهیم، این امر منجر به تسخیر کل بازار ما توسط شرکت‌های خارجی می‌شود و مهم‌تر از همه، بار وضعیت کسری تراز پرداخت‌ها را به شدت افزایش می‌دهد.

مطالعه‌ای که توسط مجله بین‌المللی علوم اجتماعی، علوم انسانی و آموزش (IJSSHE) در سال 2019 انجام شد نشان داد که پیمانکاران پاکستانی به طور مداوم در پروژه‌های CPEC در برابر شرکت‌های چینی ضرر می‌کردند.

در عین حال، پاکستان معافیت‌های ویژه‌ای به شرکت‌های چینی از جمله عوارض مالیات غیرمستقیم فدرال، مالیات فروش و عوارض واردات مواد و کالاهای ساختمانی داده است. همچنین پیمانکاران چینی مجاز به واردات ماشین‌آلات و تجهیزات از چین بدون پرداخت عوارض هستند.

چین تاکنون صدها میلیون تن فولاد به پاکستان صادر کرده است.

پاکستان طبق قرارداد متعهد شده است که فقط از محصولات چینی در پروژه‌های مختلف CPEC استفاده کند که درنتیجه صدها هزار تن میله فولادی، سیمان و مصالح ساختمانی پیش‌ساخته بدون مالیات وارد شده است.

این کالاها در ساخت فرودگاه بین‌المللی گوادر، مناطق پردازش صادرات، مناطق ویژه اقتصادی، منطقه آزاد اقتصادی گوادر، نیروگاه‌ها و طرح‌های مسکن دولت پاکستان مورد استفاده قرار گرفته است.

سید واجد بخاری، دبیر کل PALSP، به آسیا تایمز گفت که گروه او بر دولت فشار می‌آورد تا از محصولات فولادی تولیدشده در داخل در پروژه‌های بزرگ CPEC استفاده کند تا از منافع متقابل برای صنعت و کشور بهره‌مند شود.

وی با بیان اینکه از مواد اولیه مانند سیمان تولید داخل در حال حاضر در این پروژه‌ها استفاده می‌شود، افزود: دولت باید از واردات بدون عوارض گمرکی کالاهای دارای تولید داخل به‌ویژه فولاد که با ظرفیت مازاد مواجه است، جلوگیری کند.

در سال‌های 2015 تا 2016، چین بیش از 100 میلیون تن فولاد به پاکستان صادر کرد که نیمی از کل صادرات جهانی فولاد چین در این دوره را تشکیل می‌داد. آمارهای رسمی نشان می‌دهد که واردات آهن و فولاد پاکستان از چین در سال 2020 به ارزش 646.7 میلیون دلار بوده است.

بر اساس پایگاه داده COMTRADE سازمان ملل متحد در تجارت بین‌الملل، از سال 2014 تا 2018، واردات فولاد پاکستان از چین بین 1.5 تا 1.2 میلیارد دلار در سال بوده است. افزایش واردات هم‌زمان با آغاز پروژه‌های CPEC بود.

پاکستان به دلیل واردات گسترده ماشین‌آلات و مصالح ساختمانی مرتبط با CPEC، کسری تجاری بالا و رو به افزایشی با چین دارد. بر اساس داده‌های رسمی چین، تجارت بین پاکستان و چین در نیمه اول سال 2020 تا 2021 بالغ بر 12.56 میلیارد دلار بوده که صادرات پاکستان به چین تنها 1.735 میلیارد دلار بوده است.

داده‌های وزارت بازرگانی چین نشان می‌دهد که در سال 2019 تا 2020، کل تجارت بین چین و پاکستان 17.49 میلیارد دلار بوده که واردات از پاکستان تنها 2.12 میلیارد دلار بوده است.

بانک مرکزی پاکستان (SBP) در گزارشی که در سال 2016 گردآوری شد، ادعا کرد که واردات ارزان از چین به تولید داخلی آهن و فولاد ضربه زده است.

CPEC شامل 10 میلیارد دلار پروژه‌های زیربنایی است که تا 15 درصد از هزینه آن برای سیمان خواهد بود. طبق استانداردهای بین‌المللی، هر 5 تن سیمان مصرفی در پروژه‌های زیربنایی به 1 تن فولاد نیاز دارد.

گروه‌های تولیدی پاکستانی اکنون صدای خود را بلند کرده‌اند و می‌گویند که سهم از این پروژه‌ها به اندازه کافی به تولیدکنندگان داخلی فولاد نرسیده است. این کشور دارای ذخیره اثبات شده 780 میلیون تن سنگ‌آهن است که بیشتر آن دارای عیار بالای 35 درصد آهن است.

اما صنعت فولاد داخلی تا حد زیادی در ایجاد کارخانه‌های فولادی پیشرفته در مناطق نزدیک به ذخایر سنگ‌آهن شکست‌خورده است و در عوض به تعمیر کارخانه‌های قدیمی با ماشین‌آلات اغلب قدیمی که به هزینه تولید می‌افزاید متکی است.