موانع توسعه برچسب فولادی سبز

به گزارش فولادبان؛ در این گزارش آمده است: اولین برچسب جهان برای فولاد سبز دارای گواهینامه ممکن است بر روی محصولات ساخته‌شده از زغال‌سنگ هم زده شود، زیرا فناوری‌های حذف سوخت‌های فسیلی از فرآیند فولادسازی هنوز در حال توسعه است.

ResponsibleSteel یک برنامه صدور گواهینامه است که بر مسائل زیست محیطی، اجتماعی و حکمرانی متمرکز شده است. هدف این ابتکار کمک به کاهش آلایندگی بخش فولاد مطابق با موافقت‌نامه پاریس در مورد تغییرات آب و هوایی است و توسط غول‌های صنعت فولاد و گروه‌های مدنی حمایت می‌شود. این برنامه قصد دارد پس از راه‌اندازی استاندارد صدور گواهینامه کارخانه در سال 2019، استاندارد گواهی محصول را در سال 2022 راه‌اندازی کند.

این طرح احتمالاً مجبور خواهد شد وابستگی صنعت فولاد به زغال‌سنگ را در نظر بگیرد. در هر دو فرآیند اصلی فولادسازی، از زغال‌سنگ برای سوخت استفاده می‌شود و در متداول‌ترین روش یعنی کوره بلند، از زغال‌سنگ همچنین به عنوان یک ماده احیاکننده هم استفاده می‌شود. این زنجیره تولید از طریق استخراج و سوزاندن زغال‌سنگ، گازهای گلخانه‌ای منتشر می‌کند. بر اساس داده‌های Trucost، بازارهای فولاد در چین، ژاپن، لوکزامبورگ، هند و کره جنوبی در سال 2019 مجموع 1.96 میلیارد تن معادل دی‌اکسید کربن تولید کردند.

ResponsibleSteel این موضع را اتخاذ کرده است که فولاد را می‌توان بر اساس شیوه ESG در فرآیند فولادسازی سبز در نظر گرفت، نه فقط انتشار گازهای گلخانه‌ای. هنگام ارزیابی گواهینامه، این سازمان طیف وسیعی از عوامل محیطی را مورد بررسی قرار می‌دهد، از جمله نحوه عملکرد شرکت‌ها در مورد باطله معدن و کیفیت آب.

یکی از سازمان‌های مدنی حامی این اقدام، گروه حمایتی Mighty Earth است که برچسب‌گذاری فولاد ساخته‌شده از زغال‌سنگ به عنوان سازگار با محیط زیست را مورد انتقاد قرار داد.

گلن هوروویتز مدیرعامل Mighty Earth در مصاحبه‌ای گفت: من فکر نمی‌کنم استفاده از زغال‌سنگ می‌تواند برای آب و هوا مناسب باشد. هدف ما این است که زغال‌سنگ را از فرایند فولادسازی حذف کرده و به مواد پایدارتری روی آوریم.

ResponsibleSteel هم اعلام کرده آماده است تا برای فولادسازانی که از کوره بلند استفاده می‌کنند و همچنین فولادسازانی که از نیروی زغال‌سنگ به عنوان منبع انرژی استفاده می‌کنند، گواهی استاندارد ارائه کند. استانداردهای ResponsibleSteel، فولادسازان را ملزم می‌کند تا میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را اندازه‌گیری و افشا کنند. این استاندارد، به منظور پاداش به کاهش انتشارات گازهای گلخانه‌ای برای انواع فولادسازی صرف‌نظر از تکنولوژی خاص یا مسیر فولادسازی طراحی شده است.

کایتین سوالک، محقق انرژی و آب و هوا در Global Energy Monitor، در مصاحبه‌ای گفت: برچسب‌گذاری فولاد ساخته‌شده با زغال‌سنگ به عنوان سازگار با محیط زیست می‌تواند برای مصرف‌کنندگان گمراه‌کننده باشد زیرا روش‌های موجود برای مهار انتشار گازهای معدنی زغال‌سنگ از فولاد ناکافی است.

Global Energy Monitor یک اتاق فکر است که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای از صنعت فولاد را بررسی می‌کند.

سوالک افزود: من فکر نمی‌کنم هیچ بحث معتبری برای افزایش یا حتی حفظ سطح تولید فولاد با زغال‌سنگ وجود داشته باشد. هر استدلالی که به چگونگی پایدارتر شدن تولید زغال‌سنگ بپردازد، فقط تلاش می‌کند تا راه‌حلی را برای صنعت زغال‌سنگ گسترش دهد. فولاد تنها در صورتی باید سبز در نظر گرفته شود که با برق تولیدشده با انرژی‌های تجدیدپذیر تولید شود یعنی طی فرآیندی که به نزدیک صفر شدن انتشار گازهای گلخانه‌ای برسد.

فناوری‌هایی مانند فولادسازی مبتنی بر هیدروژن یا فرآیند جذب و sequestration هنوز در مراحل اولیه هستند. بر اساس گزارش صنعت منتشرشده در ماه جولای، فناوری کوره‌های جایگزین مانند کوره‌های قوس الکتریکی عمدتاً بر ضایعات فولاد متکی است و کربن کمتری را آزاد می‌کند، اما به دلیل محدودیت موجود در مواد قراضه، تقریباً 45 درصد از تقاضای فولاد را تا سال 2050 تأمین می‌کند.

هوروویتز گفت، Mighty Earth از خودروسازان و دیگر تولیدکنندگان می‌خواهد که خرید فولاد تولیدشده با استفاده از زغال‌سنگ را به هر طریقی، چه به عنوان منبع انرژی و چه از طریق فولادسازی مبتنی بر کوره بلند، متوقف کنند.

دستیابی به این هدف زمان‌بر است زیرا ظرفیت فولاد بیشتری برای برآوردن تقاضا باید فعال شود.

بن نلسون، تحلیلگر اصلی زغال‌سنگ موسسه مودیز در این باره گفت که اکثر سرمایه‌گذاران می‌دانند کربن‌زدایی در بخش فولاد به زمان و تلاش هماهنگ نیاز دارد. در فناوری کنونی، تولید فولاد بدون زغال‌سنگ غیرممکن است، اگرچه کاهش متان و جذب کربن می‌تواند فولاد را کم‌کربن کند.