به گزارش فولادبان این موسسه تاکید کرده تا زمانی که چین به شدت تولید فولادش را کاهش ندهد، که بعید به نظر می‌رسد با افزایش ۱۶ درصدی تولید سه‌ماهه اول سال جاری میلادی تا پایان سال چنین چیزی رخ بدهد، یا عرضه جهانی سنگ‌آهن به طور قابل توجهی افزایش نیابد، دشوار است که شاهد عقب‌نشینی قیمت سنگ‌آهن به حدود ۱۰۰ دلار طی ۱۲ تا ۲۴ ماه آینده باشیم.
قیمت سنگ‌آهن در حال حاضر با افزایش قیمت فولاد و حاشیه‌های بالای تولید فولاد چین روبرو شده است، اخبار مربوط به کاهش بیشتر تولید در چین به دلایل زیست‌محیطی هم صرفاً باعث گرم‌تر شدن بیش‌ازحد بازار شده است. بر اساس بررسی S&P Global Platts Analytics، حاشیه سود کویل نورد گرم چین در ۲۵ آوریل به رکورد ۱۷۷٫۸۰ دلار در هر تن رسید. قیمت کویل نورد گرم در همان روز ۵۷۵۰ یوان (۸۸۸٫۵۰ دلار در هر تن) بود که ۷درصد صعود نسبت به آوریل را نشان می‌دهد.
بررسی Platts نشان می‌دهد که در ماه مه قیمت فولاد به علت کاهش موجودی فولاد و سفارشات قوی، افزایش بیشتری می‌یابد.
غالباً مشخص نیست که قیمت فولاد تحت تأثیر قیمت مواد اولیه قرار می‌گیرد یا قیمت مواد اولیه دنباله‌رو قیمت تمام‌شده فولاد است.
در حال حاضر، به نظر می‌رسد دومی در بازار حکم‌فرما است. از سال ۲۰۱۰، قیمت سنگ‌آهن و فولاد به طور کلی در یک جهت قرار گرفتند. یک استثنا در سال ۲۰۱۸ بود که دو قیمت از هم جدا شدند. چرا؟
قیمت سنگ‌آهن در بسیاری از آن سال در سطوح متوسط محدود بود و نتوانست از مزایای افزایش قیمت فولاد بهره‌مند شود. حجم واردات سنگ‌آهن چین در سال ۲۰۱۸ نسبت به سال ۲۰۱۷ کمی کمتر بود، ۱۰۶۴ میلیون تن در مقابل ۱۰۷۵ میلیون تن. در پایین‌دست، تقاضای ساخت‌وساز املاک در سال ۲۰۱۸ بسیار شدید بود که با بازسازی شهرهای مسکونی پشتیبانی شد، در حالی که اوراق قرضه دولت محلی بیشتر به بخش زیرساخت رفتند.
قیمت‌های قوی فولاد درنتیجه کاهش ظرفیت، باعث ایجاد انگیزه در تاسیسات جدید تولید فولاد تحت برنامه مبادله ظرفیت فولاد چین شد. در سال ۲۰۱۹، چین ۴۰ میلیون تن ظرفیت جدید تولید فولاد اضافه کرد که بیشتر ظرفیت آن درواقع خالص بود زیرا تاسیسات جدید فولادسازی جایگزین مواردی می‌شدند که برای چندین سال غیرفعال بودند. افزایش ظرفیت تولید فولاد چین در سال ۲۰۲۰ کند شد، اما Platts انتظار دارد حدود ۲۸ میلیون تن ظرفیت جدید در سال ۲۰۲۱ راه‌اندازی شود.
چین ۱۰۵۳ میلیون تن فولاد خام در سال ۲۰۲۰ تولید کرد، حدود ۲۴۵ میلیون تن بیشتر از سال ۲۰۱۶٫
در همین حال، بزرگ‌ترین شرکت‌های سنگ‌آهن و سایر شرکت‌های معدنی در استرالیا در این دوره هزینه‌های سرمایه‌گذاری و اکتشاف خود را کاهش دادند. این سیاست به دلیل تمرکز آنها بر حفظ کیفیت دارایی‌های اصلی، پرداخت سود بیشتر به سهامداران و کنترل‌های دقیق اقتصادی بود.
با نگاهی به قیمت سنگ‌آهن در حال حاضر، شرکت‌های بزرگ سنگ‌آهن و سهامداران آنها استدلال می‌کنند که این سیاست صحیحی بوده است؛ اما تولیدکنندگان پیش‌بینی نکردند که تولید فولاد به چه سرعتی رشد می‌کند. ریو تینتو و BHP انتظار داشتند چین در سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ به تولید سالانه فولاد ۱ میلیارد تن برسد اما چین این امر را در سال ۲۰۱۹ به دست آورد.
سال گذشته، چین ۱،۱۷۰ میلیون تن سنگ‌آهن وارد کرد که در مقایسه با ۲۰۱۶ حدود ۱۴۶ میلیون تن یا ۱۴ درصد افزایش داشت. کل صادرات سنگ‌آهن استرالیا در سال گذشته ۸۹۷ میلیون تن بود، فقط ۸۹ میلیون تن یا ۱۱ درصد بیشتر از ۲۰۱۶٫ صادرات برزیل در سال گذشته ۳۹۶ میلیون تن بود، در حالی که ۵ سال قبل از آن ۳۷۴ میلیون تن بود، زیرا تولید سنگ‌آهن برزیل در ۵ سال اخیر تحت تأثیر فاجعه سد باطله و بازیابی بعدی قرار گرفت.
پیش‌بینی عرضه سنگ‌آهن معمولاً بیش‌ازحد تخمین زده می‌شود، با این وجود صادرات استرالیا هنوز به سطحی نرسیده است که پیش‌بینی بسیاری از کارشناسان در ۲ تا ۴ سال پیش بود. تأمین این محصول تا حد زیادی به افزایش تولید برزیل بستگی دارد، زیرا راه‌اندازی معادن جایگزین جدید در استرالیا بیشتر از زمان پیش‌بینی‌شده به طول می‌انجامد.
در سمت فولادی معادله، تنها کاهش چشمگیر تولید چین – و متعاقب آن کاهش تقاضا برای مواد اولیه – می‌تواند گرما را از قیمت سنگ‌آهن خارج کند. کاهش کوچک‌تر تولید صرفاً باعث افزایش قیمت فولاد تمام‌شده می‌شود و با توجه به سناریوی عرضه و تقاضای فعلی، قیمت سنگ‌آهن را نیز افزایش می‌دهد.
به دلیل مقاومت در بخش‌های پایین‌دست در برابر قیمت‌های بالاتر و شرایط سخت‌تر اعتباری، قیمت‌های فولاد می‌تواند در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ کمی متعادل‌تر باشد. این می‌تواند نشانه پایین آمدن قیمت سنگ‌آهن از سطح اواخر آوریل باشد. با این حال به نظر می‌رسد به طور کلی قیمت سنگ‌آهن بسیار بالا باقی بماند.
