به گزارش فولادبان؛ سال 1399، سالی پرفراز و نشیب برای بازار فولاد کشور بود، چراکه محصولات فولاد فولادی دستخوش نوسانات قیمتی شدیدی شدند و همین مساله باعث شد تا صنایع وابسته به فولاد از جمله مسکن، خودرو و لوازم خانگی به شدت تحت تاثیر قرار گیرند. در این میان، رشد شدید قیمت ارز و تغییرات چندباره دستورالعمل‌های دولتی مربوط به بازار فولاد در سال گذشته نیز بر رکود و گرانی حاکم بر این بازار تاثیر بسیاری گذاشت.
البته در ماه‌های پایانی سال 99، علاوه بر گرانی محصولات فولادی، انتظارات کاهشی شکل‌گرفته در بازار ارز پس از پیروزی جو بایدن در انتخابات آمریکا و رکود بازار مسکن و حوزه ساخت‌وساز نیز به خواب زمستانی بازار فولاد دامن زد و باعث شد که در بیشتر روزهای چهار ماه انتهایی سال قبل محصولات نهایی زنجیره فولاد بخصوص در حوزه مقاطع طویل مشتری زیادی نداشته باشند و گاهی اوقات حتی تخفیف‌های آهن‌فروشان نیز نمی‌توانست جنس خوابیده در انبارشان را آب کند.
حسام‌الدین والی، کارشناس صنعت فولاد و دبیر رسته القایی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در گفت‌وگو با خبرنگار فولادبان در رابطه با شرایط کلی بازار فولاد در سال گذشته عنوان کرد: بازار فولاد در سال ۱۳۹۹ با التهابات و بی‌ثباتی‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا همراه شد. البته نوسانات شدید نرخ ارز و اعمال سیاست قیمت‌گذاری دستوری نیز بر حجم مشکلات این بازار افزود.
وی با بیان این که با گسترش همه‌گیری ویروس کرونا، بیشتر فعالیت‌ها محدود و بازارها با رکود مواجه شدند، اضافه کرد: شیوع کرونا باعث شد که تقاضای محصولات بازارهای کالایی (کامودیتی‌ها) بخصوص در ماه‌های ابتدایی سال قبل با کاهش شدید همراه شود. شوک منفی ناشی از کاهش تقاضا نیز عدم اطمینان نسبت به سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد را به همراه داشت.
دبیر رسته القایی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تصریح کرد: از سوی دیگر، در سال گذشته با تشدید تحریم‌های آمریکا، تولید ناخالص داخلی به تدریج رو به کاهش گذاشت، ارزش ریال کمتر شد و تورم روند صعودی گرفت و با توجه به این شرایط، هزینه‌های تمام‌شده نیز در صنعت فولاد افزایش یافت و شاهد نوسانات شدیدی در صنعت و بازار فولاد در سال 99 بودیم.
والی در ادامه به افزایش تولید فولاد کشور در سال 1399 با وجود همه این مشکلات اشاره کرد و گفت: در سال گذشته تولیدکنندگان فولاد در ایران، تمام امکانات صنعتی و منابع مالی خود را در خدمت توسعه این صنعت قرار دادند و با وجود مشکلاتی که به آن‌ها اشاره شد، حجم تولید فولاد کشور در دوره ۱۱ ماهه نخست سال 99 با رشد ۱۱ درصدی همراه بود.
وی با اشاره به تاثیر مسائل سیاسی بر بازار فولاد کشور در سال 99 ادامه داد: در دوران ریاست جمهوری ترامپ، سیاست‌های یکجانبه او علیه کشورمان موجب شد که فعالیت‌های توسعه‌ای صنعت فولاد بخصوص در حوزه توسعه بازار محصولات فولادی تحت‌الشعاع قرار گیرد، اما با انتخاب جو بایدن به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، امیدواری‌ها نسبت به گشایش اقتصادی و کاهش فشار حداکثری و تسهیل تعاملات تجاری با دنیا قوت گرفت.
این کارشناس صنعت فولاد تاکید کرد: در سال جدید، در صورت بازگشت دولت بایدن به توافق برجام، شرکت‌های فولادی کشورمان راحت‌تر می‌توانند به بازارهای جدید وارد شوند و در نتیجه صادرات فولاد ایران گسترش خواهد یافت. همچنین در آن صورت، هزینه‌های انتقال ارز ناشی از فروش محصولات فولادی نیز به کنار خواهد رفت و سود تولیدکنندگان ایران بیشتر می‌شود. علاوه بر این، ورود تکنولوژی، دانش فنی و طراحی برای رقابت با فولادسازان و شرکت‌های بین‌المللی نیز تسهیل خواهد شد.
وی با تاکید بر آسیب تداوم روند موجود در زمینه تحریم‌ها و عدم توافق با آمریکا بر صنعت فولاد کشور تصریح کرد: فرسایشی شدن شرایط مذاکرات آتی ایران و آمریکا به ضرر صنعتگران و فعالان اقتصادی خواهد شد. البته به نظر می‌رسد تا زمان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰، تصمیمی جدی در خصوص برجام و توافقات احتمالی عملی نشود.
دبیر رسته القایی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درباره آینده بازار فولاد کشور در سال جدید عنوان کرد: با توجه به پیچیدگی‌های سیاسی و اقتصادی کشورمان پیش‌بینی آینده بازار فولاد بسیار مشکل است، اما برخی موارد مثل افزایش هزینه‌های تولید شامل رشد نرخ حامل‌های انرژی، افزایش حقوق و دستمزد و بالا رفتن هزینه‌های حمل‌و‌نقل، تولیدکنندگان فولاد را با چالش‌های زیادی روبه‌رو خواهد کرد. همچنین چند نرخی بودن قیمت ارز و تداوم رجوع مسئولان به قیمت‌گذاری دستوری نیز می‌تواند به تشدید عدم اطمینان نسبت به شرایط آینده در میان فعالان زنجیره فولاد دامن بزند.
والی در پایان درباره شرایط بازارهای جهانی فولاد در سال 1400 نیز توضیح داد: با توجه به برنامه تیم جدید ریاست جمهوری آمریکا، در صورت عدم پیگیری تنش تجاری بین چین و ایالات متحده، هر دو کشور و به ویژه آن دسته از اقتصادهای نوظهوری که پیرامون اقتصاد چین قرار دارند، به رشد اقتصادی و صنعتی دست پیدا می‌کنند و این موضوع موجب بهبود تقاضای کامودیتی‌ها در سطح قاره آسیا خواهد شد.
