تجاری‌سازی فولاد سبز حداقل یک دهه طول می‌کشد

به گزارش فولادبان و به نقل از S&P Global Platts Analytics؛ اولین شرکتی که به تولید تجاری فولاد سبز خواهد رسید، شرکت نیپون استیل ژاپن است که حدودا در سال 2030 یک کارخانه فولادسازی با سوخت هیدروژنی راه‌اندازی خواهد کرد و براساس پیش‌بینی آژانس بین‌المللی انرژی تقاضای هیدروژن مایع در سال 2030 به 110 هزار تن در سال خواهد رسید.

فولاد سبز یا فولاد عاری از کربن، با استفاده از هیدروژن سبز به جای سوخت‌های فسیلی تولید می‌شود. آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کرده است که احیای مستقیم سنگ‌آهن با سوخت هیدروژن از اوایل سال 2030 اتفاق می‌افتد. تولید فولاد سبز نیز به فناوری و زیرساخت‌های تولید و استفاده از هیدروژن سبز در مقیاس تجاری بستگی خواهد داشت.

چنین زیرساخت‌هایی همچنین باید شامل مخازن هیدروژنی برای حمل‌ونقل و مخازن جهت ذخیره‌سازی باشد. هیدروژن مایع یا LH2 باید در دمای منفی 253 درجه سانتی‌گراد به صورت پایدار نگه داشته شود، یعنی فقط 20 درجه سانتی‌گراد بالاتر از دمای انجماد اتم (منفی 273 درجه سانتی‌گراد) که به عنوان صفر مطلق شناخته می‌شود. این دما بسیار سردتر از LNG است که باید در منفی 163 درجه سانتی‌گراد نگهداری شود و درنتیجه تجهیزات موجود برای LNG برای هیدروژن مایع قابل استفاده نیستند.

شرکت صنایع سنگین کاوازاکی ژاپن در دسامبر سال 2020 یک پایانه و یک فروند کشتی LH2 را برای یک پروژه آزمایشی 12 ماهه جهت ایجاد یک زنجیره تأمین هیدروژن بین ژاپن و استرالیا ایجاد کرده است. این تاسیسات از هیدروژن خاکستری استفاده خواهد کرد، زیرا این گاز اولین بار در اوایل فوریه از زغال سنگ در جنوب شرقی استرالیا تولید شد.

مارک واسلا مدیرعامل شرکت BlueScope Steel در این‌باره گفته است که فناوری‌های احتمالی ساخت آهن سبز جذاب هستند، اما در مراحل اولیه توسعه قرار دارند و این روند تا دهه 2020 و 2030 ادامه خواهد یافت، تا اینکه در دهه 2040 شاهد مقیاس بزرگتری از به‌کارگیری این فناوری خواهیم بود. بر اساس محاسبات Bluescope، هزینه استفاده از هیدروژن از طریق انرژی‌های تجدید پذیر حدود شش برابر بیشتر از گاز طبیعی است.

شرکت BHP، غول معدنی استرالیا نیز به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای کربن‌زدایی، معادن زغال‌سنگ حرارتی و با کیفیت پایین خود را واگذار کرده یا درصدد واگذاری آنهاست، در حالی که همتای برزیلی آن یعنی شرکت ریو تینتو قبلا از تجارت زغال‌سنگ خارج شده است. در سال‌های اخیر، با توجه به پیشرفت‌های فناوری جدید ساخت فولاد و اهداف خنثی‌سازی کربن، سرمایه‌گذاری در زغال‌سنگ رو به کاهش قرار داشته است.

هر دو شرکت ریو تینتو و BHP تفاهم‌نامه‌هایی را با سازندگان فولاد آسیایی مانند Nippon Steel و JFE Steel برای توسعه فرآیندهایی که باعث کاهش یا حذف گازهای گلخانه‌ای از فولادسازی می‌شود، امضا کرده‌اند. دیگر توافق‌نامه‌های فولاد سبز شامل شرکت فولادساز چینی Baowu است که در نوامبر سال 2020 تفاهم‌نامه‌ای 5 ساله با BHP به منظور توسعه فن‌آوری‌های کم‌کربن برای ساخت فولاد امضا کرد.

چین پیش‌نویس اقدامات سختگیرانه جایگزینی ظرفیت آهن و فولاد را در تاریخ 16 دسامبر منتشر کرد که شامل توسعه کوره‌های قوس الکتریکی و سایر تاسیسات ساخت فولاد با انتشار گازهای آلاینده کمتر است که با هدف کمک به چین در رسیدن به خنثی‌سازی کربن تا سال 2060 انجام می‌شود.

در کره جنوبی نیز شرکت فولادسازی Posco می‌خواهد تا سال 2050 با استفاده از هیدروژن سبز به عنوان جایگزین زغال‌سنگ، فولادسازی خود را عاری از کربن کند و تخمین زده که به 3.7 میلیون تن هیدروژن در سال نیاز دارد.

هند هم قصد دارد مأموریت هیدروژن سبز را طی سال‌های 2021 و 2022 آغاز کند و می‌خواهد صنعت فولاد داخلی خود را به سمت کربن‌زدایی سوق دهد و فرصت‌های جدیدی را به‌ویژه برای فولاد سبز ایجاد کند.