دبیر انجمن صنایع ریختهگری ایران با انتقاد از توجه بیش از حد مدیران دولتی به آمارهای کمی مربوط به توسعه صنایع گوناگون تصریح کرد: متاسفانه در سالهای گذشته توجه مسئولان بیشتر بر توسعه کمی صنایع بوده است و اهداف توسعه صنایع مختلف از جمله فولاد را به دستیابی به سطح تولیدی مشخص خلاصه کردهاند که این معیاری نادرست برای توسعه صنعتی ایران محسوب میشود. این در حالی است که دلیل اصلی این مساله که برخی صنایع از جمله فولاد توسعه داشته و به مرحله صادرات رسیدهاند، پایین بودن بهای انرژی داخلی نسبت به قیمتهای جهانی است و به نظر میرسد اگر قیمتها واقعی شود، تمام شرکتهای سودده در بورس، زیانده خواهند شد.
به گزارش فولادبان؛ ریختهگری یکی از صنایع مهم وابسته به فولاد محسوب میشود که دانش و فناوریهای مربوط به آن در سطح جهان به طور مداوم در حال تکمیل و بهروزرسانی است. در این میان، با توجه به رشد کمی و کیفی تولید فولاد ایران در سالهای اخیر و نیاز کشور به توسعه خطوط فولادسازی و ریختهگری، بررسی چالشهای این دو صنعت جهت بهتر برنامهریزی برای پیشرفت آنها ضروری به نظر میرسد. به همین منظور، فولادبان به سراغ دبیر انجمن صنایع ریختهگری ایران رفته است تا نظرات او را در خصوص مشکلات پیش روی دو صنعت فولاد و ریختهگری کشور جویا شود.
عبدالحمید قدیمی در همین راستا در تشریح مشکلات صنعت ریختهگری کشور به خبرنگار ما گفت: مشکل بزرگی که مجموعههای صنعتی ایران سالهاست با آن مواجه هستند، نبود راهبرد و استراتژی مناسب برای توسعه صنایع است؛ یعنی صنعت کشور ، نقشه راه مشخصی مبتنی بر منابع ملی ندارد و آن چیزی هم که از آن بعنوان سند چشمانداز یاد میشود، ذکر چند عدد برای اهداف تولیدات ملی در صنعت است که در حقیقت نوعی استراتژی و راهبرد تلقی نمیشود.
دبیر انجمن صنایع ریختهگری ایران با تاکید بر این که مشکلات صنعت ریختهگری کشور نیز از مشکلات صنایع دیگر جدا نیست، ادامه داد: صنایع ایران امروز بر پایه استفاده از منابع انرژی ارزانقیمت به حیات خود ادامه میدهند و دلیل اصلی این مساله هم که برخی صنایع از جمله فولاد توسعه داشته و به مرحله صادرات رسیدهاند، پایین بودن بهای انرژی داخلی نسبت به قیمتهای جهانی است و به نظر میرسد اگر قیمتها واقعی شود، تمام شرکتهای سودده در بورس، زیانده خواهند شد.
وی با انتقاد از در نظر گرفته شدن معیارهای اشتباه برای توسعه صنعتی کشور تصریح کرد: متاسفانه در سالهای گذشته توجه مسئولان بیشتر بر توسعه کمی صنایع بوده است و اهداف توسعه صنایع مختلف از جمله فولاد را به دستیابی به سطح تولیدی مشخص خلاصه کردهاند که این معیاری نادرست برای توسعه صنعتی ایران محسوب میشود.
قدیمی در ادامه در این خصوص اظهار داشت: اکنون شرایط به گونهای است که هر مقام و مسئولی با ارائه یکسری آمار و ارقام، عملکرد خود را گزارش میکند، هر چند درباره این آمارها جای بحث و بررسی زیادی وجود دارد و عمدتا برای توجیه عملکرد ارائه میشود، اما در تمام دنیا آمارها و ارقام به عنوان شاخصی برای احصای مسیر به کار میرود، اما کشور ما در این آمارها و شاخصها گیر کرده است و متاسفانه بسیاری از محصولات از نظر کیفیت از ضعفهای عمدهای برخوردارند.
دبیر انجمن صنایع ریختهگیری ایران با بیان مثالی از استانداردهای خودرو در ایران عنوان کرد: نمونه تعیین استانداردهای خودرو در کشور، مثال خوبی برای توجه بیش از حد مسئولان به آمار و ارقام است؛ به نحوی که در حال حاضر در کشور ما 85 استاندارد اجباری خودرو وجود دارد که از نظر تعداد 10 استاندارد بیشتر از کشور آلمان است که کیفیترین خودروها را در دنیا میسازد، اما آیا واقعا خودروهای ما قابل مقایسه با این کشور است؟ در اینجا این سوال مطرح میشود که چرا به جای توجه به کمیت، در بخش کیفیت تلاش نمیکنیم و چرا باید ارقام مربوط به افزایش میزان تولیدات، ضعفهای مدیریتی و کمکاریهای ما را پوشش دهد؟
وی با بیان این که در صنعت ایران اصل توجه به کیفیت رها شده است، تصریح کرد: باید توجه داشت تا زمانی که صنایع کشور کیفی نشوند، مشکلات موجود در کل صنعت نهادینه خواهد شد؛ بنابراین با وجود زمانبر بودن دستیابی به پیشرفتهای کیفی در صنایع گوناگون، لازم است در این راستا تلاش کنیم و همین مساله مهمترین راهکار پیشرفت هر دو صنعت فولاد و ریختهگری در ایران محسوب میشود.
قدیمی در پایان به مشکلات بخش معدن نیز اشاره کرد و گفت: اکنون همین معیارهای نامناسب در بخش معدن نیز وجود دارد؛ این در حالی است که اگر ما نرخ محصولات معدنی را بر مبنای قیمتهای جهانی محاسبه کنیم، بسیاری از شرکتهای معدنی سوددهی بالایی خواهند داشت، بنابراین اکنون ما برای هزینههای جاری خود، مشغول استفاده از سرمایه آیندگان هستیم و این در حالی است که هیچگونه سرمایهگذاری برای نسلهای بعدی انجام نمیدهیم.