رشد قیمت جهانی فولاد کوتاه‌مدت خواهد بود

به گزارش فولادبان و به نقل از فیچ؛ در پاسخ به کاهش تقاضای ناشی از همه‌گیری، تا 30 درصد از ظرفیت جهانی فولادسازی (به استثنای چین) بیکار مانده بود یا تولید در کارخانه‌های تولید فولاد به طور قابل توجهی کاهش یافت. با این حال، با حذف اقدامات قرنطینه‌ای، بهبود تولید خودرو و تولید کالاهای خانگی سریع‌تر از حد انتظار بود. بخش ساخت‌وساز کمتر تحت تأثیر کرونا قرار گرفت، زیرا در بسیاری از مناطق توسط طرح‌های محرک دولتی پشتیبانی می‌شد.

فیچ نوشته است که راه‌اندازی مجدد کارخانه‌های فولاد به اندازه کافی سریع پاسخگوی تقاضای فزاینده نبود، در حالی که سطح موجودی کالا به پایین‌ترین سطح تاریخی رسید که با ذخیره مجدد زنجیره ارزش فولاد در اروپا و ایالات متحده تقاضای اضافی ایجاد شد و در نتیجه، قیمت فولاد در اواخر سال 2020 در همه مناطق جهان افزایش یافت.

فیچ اعلام کرده است که با این وجود انتظار ندارد این سطح از قیمت‌ها پایدار باشد. کارخانه‌های تولید فولاد از ماه اکتبر 30 میلیون تن ظرفیت فلز گرم خود را به‌سرعت احیا کرده‌اند. بسیاری از کارخانه‌های تعطیل در ایالات متحده و اتحادیه اروپا در حال حاضر در حال بهره‌برداری هستند، هرچند تاخیر زمانی وجود دارد تا تولید کاملا افزایش یابد.

فیچ انتظار دارد که قیمت‌ها در مقطعی از سه ماهه اول 2021 به سطوح نزدیک به محدوده تاریخی کاهش پیدا کنند. فولادسازان از حاشیه سود بالایی برخوردار هستند، در حالی که حاشیه ضمنی CRU از 30درصد در اتحادیه اروپا و 45 درصد در ایالات متحده در ژانویه فراتر می‌رود، گرچه هزینه‌های ورودی در حال افزایش است. هزینه‌های بالای مواد اولیه ممکن است به طور موقت از قیمت فولاد حمایت کند، به شرطی که تقاضای فولاد زیاد باشد.

فیچ اعلام کرده است که قیمت‌های فولاد در چین در دسامبر سال 2020 به اوج خود رسید، زمانی که این کشور وارد فصلی با تقاضای کمتری شد، سطح موجودی کالا افزایش یافت و حاشیه کاهش یافت. اما پیش‌بینی می‌شود تقاضای فولاد چین در سال 2021 به دلیل دامنه کمتری از برنامه‌های محرک برنامه‌ریزی‌شده و کاهش بالقوه صادرات کالاهای مبتنی بر فولاد، رشد کمتری داشته باشد.

به اعتقاد فیچ صنعت فولاد همچنان در معرض خطرات مختلفی است که می‌تواند تقاضا، قیمت‌ها و حاشیه‌های سود را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله موارد مرتبط با گسترش ویروس کرونا، واکسیناسیون آهسته و محدودیت‌های شدید جدید.

هزینه‌های ورودی همچنان بر سودآوری و جریان‌های نقدی فولادسازان تأثیر خواهد گذاشت. تقاضای رو به رشد فولاد تا حدود زیادی ناشی از بهبود در بخش خودرو است، اما کاهش تولید در صنایع نیمه‌هادی خطری برای ادامه بازیافت تقاضای فولاد است. تحولات سیاسی و ژئوپلیتیکی، مانند کاهش برنامه‌های محرک دولت‌ها، سیاست‌های کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و جنگ‌های تجاری، می‌تواند فشار بر این بخش را افزایش دهد.